Sameiningin - 01.04.1925, Blaðsíða 6

100
Sumarmál.
Undir sumrinu er a8 miklu leyti komin tímanleg vellíÖan
okkar. Þar sem vi'S erum búsettir, íslendingar, er sumar frem-
ur stutt, en vetur langur. Efnahagur mannna fer eftir upp-
skerunni, bæÖi til sveita og i borgum. Uppskeruna eigum við
undir sumrinu.
Líklega trúa því flestir, að' GuS ráÖi yfir öllu. Sumar-
vonir okkar hvíla á Guði. Við eigum uppskeruna undir Guði.
Ef Guð ekki blessar sáSkornið með yl og dögg, þá verður eng-
in uppskera.
Eg man eftir því, aS sumir gömlu bændurnir voru einkar
guðhræddir. Eg vissi til þess, að þeir gerðu bæn sína, áSur en
þeir gengu út á akurinn til að sá. Þá var alt smátt og ’fátæk-
legt. En mikil blessun Guðs var yfir búum og akurlöndum
feðra okkar framan af hér í nýja landinu.
Nú eru akurlöndin stór ummáls, og þau eru unnin með
dýrum vélum. Miklu er afkastað, og brosað er í kamp þá-
minst er á gömlu dagana, þegar bóndinn gekk um akurblettinn
sinn og sáði korninu úr lófa sínum. En skyldi nú vera tiltölu-
lega meiri blessan yfir búinu, en var í byrjun?
Er von aS blessist sáðkorniS, þegar fariS er um sáðlandið
í illu skapi og blótað og guðlastað, hve nær sem vélunum hlekk-
ist eitthvað á?
Ef 'til vill væri það ykkur nú gott, yngri bændunum, að
minnast guðhræddra feðra ykkar. Uppskeran ylckar verSur
ekki minni fyrir þaS, þó þið, eins og þeir, gefiS ykkur tíma til
þess að biðja Guð um blessun hans, á morgnana áður en þið
farið út á akur að sá korninu,
Sumarið er óslitið kraftaverk. Alt, sem lifnar í jörSinni
og vex á jörðinni og verSur að uppskeru, er kraftaverk. Guð
er faðir náttúrunnar. Frjómagn moldar, döggfall skýja, yl-
geislar sólar — alt eru það bömin hans. Faðir vor, sem er á
himnum, er líka faSir allra efna og allra afla náttúrunnar. Ait
er á valdi hans, Sé það vilji hans, þá fáum viS ríkulega upp-
skeru í haust af því, sem við sáum í vor. “Á Guð hinn góða
með gleSi set eg traust; hans lof vil IjóÖa af ljúfum hug og
raust.”