Morgunn


Morgunn - 01.06.1926, Side 100

Morgunn - 01.06.1926, Side 100
94 M0R6UNN II. V o 11 o r ð. 1. Frásögn Bjarna Einarssonar frá Illaðbœ % Vestmannaeyjum um sjúkleika sinn og endurbata. ÁriS 1917 kendi eg sjúkleika innvortis, sem ágerðist er tímar li'Su fram. 1920 sagSi héraðslæknirinn hér, aS afstað- inni rannsókn, þetta vera meinsemd í lifrinni. Pór eg tun haustið til Reykjavíkur og var skorinn upp a£ próf. Guöm. Magnússyni. Þó náðist eigi fyrir sullinn. Skurðurinn greri fljótt, þó útferS héldist, og fór eg heim sama haust. Laust fyrir áramót tók mein þetta sig upp og lá eg sárþjáður sam- fleyttar 7 vikur. Þá varð hlé á þrautunum og gekk svo sitt á hvað um veturinn. I apríl næsta ár fór eg aftur til Rvíkur og bjóst viö uppskurði. En er til kom, vildi G. M. eigi liætta til hans, sökum hjartaveilu, sem eg kendi þá. Kom eg lieim skömmu seinna og liéldust veikindaköst mín meö nokkrum hléum. Árið 1924 leitaði eg enn til Rvíkur eftir bata, en fékk engan. Yar mér þá ráðlagt að skrifa norður að Öxnafelli til Margrétar J. Thorlacius og beiðast hjálpar frá dulveru þeirri, sem hún var siigð að liafa samband við. Geröi eg þaö, án þess þó, að liafa trú á haldkvæmri lijálp þaðan. Leið svo fram um liríð að hvorki félck eg bata né svar að norðan. Þá var það s. á. í október, að Jón kaupmaður Einars- son, bróðir minn, segir mér einu sinni, að síðastliðna nótt hafi sér skýrt fundist að til sín koma einliver vera, sem hann þóttist þegar vita að vera mundi hinn svonefndi „Prið- rik“. Sagöi hann Jóni, aö mín myndi verða vitjaö 24. — nánar eigi tiltekið. Seinna nokkru sagöi Jón mér, að aðra nótt hefði sér fundist —í einhverju millibilsástandi svefns og vöku, sem erfitt væri að lýsa — sama vera koma til sín og segja, að eigi væri hægt viö mig að eiga, nema með verk- færum. Þann 24. okt. fæ eg bréf frá Margréti Thorlacius, þar sem hún segir, að „Priðrik" ætli aö gera þaö sem hann geti til aö hjálpa mér. Svo líður þó fram um mánaðamót, að bati kemur ekki í ljós og eg verð einskis var. Um þetta leyti fara fréttir að berast. af hinu kynlega ástandi Guðrúnar Guðmundsdóttur og öflum þeim, sem þar tjá sig vera að verki. Yildi eg kynnast því nánar og leitaði til hennar 22., febrúar 1925.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.