19. júní


19. júní - 19.06.1957, Síða 28

19. júní - 19.06.1957, Síða 28
GUÐNÝ HELGADÓTTIR: Starísstétt, sem býr við algjört launajafnrétti Dag nokkurn sló ég á símann til frú Helgu Þor- gilsdóttur, yfirkennara við Melaskólann hér í Reykjavík, og bað hana um viðtal fyrir „19. júní“, blað Kvenréttindafélags íslands. Hún tók mála- leitan minni greiðlega, og þótt hún væri önnum kafin, tókst okkur að finna stund úr degi, er hún hafði frí frá skólastörfum, sem gat hentað okkur báðum. Ég fór síðan á tilteknum tíma til fundar við frú Helgu á hinu vistlega heimili þeirra hjóna. Eftir að við höfðum heilsazt og skipzt á nokkr- um orðum um daginn og veginn, sneri ég mér að hinu fyrirhugaða viðtali. klettaskorunni og byrjaði að þoka sér niður aftur. Losaði tak annarrar handar, en mátti ekki sleppa, því fótfestan var of tæp, sundlaði þegar hún leit niður fyrir sig. Að renna sér niður var útilokað, hún hafði ekki veitt því athygli áðan, þegar hún þokaði sér meðfram klettinum, að þama sem hún var nú stödd, var líka hár klettastallur neðst í skriðunni. Það var ekkert nema hrap að sleppa sér. Að kalla á hjálp þýddi ekkert, enginn mundi heyra til hennar, það myndi líða á löngu áður en farið væri að leita hennar, því fólkið vissi hvað hún var þæg og færi varla að hætta sér í gljúfrið. Annað mál hefði það séð strákinn að sunnan hverfa í gil- ið, hann var svo óprúttinn, það mátti búast við öllu af honum. Væri nokkur leið út úr þessu, var ekki nema um eina að ræða: áfram. Með því að safna kröft- um sínum og einbeita huganum að því einu að komast upp, horfa hvorki til hægri né vinstri, hugsa ekki um neitt annað, mjaka sér áfram, þrýsta sér uppávið, af öllum kröftum, næstum blindandi. — Þér hafið langan og að likindum viðburða- rikan starfsferil að baki. Hve lengi hafið þér ver- ið kennari? — Ég hef gegnt kennslustörfum óslitið frá haustinu 1919, að einum vetri undanskildum. — Þér hafið verið kennari bæði í sveit og bæ. — Já, tvo fyrstu veturna var ég farkennari, einn vetur heimiliskennari, og sex vetur hafði ég fastan heimangönguskóla í sveit. Síðan hef ég verið kenn- ari hér í Reykjavík, fyrst við Miðbæjarskólann og svo við Melaskólann, eftir að hann var stofnaður. — Það hafa auðvitað orðið miklar breytingar á Lokst fannst henni, frekar en hún sæi það, að hún ætti ekki eftir nema snertispöl að ná taki á hríslunni á gljúfurbarminum, áfram, áfram nokk- ur fet enn, fáein augnablik, aðeins herzlumunur að hún næði upp á brúnina. Þá vikkaði kletta- raufin svo skyndilega, að hún missti nærri fót- festuna, áður en hún áttaði sig á því. I ofboði mjakaði hún beizlinu fram af öxlinni með hægri hendi, greip föstu taki um mélin og kastaði höfuð- leðrinu um steinnybbu á brúninni, þorði ekki að taka það báðum höndum, en fálmaði þeirri vinstri um ósléttar nybbumar. Steinn rann undan fæti hennar og tók fleiri með sér í fallinu, svo gljúfrið fylltist ógnandi hávaða, um leið og henni tókst að seilast í víðiteinungana á brúninni fyrir ofan sig. Næstum óvitandi um, hvernig þetta gerðist, hvort það tók langan tíma, eða nokkur augnablik, fann hún aftur sólina skína á sig lifandi. Það var votur dýamosi undir andliti hennar og spói vall í lofti. 26 19. JÚNl

x

19. júní

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: 19. júní
https://timarit.is/publication/671

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.