19. júní - 01.10.1995, Blaðsíða 8

• KVENNARAÐSTEFNANIKINA
Það var lagið „ Yesterday“ sem Bítlarnir gerðu frægt sem hljómaði um sali flug-
stöðvarbyggingarinnar í Peking eða Beijing eins og Kínverjar kalla höfuðborg
sína. Farþegarnir, sem nær undantekningarlaust voru konur, fylltu út rétta
pappíra til að komast inn fyrir kínversk landamæri til að taka þátt í ráðstefnu
frjálsra félagasamtaka Sameinuðu þjóðanna um málefni kvenna í heiminum.
Þeir sem þarna voru þessa stundina höfðu lagt að baki tæplega níu klukku-
stunda flug frá Kaupmannahöfn með þotu kínverska flugfélagsins Air China.
Flestir voru mjög ánægðir með flugferðina
og þjónustuna um borð, sumir höfðu þó
kviðið henni vikum saman, eins og sessu-
nautur minn frá Finnlandi sem hafði
greinilega fengið þær upplýsingar að flug-
kostur Kínverjanna væri lélegur og sagðist
hafa verið með martraðir í margar vikur á
undan. Meðal farþeganna var 16 manna
hópur frá Islandi, 15 konur og einn karl, en
Kvenréttindafélagið hafði séð um skipu-
lagningu ferðarinnar. Islenski hópurinn
var með réttar vegabréfsáritanir og fékk
því „landvistarleyfi". Hið sama var þó
ekki sagt um alla hina, sumum konum var
vísað til baka þar sem réttu áritanirnar
vantaði og þær þurftu því að dúsa á 11 ug-
vellinum þar sem þeirra beið jafnlöng
flugferð til baka. Við hin fengum aðstoð
ótal sjálfboðaliða sem tóku farangur okkur
og aðstoðuðu á alla lund til þess að sem
minnst örtröð yrði. Af þessum fyrstu kynn-
um okkar af Kínverjum var okkur því Ijóst
mikilvægi réttu skriffinnskunnar og vilji
þeirra til að aðstoða þátttakendur og gera
þeim til hæfís.
í íslenska hópnum voru auk undirritaðrar
Bryndís Hlöðversdóttir formaður KRFI,
Ásthildur Kjartansdóttir kvikmyndatöku-
maður, sem var ásamt þeim Sigurði Inga
Ásgeirssyni og Sigríði Lóu Jónsdóttur að
undirbúa töku á kvikmynd um tælenskar
konur á íslandi. Áður en ferðin var öll
höfðu þau þó að auki tekið upp heimildar-
mynd um þátttakendur á NGO ráðstefn-
unni. Drífa Hjartardóttir, formaður Kven-
félagasambands íslands, var einnig í hópn-
uin, Þórunn Magnúsdóttir, formaður
Menningar- og friðarsamtaka íslenskra
kvenna, Ragnhildur Hulda Proppé mann-
fræðinemi, Sjöfn Vilhelmssdóttir stjórn-
málafræðinemi, Kolbrún Oddsdóttir
landslagsarkitekt, Hansína Björgvinsdóttir
kennari, Sigurbjörg Björgvinsdóttir
forstöðumaður, Sigfríður Þorsteinsdóttir,
forseti bæjarstjórnar Akureyrar, Hallveig
Kolsöe, fyrrverandi starfsmaður
Reykjavíkurborgar, Margrét Rósa Sigurð-
ardóttir prentsmiður og Margrét Heinreks-
dóttir lögfræðingur. Bryndís Guðrún
Jónsdóttir og Steingerður Kristjánsdóttir
frá Stígamótum tóku einnig þátt í ráðstefn-
unni en fóru á eigin vegum. Sjálboðalið-
arnir sáu um að koma farangri okkar í rúl-
ur og þaðan var ekið að Yanjing hótelinu
við Fuxingmenwai með viðkomu á skrán-
ingarstað þar sem þátttakendur fengu ráð-
stefnugögn.
Verðugir gestir?
Hvarvetna meðfram vegunum var búið að
koma upp borðum sem á stóð „be a worthy
host to the womans congress“ og síðar,
þegar neikvæðum fréttum af ráðstefnunni
rigndi yfir heimspressuna, varð óhjá-
kvæmilegt að velta þeiiri spurningu fyrir
sér hvort gestirnir hefðu verið „worthy".
Það er átta klukkustunda tímamunur milli
Reykjavíkur og Peking og því var langt
liðið á daginn þegar við komum inn í borg-
ina. Hótelið er við Fuxinmenwai og til að
komast að því þurftum við að aka fram hjá
Tiananmen Square, eða Torgi hins
himneska friðar, en yfir því hvílir enn
skuggi hinna hörmulegu atburða sem áttu
sér stað þar fyrir sex árum þegar fjöldi
ungmenna var tekinn þar af lífi. Við torgið
er einnig Forboðna borgin, höll keisara-
fjölskyldnanna, sem við skoðuðum síðar
8