Sameiningin - 01.12.1906, Side 29

3*7
sc trúlaus ínaSur. Fcr hann þá til mannsins og spyr hann, því
hann viilji hafa kirkju, ef hann sé ckki kristinn maöur.
Hann svarar l>á: „Æi, loftíö hér er svo ilt. fllann átti
viö andlega loftiö.j Þaö er alt ööruvísi en þar sem eg var áö-
ur. En þar voru kirkjur. Nú langar m'ig til þess aö sjá, hvort
kirkja og prestur muni ekki geta bætt loftið hérna."
Börn! Þessi maður fann mismuninn á því að vera þar sem
guös orð var prédikaö og þar sem ekkert var hirt um þaö.
Hann var ekk'i svo blindur af ofstækisfullu hatri á, kristindóm-
inum, að hann væri ckki fús til aö kannast viö hini igóöu áhrif
h?ns á mannlífið. Sumir bera svo. míkla óbeit i hjarta sínu
t11 kristindómsins, að þeir viJja ekki sjá neitt gott hjá honuin,.
Þaö er verst fyrir þá sjálfa eins og alla, sem ekki vilja sjá það,
scm gott er.
Kristin kirkja á al sstaöar aö bæta mannlífiö, hvar sem hún
cr. Enda gerir hún þáö. Hún er salt \ heiminum, eins og
Jesús sagöi um hana. En hún er þaö áö eins fyrir þaö, aö húm
trúir á Jcsúm og vitnar um hann. Frá Jesú fær hún kraft til
þcss aö bæta lífiö — frá honuvi, sem bætir hvern mann, sem á
hann trúir.
Það ér gott aö trúa á Jesúm og eiga hann, börn!
1 IJTLA KRÓKXUM.
JÞýtt.J
Gréta btla var að bjálpa til í eldhúsinu og fægöi hnifana.
Einhver haföi vcriö ogætinn og latiö hmfinn eiun ryöga en
Gréta nuddaöi hann í ákafa og raulaði á me’öan:
„Víöa’ er ljósvant hjá lýðum.
Oss lýsa bcr —
i króknum litla þínum þér,
í mínum mér.“
„Því ertu einlægt að nudda hnífana þá arna?“—spurði
María. Hún var eldabuskan.
»Af því þeir eru í „króknum" mínum“—svarað'i Gréta
kat. „Oss lýsa ber — í kroknum litla þínum þér“—manstu;
,,i mínum méi'. —Eg geri þaö, sem cg gct. úleira get eg ekki.“
„Ef eg væri þú. þá myndi eg ekki vera aö eyöa kröftum
mínum í þessu"—sagöi María. „Eg veit, aö cnginn tekur eft'ir
þvi."
„Jesús tekur eftir því"—sagöi Gréta. Ilélt svo áfram verk-
inu sinu og söng:
Oss lýsa ber —