Lífið - 01.01.1936, Síða 78

74
LÍFIÐ
framt að panta kistu hjá Halldóri bónda á Skriðu-
klaustri. Er kistan var tilbúin, sendi Halldór með
kistuna vestur yfir ána og komu þá menn frá Víði-
vallagerði og sóttu kistuna. En er jarða skyldi,
þótti séra Sigurði Gunnarssyni prófasti, er þá
þjónaði Valþjófsstað, leitt að geta ekki viðhaft
hina vanalegu viðhöfn við jarðarförina, og gerði
því þá skipun þar á, að þeir af sýktu bæjunum
skyldu annast útförina einir. Skyldu þeir bera
lík í kirkju, en gröfina hafði hann látið taka. —
Skyldu þeir setjast sunnanvert í kirkjuna.
Er þetta hafði verið gjört, kom hann og eitthvað
af fólki með honum og gekk hann þegar fyrir
altari, en hinir í stólana norðanvert og hófu þar
upp söng og var svo haldin ræða að vana, en að
kirkjuathöfninni endaðri, báru sunnanmenn kist-
una til grafar. Gekk prestur nokkru á eftir og
vígði líkið til moldar. Fóru þá austanmenn leiðar
sinnar en prestur sá um að fylla gröfina og ganga
frá henni. Engin sýktist af þessum fundi. Heim-
sóknum milli sýktra og ósýktra heimila hélt eng-
inn uppi nema læknirinn. Vitjaði hann sjúkra á
báðum stöðum jafnt, eftir óskum manna, og að
svo miklu leyti sem því varð við komið. Fór hann
þá mest einförum og fylgdu honum hlýjar óskir
og bænir héraðsbúa. Aðeins í eitt sinn var hann
sakaður um að hafa borið veikina á bæ, og varð
fyrir allhörðu aðkasti viðkomenda sem von var,
því veikin lagðist þungt á. Liðu svo fleiri mánuðir
að ekkert varð uppvíst um þetta nánara. En þá
varð gátan ráðin. Smaladrengur var þar á heim-