Morgunn - 01.12.1942, Qupperneq 67

MORGUNN
193
„Ég hefi nú fært rök að því, og sannað það“, segir
próf. Bozzano, ,,að dulskynjanahæfileikar vitundarlífs-
ins eiga ekki upphaf sitt í frumdrögum eða byrjunar-
myndunum nýrra líffræðilegra skyntækja. Ég hefi fært
rök að því, að þeir stafa ekki frá ógrónum örum slíkr-
ar tilraunasmíði náttúrunnar. Ég hefi sannað það, að
þeir eru ekki einkaarfur eða sérhæf tilviljun í lífi nokk-
urra einstaklinga, og að síðustu það, að þeir séu ekki
afleiðing af líffræðilegri þróun tegundanna eða lögmáli
náttúruvalsins".
Þessar neikvæðu niðurstöðuályktanir prófessorsins,
leiða óhjákæmilega til myndunar nýrrar, jákvæðrar
niðurstöðuályktunar. Hún virðist hljóta að verða eitt-
hvað á þessa leið: Dulskynjanahæfileikar vitundarlífs-
ins leiða í ljós skynhæfileika hinna raunverulegu, and-
legu persónuleika, sem samstilltir séu við samhæft um-
hverfi, dvalarstaði mannanna að loknum líkamsdauða
þeirra.
1 þessu sambandi er það næsta eftirtektarvert, að
þekking sú, sem berst frá starfssviði undirvitundarinnar
yfir í dagvitundina, eftir farbrautum þessara óvenju-
legu skynhæfileika, er venjulega ofin í tákn- og líkinga-
mál. Þessi einkennilega aðferð við flutning slíkrar þekk-
ingar er næsta mikilvæg í fræðilegum skilningi. Hún
leiðir í ljós, að aðferð sú, sem notuð er, sé eklci ein-
ungis óháð venjulegum starfsaðferðum líffræðilegra
skyntækja, heldur og einnig skynstöðva heilans. —
3'áknmál það, sem notað er við flutning slíkra þekk
ingaratriða, sem um er að ræða í hvert sinn, sannar að
skynstöðvar heilans eru ekki orsölt þeirra, heldur við-
takendur og milliliðir. Þær flytja að eins það, sem til
þeirra er beint frá þriðja aðilanum, sendandanum.
Hann skynjar raunvei'ulega sjálfur, en býr skilaboð þau,
er hann sendir gegnum tæki þau, er hann á kost á að
nota, í táknlegan búning.
Notkun slíkrar aðferðar þarf þó engan veginn að vera
13