Sameiningin

Árgangur

Sameiningin - 01.11.1923, Blaðsíða 20

Sameiningin - 01.11.1923, Blaðsíða 20
338 hjálpað áfram líknarstarfsemi og styrkt mörg önnur góð málefni. í meir en tuttugu ár af starfstíma félagsins faefir sama kona vei'tt því forstööu, frú Hallfriður Tfao-rwaldson, og mundi faún enn skipa þann sess, ef hún faeföi ekki sjálf beSist undan því. Á félagið lienni ekki lítiö að þakka, hve vel starf þess hefir gengið, því hún hefir ætið notið fajá félagskonum þeirrar tiltrúar og vinsælda, er hver leiðtogi þarfnast og hefir faeldur ekki legið á liði sínu að starfa fyrir félagið mikið og vel. Er hún í fremstu röð þeirra kvenna, er starfað faafa að félagsmáhim Vestur-íslendinga. — Nú- verandi forseti félagsins er Friðrika, kona séra Kristins K. Olafsonar. Kristin karlmannslund. Erindi eftir séra borstein Briem. Eg minnist þess að gamall og gætinn maður sagði fyrir nokkr um árum, að það yrði þjóóðkirkjunni áreiðanlega hagur, að kon- urnar fengju áhrifarétt á þjóðmálin. Því að konur væru yfirleitt kirkjuræknari og velviljaðri kirkjunni en karlmenn. Eg ætla að þetta sé yfirleitt svo í öllum löndurn. í íslenzkum sveitakirkjum er að vísu oft eins margt karla sem kvenna, einkum á vetrardag. En þar hefir veðrátta og vegleysur gert konum erfiðara um að fara að faeiman. Karlar eiga oft aukaerindi á kirkjustáðinn frem- ur en konur. Þar sem aðstaða er jöfn, sinna konur kirkjunni og trúmálum meira en karlar. í Reykjavík faefir þetta ef til vill breyzt síðan K. F. U. M. óx fiskur um hrygg. En einnig þar var það svo. Hverjar eru þá orsakirnar? Fvrsta orsökin er vitanlega mismunur á sálarlífi kvenna og karla. Kvenhjartað er næmara fyrir fainu fagra og göfuga, og það hefir meiri kærleiksþörf. Guð á að jafnaði skemmri leið inn að fajarta móðurinnar, en föðursins. Önnur orsökin er lífsstarf kvenn- anna. Konur hafa færri áfaugamálum að sinna út á við, en karlar. Konan sinnir fains vegar nálega eim þvi starfinu, sem göfgast er í marinfaeimi, að hjúkra sjúkum og ellimóðum, og þó framar öllu að sá hinu bezta í, >sál sinni inn í ’barnshjartað sem nvó&ir. Móðidin kennir barni sínu hina fyrstu bæn. En faarnið vekur aftur barnið í hennar eigin sál. Menn þekkja ekkert fareinna og helgara meðal mannanna, en móðurgöfgi kvenhjartans. Og ímynd móður- og kvengöfginnar, María guðsmóðir, hefir þá og komið fram í faugum manna sem til- beiðsluverð persónugerfing guðlegrar miskunnar og líknar. Karlar og konur hafa beygt fyrir faenni kné. Hún varð mönnum “móðir hjartans” eins og Jón Arason kemst að orði í Ljómurn.

x

Sameiningin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sameiningin
https://timarit.is/publication/673

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.