Morgunn - 01.06.1983, Blaðsíða 47

45
HEIMILDIR ,,AÐ HANDAN“
57. Greiði biskups við föður Daða
Kamban II: „En nú vill hann (Árni Halld.) spyrja
biskup, hvort hann geti ekki hugsað sér að veita föður
sínum, gömlum og eignalausum, þetta brauð, svo að honum
finnist þó ekki í elli sinni, jafn stórlátur og hann er, að
hann sé algerlega upp á aðra kominn.“ K. 11,295.
Guðrún II: „Hvað hyggst faðir þinn fyrir, Árni? —
Hann bað mig minnast á það við þig, hvort þú vildir ekki
veita sér lítið prestakall, Reykjadal. Heldur þú að þú
mundir gera það, meistari Brynjólfur? Honum er það um-
hugað. Ég veit, að hann getur ekki að öllu le.vti þjónað
því, en ég mundi hjálpa honum.“ G. II, 191.
58. Bréfin frá Englaiuli
Kamban II: „Hvað heitir þú, maður minn?
Ég heiti Guðmundur Björnsson.
Og hvaðan ber þig að?
Ég kem vestan af Snæfellsnesi. Ég er sendur hingað frá
sýslumanninum okkar með tvö bréf og ég er hans maður.
Það eru bréf frá Englandi, annað til biskupsins.
Frá Englandi? tekur biskupinn fram í og grípur í arm
hans, er komið skip frá Englandi?
Já, ein lítil hleypiskúta vogaði sér til Beruvíkur með
veiðarfæri og salt og annað þess háttar. ...
Hvar hefirðu bréfin? spyr biskup óþreyjufullur.
Pilturinn stingur svipunni undir söðulvirkið og dregur
í skyndi tvö bréf gegnum þrjár fráhnepptar flíkur, reið-
hempu, úlpu og treyju. ...
Traðirnar eru langar, segir biskup, eigum við ekki að
ríða heim?
Pilturinn heldur í ístaðið fyrir biskupinn, meðan hann
stígur á bak Bleik hans, sjálfur ríður hann berbakt þeim
gráa. ...
Biskup felur piltinn forsjá undirbrytans, svo sjást þeir
áður en hann fer, segir hann.“ K. II, 296—97.