Sameiningin - 01.12.1906, Blaðsíða 20

3oS
skri'kv\kindi cg dýr jarðarinnar, livcrt eftir sinni tegund. Og’
}>aö varð svo. (25J Og guð skapaði dýr jarðarinnar, hvert
eftir sinni tegund, og allskonar skriðkvikindi jarðar cftir sinni
tegund. Og guð sá, að l>að var gott. — fSbr. Jóli. 1, 1—5.J
2. Sunnud. 13. Jan .(1. e. jn'.J : 1. Mós. 1, 26—2, 3 (Maör-
inn slcapaðr í mynd guðsj. — (26) Og guð sagði: Vér viljum
gjöra manninn eftir mynd og likingu vorri, svo að hann drottni
yfir fiskum sjávarins, cg vfir fuglum loftsins, og yfir fénaðinum
á allri jörð'.nni, og yfir öllum skriðkvikindum, sem hrœrast á
jorðinni. (27J Og guð skapaði manninn cftir sinni mynd, hann
skapaði hann cftir guðs mynd, og hann skapaði þau karlmann
og konu. (28) Og guð blessaði j au og sagði til þeirra:
Veriö frjósöm, margfaldizt og uppfyllið jörðina, og gjörið ykkr
liana rndirgefna. Drottnið yfir fiskum sjávarins, og yfir fugl-
um loítsins, og yfir öllum dýrum, sem hrœrast á jörðinni. f2yj
Og guð sagði: Sjáið, allskonar jurtir, sem sá sér, á allri jörð-
inni, og allra handa ávaxtsrsöm tré, sem sá sér, gef eg ykkr til
fœðslu. Og öllum lifandi dýrum jarðarinnar og öllum fuglum
hifninsins, og öllum skriðkvikindum á jöröinni (hefi eg gefiðj
gróenar jurtir til fœðslu. Og það varð svo. (30J Og guð leit
yfir allt, sem hann hafði gjört, og sjá, það var harðla gott, og
þá varð kvöld, og þá varð morgun, hinn sjötta dag. — (2, ij
Þannig algjörðist nú himinu og jörð, og al!r þeirra her. (2)
()g svo fullkomnaði guð á hinum sjöunda tlegi sín vcrk, sem
hann hafði gjört, og hvíldist hinn sjöunda dag af öllu sinu verki,
sem liann hafði gjört. (3) Og hann blessaði hinn sjöunda dag'
og helgaði hann, af því liann hvíMist á þeim sama degi af sínu
verki, sem hann hafði skapað og gjört.
3. Sd. 20. Jan. (2. e. þr.J : 1. Mcs. 3. 1—6, 13—15 (Syndafall
mannsins og fyrirheitj. — (ij En höggormrinn var slœgari en
óll önnur kvikindi á jörðiuni, scm guð drottinn hafði gjört. Og
hann mælti við kcnuna: Er það satt. að guð hafi sagt: Þið
nicgið ekki eta af öllum trjánum í aldingarðinum? (2) Þá
sagði konan til höggormsins: Yið «111111 af ávexti trjánna i ald-
it garðinum. (3J En um ávöxt þcss trés, sem stendr í miðjum
a'dingarðinum, sagði guð: Etið ekki af honum og snertið hann
ckki, svo að þið deyið ekki. (4) Þá sagði höggormrinn til kon-