Samtíðin - 01.10.1940, Blaðsíða 14

10
SAMTÍÐIN
ÞEIR VITRU
- ..... SÖGÐU:
Að verða gamall táknar það að
öðlast háan sjónarhól í Iífinu. —
Það er sagt, að menn eigi aldrei að
sjá aftur þær stúlkur og bækur, sem
menn elskuðu, þegar þeir voru um
tvítugt. — Sú eina gleði er einhvers
virði, sem gerir mennina að skáld-
urn. — Skáld verða menn, ef þeir
öðlast þá fullkomnun, að geta þakk-
að lífinu jafnvel fyrir það örðugasta
og beiskasta, sem það ber á borð
fyrir þá. — Eins og skáldið tekur af
hverri öld það, sem það þarfnast,
svo tekur og hver öld sitt af verkum
skáldsins. — Sá maður, sem fæst við
skuggana, þangað til þeir eru orðnir
honum að lifandi verum, fer von
bráðar að líta á lifandi fólk sem
skugga, og hann verður enn þá meira
einmana en nokkur betlari. — Kon-
ur elska með eyrunum; karlmenn
með augunum. — Úr hjartans stillir
sig sjálfkrafa eftir klukku tímans.
— Stúdentar! Gefið yður tíma til
þess að lifa og vera menn. Lítið ekki
á bækurnar eins og óvini yðar, sem
þér eigið að sigrast á sem allra fyrst.
Leyfið bókunum að verða vinir yð-
ar; þá munu þær gera yður að nýj-
um og betri mönnum. Þá mun veg-
ur háskólans verða mikill. — Það er
hverjum einstaklingi höfuðgæfa, ef
hann má lifa eins og honum er eðli-
legt. — Það eru ekki altaf stórvið-
burðirnir, sem við munum best eft-
ir, heldur það, sem skeður á réttri
stund. — Nautnir stytta mönnum
stundir, en opinbera þeim ekki nein-
ar nýjungar. — Allir höfum við ort
kvæði, er við vorum ungir. Þeir, sem
halda slíku áfram, eftir að þeir kom-
ast til vits og ára, nefnast skáld. —
Sú list er stórfenglegust, sem minst
ber á. — Staður getur aldrei náð
fullkomnum tökum á okkur, nema
eitthvað hafi gerst þar. Hvað væri
skerjagarður Stokkhólms í meðvit-
und margra án Strindbergs, Tiveden
án Heidenstams, Dalirnir án Karl-
feldts. Og hvað væri Vermaland án
hetja sinna. — Bc Bergman.
Heiðarlegt stjórnarfar og heilbrigð-
ir verslunarhættir er það besta, sem
nokkurri þjóð getur hlotnast. — John
Heygate.
Breyttu . sjálfur samkvæmt þeim
reglum, sem þú kennir öðrum. —
Plautus.
Sérhver smjaðrari lifir á kostnað
þess manns, sem hann smjaðrar fyrir.
— La Fontaine.
Hvert það þjóðfélag, hvert það
skipulag, hver sá flokkur, sem kaupir
viðgang sinn fyrir hrörnandi mann-
gildi þegna sinna eða fylgismanna,
hlýtur að hrynja. — Sigurður Nordal.
Sönn kurteisi í umgengni við aðra
menn lýsir sér sem hér segir: Kurt-
eis maður er stiltur og prúður, þeg-
ar við á. Hann er það notalegur í
framkomu við aðra, að þeir sýna
honum vinsemd. Hann umgengst sér
minni menn sem jafningja sína. Hæ-
verskur maður getur leikið sér að
eldi, án þess að hann brenni sig. —
G. H. Lorimer.
Bækur eru þessir góðu, gömlu vin-
ir, sem aldrei breyta um svip. Þær
eru eins í auðlegð og fátækt, frægð
og fábreytni. — Macauley.