Barnablaðið - 01.06.1980, Blaðsíða 16

HETJAN FRA
BAGDAD
í borginni Exeter á Englandi er gamall Saxa-
turn, sem nefndur er Aðalsteinsturn. í horninu
milli turnsins og gamla borgarmúrsins var lítið
hús sem kallað var Noröurhús. Þar bjó Anthony
Norris Groves, fyrsti trúboðinn sem starfaði í
Bagdad og Indlandi. Elzti sonur hans var Henry
Groves sem fæddist í nóvember 1818, en Frank
bróðir hans fæddist ári síðar. í bernsku léku
þessir bræður sér jafnan undir stóru álmtré sem
stendur enn, þótt af því sé toppurinn.
Þegar Henry var átta ára aö aldri, fengu þeir
þræður góöan kennara sem leiðbeindi þeim í tvö
ár. Þaö var Henry Graik, síðar starfsbróóir
Georgs Mullers.
Á heimili þeirra bræðra kom oft biskup frá
Ohio, Chase aö nafni. Hann hvatti fööur drengj-
anna til þess aö fara til Ameríku og starfa með
trúþoðum þar í landi. Eitt sinn spurði hann
drengina, hvort þeir vildu koma með sér til
Ameríku — þar væri nóg af ferskjum og fleiri
girnilegum ávöxtum. Þetta var mikil freisting.
Henry Groves átti langa leiö fyrir höndum, mjög
langa, en hann fór ekki til Ohio til þess að tína
ferskjur. Bickersteth biskup í Exeter kom aö máli
við gamla Groves og sagöi honum frá nauösyn
þess, að einhver færi til Bagdad til þess að flytja
fólkinu boðskap Frelsarans, en þangað haföi
enginn boðberi fagnaöarerindisins komið.
Árangurinn af viðræöum þeirra var sá, að
Bagdad varö heimili Henrys litla um allmörg ár.
Ferðin var mjög löng og mun erfiðari en nú á
dögum, skipaferðir strjálar og landferðalög
geysiörðug. En Groves var svo lánsamur að
vinur hans, sem átti skemmtisnekkju bauðst til
að flytja hann til Sankti Pétursborgar (Lenin-
grad). Lagt var af staö frá Englandi 12. júní árið
1829. Ferðin tók sex mánuði og var óslitið
ævintýri fyrir hina ungu bræður, enda hélt Guð
verndarhendi sinni yfir fjölskyldunni og bægði
frá slysum og óhöppum. Henry og Frank höfðu
mesta ánægju af ferðinni yfir Kákasusfjöllin.
Vagninn mjakaðist upp skógivaxnar hlíðar, yfir
beljandi ár eða frjósama dali, en ofar bar sól-
gyllta jökultinda við safírbláan himin. Nióur hlíð-
arnar var hraðinn stundum óþægilega mikill,
enda kviknaði einu sinni í vagnöxlinum sem var
16