Samtíðin - 01.10.1940, Blaðsíða 21

/
SAMTÍÐIN 17
Kvenlögregla í
TÆPLECiA mun auðið að benda
á nokkurt það starf, er konur
í Bandaríkjunum telja jafnævintýra-
legt og lögregluþjónsstarfið.
— Hvað gerir kvenlögreglan ? Er-
uð þið girtar sverði eða vopnaðar
löngum kylfum? Hve marga takið
þið fasta á dag? Er ekki ægilega
spennandi að vera lögregluþjónn?
Þannig eru kvenlögregluþjónarn-
ir spurði dags daglega. í stað þess að
svara þessum spurningum beiíilínis,
skal hér reynt að lýsa nokkuð starfi
kvenlögreglunnar í Bandaríkjunum.
Stúllca í ameríska kvenlögreglu-
liðinu nú á dögum er mentaður sér-
fræðingur á sínu sviði, oft með há-
skólamentun að baki sér. Hún hefir
nokkurra ára reynslu sein starfs-
maður í þágu þjóðfélagsins og á sér
auk þess i ríkum mæli það, sem Am-
erikumenn nefna „common sense“
(þ. e. lieilbrigða skvnsemi). Hún ek-
ur i einkalögreglubíl sinum, iðkar
daglega leikfimi og keppir við karl-
lögregluþjónana í þvi, að skjóta af
skammbyssu. Hún er ekki einvörð-
ungu vel að sér i glæpamálabók-
mentum, lieldur kann hún mjög
sæmilega skil á bókmentum Noi’ður-
landa, þeim, er þýddar bafa verið á
ameríska tungu. Húu er siðmentuð
kona, sem ann starfi sínu eins og
raunar flest sannmentað fólk. Og
hún fylgist allra manna best með
hinum gífurlega liraða, sem einkenn-
ir daglega lífið í stórborgum Banda-
ríkjanna.
Það er eiginlega ekki fyr en eftir
Bandaríkjunum
Iieimsstyrjöldina, að kvenlögreglu-
þjónum fer verulega að fjölga vest-
ur í Bandaríkjum. Stríðið markaði
í þessum efnum sem víðar merkileg
tímamót. Nú fjölgar þeim konum
liins vegar jafnt og þétt, sem starfa
í þágu lögreglumálanna vestra. Og
í öllum borgum, sem eru að íbúa-
fjölda á borð við Reykjavík eða það-
an af fjölmennari, finnast konur í
lögregluliðinu.
Það er fyrst og fremst bin mikla
aukning á afbrotum meðal æsku-
lýðsins vestra, sem gert hefir það að
verkum, að konur hafa í stórum stíl
verið kvaddar þar til lögreglustarfs.
Glæpahneigð æskunnar í Bandaríkj-
unum er fyrir löngu orðin ráðandi
mönnum landsins ærið áhyggjuefni.
í baráttunni gegn þessu þjóðarböli
er fólgið veigamesta viðfangsefni
kvenlögreglunnar þar i landi. Ment-
un hennar er einmitt miðuð við þörf
unglinganna á margs konar vernd og
hjálp á hinni hálu braut freistinga
og afbrolahneigðar.
Fáar borgir í Ameríku eiga sér
betra kvenlögreglulið en Detroit, bær
Henry Fords. Þar eru fjórir lögreglu-
stjórar. Einn af þeim er kona, Eleo-
nor Hutzel að nafni. Hjá henni
starfa 54 kvenlögregluþjónar.
Varðstarfið er mikilvægasta starf-
semi amerísku kvenlögreglunnar i
baráttu hennar fyrir siðgæðisvernd
æskulýðsins. Þetta starf vinnur liún
i félagi við karllögregluna, enda
þótt hver lögregluþjónn sé að jafn-
aði einsamall. Og starfið er vitan-