Lífið - 01.01.1936, Síða 32

28
LÍFIÐ
á erlejidum markaði, sveigði þjóðin frá aldagam-
alli búskaparstefnu, þeirri að framleiða lítið meira
en til eigin notkunar. Þessi stefnubreyting var tví-
mælalaust heillavænleg fyrir þjóðina. Það sýndi siff
í verkinu. Með stórútgerðinni færist nýtt líf í þjóð-
ina. Efnahagur einstaklinganna batnar, þjóðararð-
urinn vex, framkvænidagetan eykst á öllum svið-
um. Menn rísa upp úr aldalangri örbyrgð og nið-
urlægingu eins og af þungum svefni. Þeir rjetta sig
úr kútnum, teygja úr limunum, finna blóðrásina
örfast. Þeir sjá hagkvæm tækifæri og framfara-
möguleika hvert sem litið er. Djörfung og sjálfs-
traust magnast við hvert átak — vegna þess að á-
tökin bera æskilegan árangur. Hafið er vítt og
djúpt — óþrjótandi gullnáma. Gamla fátæktar-
tröllið dagar uppi í árroða nýrra vona. Ný og glæsi-
leg sanntrú hrífur hugi mannanna: ísland er allra
landa auðugast að náttúrugæðum.
Ný og ákveðin búskaparstefna er hafin: Að veiða
fisk — meiri og rneiri fisk — og selja hann útlend-
ingum fyrir gull.
Þetta var giftusamleg stefna. Sjávarútvegurinn
varð sjálfbjarga atvinnuvegur, og meira en það.
Hann varð aflögufær. Af gróða hans rann veruleg-
ur skerfur í ríkissjóðinn, beint og óbeint, sem svo
aftur kom til góðs menningarmálum þjóðarinnar á
mörgum sviðum.
Það gat ekki hjá því farið, að þessi stefnubreyt-
ing í atvinnuháttum hefði áhrif á landbúnaðinn.
Hann hélst enn um sinn óbreyttur í gamla hokur-
horfinu. En fólkið flýði sveitirnar og sótti til sjáv-