Lífið - 01.01.1936, Síða 55

LÍFIÐ
51
Rússa í Sinkiang, þá er athygli og áhugi þeirra í
Pólitísku skyni. Þeir þykjast sjá í þessu landvinn-
ingastefnu. En það er eitur í þeirra beinum, því
t>eir vilja sjálfir drotna, ekki að eins yfir Kína
öllu, heldur sennilega líka allri Asíu og meiru til.
En að svo stöddu er talið ástæðulaust að ætla að
Rússar hyggi á innlimun. Þeirra hugsjón er auð-
sæilega „ökonomisk" uppbygging fyrir bæðilöndin.
Annars er „jalousie" milli Rússlands og Japan
út af Kína. Bæði þessi öflugu stórveldi og her-
veldi vilja styrkja veldi sitt þar með öllu mögu-
legu móti. Báðir málsaðilar óttast að hvor um
sig, verði ,,of sterkur“ þegar fram í sækir. Með
Japani er það líka svo, að þeir eru til í alt, til þess
nð koma eitthvað áleiðis heimsveldisdraumi sínum
(sbr. Stóra-Bretland). En myndun nýrra heims-
velda með sverði og blóði er dauðadæmd hug-
^ynd framvegis. Trúhræsniþjóðin breska, hverrar
^lagg er það blóðugasta, sem til er, mun reynast
síðasti sigurvegarinn í svona alþjóðaglæp. Og um
Eússland er það, meðal annars, að segja, að þeir
vilja frið. Með lægni breiða þeir út kommúnism-
ann, fyrst og fremst í Sinkiang, og svo jafnframt
víðsvegar um landið alt. Það eru því fullar horfur
ú því að stefna þeirra gersigri Kínaveldi þegar
tíniar líða.
Tseng hershöfðingi er í miklu vinfengi við fram-
kvæmdastjóra ráðstjórnarríkjanna rússnesku.
Hann er reiðubúinn að fara alveg að vilja þeirra.
Hað má líka næstum segja, að hann eigi líf sitt og
velferð undir þeim. Án þeirra myndi veldi hans,
4*