Samtíðin - 01.10.1943, Qupperneq 8
4
SAMTÍÐIN
VIÐHORF DAGSINS VIII |
Frá sjónarmiði skattgreiðenda
Eftir PÉTUR Þ. J. GUNNARSSON stórkaupm.
J^EYKVÍKING-
AR greiða iá
þessu ári í útsvör
21 miljón króna,
í tekjuskatt 14.3
milj. kr., í verð-
lækkunarskatt
4.9 milj. kr., i
stríðsgróðaskatt
Pétur Þ. J. Gunnarsson 9 g mjij icr og
loks í lífeyrissjóðsgjald 2.3 milj. kr.
cða samtals 52.3 milj. kr. Um eigna-
skatt er mér liins vegar því miður
ekki kunnugt. — Greiðendur þessar-
ar miklu fjárhæðar eru um 21 ])ús.
lalsins.
Stefnan í núverandi skattalöggjöf
virðist þessi: Enginn maður fái spar-
að, svo að neinu nemi. Þar af leiðandi
eignist enginn neitt. Stjórnmálaflokk-
arnir kepþast um að Iiækka skattana
ár frá ári og nota slíkt sér til fram-
dráttar. Reynt er ofl að koma fólki
til að trúa því, að fjársöfnun ein-
staklinga og fyrirtækja sé skaðleg
þjóðfélaginu. En þjóðin veit betur.
Hún hefur enn ekki gleymt því, að
„hóndi er bústólpi, I>ú er landstólpi“
og að á efnalegu sjálfstæði einstákl-
inganna bvílir velferð þjóðarheildar-
innar.
Skattafarganið er að verða þjóðar-
böl. Stefnuleysið, sem ríkt hefur í
skattalöggjöf vorri, er þó ef lil vill
það óbærilegasta. Nú er svo komið,
að enginn veit í raun og veru, bvað
liann á, og lánsstofnanir eiga örðugt
með að meta efnaliagslega getn
manna, því að löggjafarvaldið ráð-
slafar eignum manna í sinar þarfir
með lögum, sem verka aftur fyrir
sig. Þess háttar löggjöf þótti raunar
ósæmileg áður fyrr. Svo langt hefur
jafnvel verið gengið í þessum efnum,
að lil orða hefur komið, að lagðir
yrðu skattar á samanlagða eigna-
aukningu nokkurra undanfarinna
ára, eftir að hún hafði verið skatt-
lögð ár hvert!
Sem dæmi um það, hve langt hef-
ur verið gengið í skattaálögum, má
nefna, að atvinnurekandi, sem veitir
á annað hundrað manns vinnu og
telur það skyldu sína að tryggja
þessu fólki framtíðarstarf, liefur
með stjórnsemi, ráðdeild og dugnaði
haft sæmilegan árshagnað. Þegar nú
maður þessi liefur gert vel við fólk
sitt og lagt fram smáræðis fjárhæð-
ir til stuðnings menningarstarfsemi,
hefur hann afgangs til framfærslu
sér og sínum, til afborgana skulda
og þess háttar sem svarar árslaun-
um verkamanns.
Hyggin húsmóðir sparar eyrinn,
verkamaðurinn fórnar starfsdögum,
og verkamannasamtök eyða verk-
fallasjóðum lil að bæla kjör verka-
manna um lítinn bundraðshluta. En
hvað gera skattgreiðendur? Þeir