Samtíðin - 01.06.1943, Blaðsíða 28

24
SAMTlÐIN
sjó „togara“? Mundu menntamenn
og alþýða taka því vel? Ég býst varla
við því.
„Ljóð“ er gamall nafn á sérstöku
liugtaki í málinu, sem í inargar aldir
hefur mjög litluin breytingum tekið.
Með þeim einkennum, sem ég nefndi
áður, liefur það skýrt og skilmerki-
lega verið aðgreint frá mæltu eða ó-
bundnu máli. Sé ég enga ástæðu lil að
slengja þessu saman nú, fremur en að
fara að kalla alll hey „töðu“, hvort
sem það er fengið á ræktuðu eða ó-
ræktuðu landi, eða allan fisk „jiorsk“,
af livaða tegund sem er. Slikt finnst
mér vera málspjöll, sem mennta-
menn ætlu ekki að leyfa sér að fremja
og er sýnilegt, að langt nnmi líða, þar
til meiri hluti þjóðarinnar sættir sig
við slíka grautargjörð.
Þessi grein orðlistar, sem lir. Gr. F.
vill nefna „frjáls ljóð“, er tiltölulega
ung hér í landi. Þó er hún varla svo
ung, að ekki væri liægt að vera búið
að skíra hana. Ef feður hennar, spá-
menn og aðdáendur eru svo „bralt-
gengir“ og listfengir í liugsun sem lir.
Gr. F. vill gefa i skyn, ætti jieim varla
að verða skotaskuld úr jivi að finna
henni verðugt nafn. Það mætti að
sjálfsögðu, mín vegna, vera svo list-
rænt og aðlaðandi sem þeim jióknað-
ist. Hygg ég, að eftir það mundi meiri
von til þess, að þeir fengju að vera í
friði með list sína, fyrir „rímþursum“
og öðru illjiýði.
Þetta er svo einföld tilraun, að ég
vil mjög eindregið skora á hr. Gr. F.
og skoðanahræður lians að fram-
kvæma liana. Ef hún gæti komið í
veg fyrir borgarastyrjöld í Braga-
túni, finnst mér vel farið. En ef svo
Fyrirliggjandi:
Fataefni
Hárdúkur
Sumarlcjólar
Undirföt
Dömutöskur
Kvensokkar
Karlmannasokkar
Rykfrakkar
Herrabindi
F óðursilki
Tölur og margt fleira.
Arnason, Pálsson
& Co. h.f.
Lækjargata 10 B
Sími 2059
Önnumst húsa- og skiparaflagnir,
setjum upp vindrafstöðvar fyrir
sveitabæi og útvegum allt efni til
þeirra.
Sjáum um teikningar af stærri og
smærri rafveitum.