Fréttablaðið - 09.02.2010, Blaðsíða 36

BAKÞANKAR
Önnu
Margrétar
Björnsson
20 9. febrúar 2010 ÞRIÐJUDAGUR
■ Pondus Eftir Frode Øverli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Barnalán Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
Settu nú sælgætishálsfest-
ina aftur á sinn stað.
Ekki fullur!
Jæja, ég sá
þig ganga
áfram í
innkeyrslunni!
Óó Nei
sko, óó,
hvílíkur
léttir.
hvað er
að sjá?
Hann var eins
og greifingja-
hundur með
fjórar litlar lappir.
Ég vil ekki
heyra um
þetta!
Eins og greifingjahundur með fjórar
litlar lappir! Ég get svo svarið fyrir
það. Í síðustu viku leit minn út eins
og einn af Stubbunum sem er með
þennan hlut á höfðinu. Þú ættir að
taka mynd af þínum.
Hahahaha!
Ég veit að þú
tókst mynd af
þínum.
Að sjálfsögðu
gerði ég það!
Þetta var
Tinkie Winkie!
Aumingja
ég.
Aumingja
þú?
Þú ert búinn að vera
mánuð í sumarfríi, þú
ert ekki með nein mynt-
körfulán og þarft ekki að
borga af bíl og hefur
í raun enga ábyrgð
eins og fullorðna
fólkið hefur.
Þetta er
rétt hjá
þér!
Aumingja
þú.
Mér þykir fyrir því,
en svarið er nei.
Það er engin glóra í því að
kaupa hluti af því að mann
langar í þá.
Það er samt miklu skyn-
samlegra en að kaupa hluti
sem mann langar ekkert í.
En mig
langar í
þetta!
LÍKAMAR karls og konu byrja eins hjá fóstri og eru ekkert svo gersam-
lega frábrugðnir eftir allt saman. Þær
endingargóðu staðhæfingar sem gilda
enn um kynin verða því enn undarlegri
þegar þessi staðreynd er rifjuð upp. Nú
hef ég ætíð talið mig „kvenlega“ konu ef
einhver mögulegur mælikvarði er settur
á slíkt. Það er að segja, ég er með sítt
hár, mála mig og geng í pilsum. En ef ég
kaupi tískublað fyrir konur eins og mig
er það alltaf uppfullt af alls kyns
rusli sem ég myndi aldrei bjóða nein-
um upp á að lesa. Gömul og gróin
alþjóðleg tímarit eru enn að birta
greinar sem fjalla um hvernig
maður eigi að fullnægja karlmanni
á allan hátt, hvers vegna karl-
menn eigi erfitt með að bindast,
hvers vegna karlmenn haldi
framhjá og hvernig maður eigi
að halda í karlmann þegar
maður er nú einu sinni búinn
að ná í hann.
HVAÐA kjaftæði er þetta
eiginlega? Mér finnst þá
„karla“-tímaritin miklu
skemmtilegri því það virð-
ist að karlar hafi mun víðara
áhugasvið en við konurnar! Sú
markaðsvæðing sem snýr að
okkur mýkra kyninu hefur farið í taug-
arnar á mér alveg síðan að ég kastaði
bleikum smáhestum úr plasti í haug með
aflimuðum Barbie-dúkkum í æsku. Ég
hata þessar skelfilegu sjálfshjálparbæk-
ur skrifaðar fyrir ungar konur og fylgja
í kjölfarið á bók eftir snilling sem ákvað
einu sinni að konur væru frá Venus og
karlmenn frá Mars og við gætum því
engan veginn skilið hvort annað.
VERSTA bók sem ég hef nokkurn tímann
lesið naut mikilla vinsælda og heitir
Hann er ekki nógu skotinn í þér. Þar er
konum í alvörunni ráðlagt að hringja
ekki í karlmann í þrjá daga eftir deit.
Hvaða góða samband karls og konu gæti
mögulega verið byggt á slíkri vitleysu?
Ég verð að játa að hlutir sem eru mark-
aðssettir fyrir konur fara bara gersam-
lega fyrir ofan garð og neðan hjá mér.
Ég er ekki ein af þeim konum sem vildu
að þær lifðu í Sex and The City-þætti þar
sem lífið einkennist af sushi og hvítvíni
með vinkonum í hádeginu og karlmenn
eru annaðhvort hjásvæfur eða geimver-
ur. Mér kom þetta allt til hugar þegar sjö
ára sonur minn ákvað að hann gæti ekki
leikið lengur við bestu vinkonu sína (en
þau deila öllum mögulegum áhugasvið-
um) vegna þess að honum var bent á af
skólafélögunum að hún væri jú stelpa.
Kannski er ég þá strákur