Sameiningin - 01.03.1906, Qupperneq 32

28
á undan páskunum, eigum við sér í lagi að hugsa um pínu og
rlauða Jesú, hugsa um kærleiks-fórnina hans miklu, hugsa um,
hvað JiaS kostaði hann aö frelsa okkur mennina, og hvaS hann
lagSi á sig af kærleika til guSs og manna. Og ef við hugsum
um Jietta eins og viS eigum aS gera, ]iá vex trúin á hann hjá
okkur, og þá vex kærleikinn til hans hjá okkur, og þá vex vilj-
inn líka hjá okkur. ViS viljum þá leggja meira á okkur fyrir
hann. Og viS getum þá líka lagt meira á okkur fyrir hann.
ViS elskum ekki Jesúm, börn, ef viS viljum ekki leggja
neitt á okkur fyrir hann.
LæriS þiS nú aS lesa og syngja Passíusálmana. ÞiS lær-
5S þá aS hugsa um þaS, sem Jesús lagSi á sig fyrir ykkur. Þið
fariS þá að finna til, hvernig hann elskaSi ykkur. Og þiS fáiS
þá löngun til þess aS leggja eitthvaS á ykkur fyrir hann. Þá
hafiS þiS gagn af föstunni. Og þá verSa Passíusálmarnir ykk-
ur líka gimsteinn.
Eg er viss um að þiS kunniS eitthvaS af versum úr þeim, t.
d. „Vertu, guS faSir, faSir minn“. Og þetta: „Vaktu, minn
Jesú, vakt’ í mér“. Og þetta: „Hveiti-korn þektu þitt“. Alt
saman vers, sem ykkur þykir vænt um. Hérna set eg svo eitt
vers úr þeim, inndælt morgunvers. LæriS þaS, ef þiS eruS ekki
búin aS því. Og brúkiS þaS sem morgunbæn. Vænst þætti
mér um, ef þið lærSuS aS syngja þaS. ÞiS hafið mest gagn af
því, ef þið syngiS versin ykkar.
Árla dags uppvaknaSur
ætíð eg minnist þín,
Jesú minn, hjálpar hraður ;
hugsa þú æ til mín.
Árla á efsta dómi
afsökun vertu mér:
minstu þá, frelsarinn frómi,
hvað fyrir mig leiSstu hér.
Pass. 15, 17.
Gæsablólllið (TheDaisy).
Eftir dr. Lyman Abbott.
Fursti nokkur gekk út í víngarS sinn að skoða liann. Kom
hann þar aS aldintré einu og sagSi viS það: „AS hvaSa gagni
ert þú mér?“
Tréð svaraSi: „Á vorin springa út blóm á mér, er gera loft-