Morgunn - 01.06.1926, Qupperneq 100

94
M0R6UNN
II.
V o 11 o r ð.
1.
Frásögn Bjarna Einarssonar frá Illaðbœ % Vestmannaeyjum
um sjúkleika sinn og endurbata.
ÁriS 1917 kendi eg sjúkleika innvortis, sem ágerðist er
tímar li'Su fram. 1920 sagSi héraðslæknirinn hér, aS afstað-
inni rannsókn, þetta vera meinsemd í lifrinni. Pór eg tun
haustið til Reykjavíkur og var skorinn upp a£ próf. Guöm.
Magnússyni. Þó náðist eigi fyrir sullinn. Skurðurinn greri
fljótt, þó útferS héldist, og fór eg heim sama haust. Laust
fyrir áramót tók mein þetta sig upp og lá eg sárþjáður sam-
fleyttar 7 vikur. Þá varð hlé á þrautunum og gekk svo sitt
á hvað um veturinn. I apríl næsta ár fór eg aftur til Rvíkur
og bjóst viö uppskurði. En er til kom, vildi G. M. eigi liætta
til hans, sökum hjartaveilu, sem eg kendi þá. Kom eg lieim
skömmu seinna og liéldust veikindaköst mín meö nokkrum
hléum.
Árið 1924 leitaði eg enn til Rvíkur eftir bata, en fékk
engan. Yar mér þá ráðlagt að skrifa norður að Öxnafelli til
Margrétar J. Thorlacius og beiðast hjálpar frá dulveru þeirri,
sem hún var siigð að liafa samband við. Geröi eg þaö, án
þess þó, að liafa trú á haldkvæmri lijálp þaðan.
Leið svo fram um liríð að hvorki félck eg bata né svar
að norðan.
Þá var það s. á. í október, að Jón kaupmaður Einars-
son, bróðir minn, segir mér einu sinni, að síðastliðna nótt
hafi sér skýrt fundist að til sín koma einliver vera, sem
hann þóttist þegar vita að vera mundi hinn svonefndi „Prið-
rik“. Sagöi hann Jóni, aö mín myndi verða vitjaö 24. —
nánar eigi tiltekið. Seinna nokkru sagöi Jón mér, að aðra
nótt hefði sér fundist —í einhverju millibilsástandi svefns
og vöku, sem erfitt væri að lýsa — sama vera koma til sín
og segja, að eigi væri hægt viö mig að eiga, nema með verk-
færum.
Þann 24. okt. fæ eg bréf frá Margréti Thorlacius, þar
sem hún segir, að „Priðrik" ætli aö gera þaö sem hann geti
til aö hjálpa mér. Svo líður þó fram um mánaðamót, að
bati kemur ekki í ljós og eg verð einskis var. Um þetta leyti
fara fréttir að berast. af hinu kynlega ástandi Guðrúnar
Guðmundsdóttur og öflum þeim, sem þar tjá sig vera að
verki. Yildi eg kynnast því nánar og leitaði til hennar 22.,
febrúar 1925.