Barnablaðið - 01.06.1980, Blaðsíða 19

-1
■
,,Guö minnti mig á dálítið þegar þú varst að
biðja Bobby,“ sagði faöir hans. ,,Við væntum
þess öll aó afi geti setið í heiðursstúkunni þegar
skrúögangan fer fram. En fari svo aö hann verði
ekki fær um þaó, gæti ég fengið sendiferðabílinn
hans Nelsons léðan."
Að lokum rann stóri dagurinn upp. Sólin skein
í heiði og allir bæjarbúar voru komnir til að horfa
á skrúðgönguna. Bobby og Sally voru í góðu
skapi vegna þess, aö afi var þar líka. Nelson
vinur þeirra hafði komið með stóra
sendiferðabílinn sinn heima að húsinu. Síöan
var afinn settur inn í bílinn í hjólastólnum. Þegar
þau komu þar sem skrúðgangan var, voru
afturhurðirnar opnaöar upp á gátt svo aó afi gat
fylgst með skrúðgöngunni. Og þaö var líka pláss
11 fyrir Bobby og Sally við hliðina á afa.
,,Ertu glaður afi?“ spurði Bobby.
,,Já, svo sannarlega,“ svaraði afi. ,,Það hefói
verió nógu notalegt aö sitja í stúkunni, en ég er
samt þakklátur Guði aó hann gaf mér tækifæri til
að vera viðstöddum. Þú hjálpaóir mér Boóby,
þegar þú baðst til Guðs.“
««
19