Sameiningin - 01.01.1917, Síða 3

Mánaðarrit til stuð'nings JcirJcju og lcristindómi íslendinga:
gejiff út af hinu ev. lút. kirlcjufélagi fsl. í Vestrheimi.
RITSTJÓRI: BJÖRN B. JÓNSSON.
31. ÁRG. WINNIPEG, JANÚAR 1917. NR. 11
Hvert stefnir ?
Við áramót í fyrra var í blaði þessn leitast við áð
átta sig og virða fyrir sér teikn tímanna. Hið sama
verk liggur fyrir oss nú við þessi áramót. Hver liygg-
inn fjársýslumaður gerir upp reikninga sína um ára-
mótin og l'eitast þá við, að komast að sannri raun um
hag sinn. Hann leggur tölurnar saman nákvæmlega
eins og þær eru, án tillits til þess, sem hann vildi að þær
væru. Svo að eins getur hann haldið starfi sínu áfram,
að hann geri sjálfum sér ljósa grein fyrir hag og horf-
um. Það kemur að sönnu fyrir, að ráðsmenn gera eig-
eridum sjónhverfingar með tölum og láta f járhaginn birt-
ast í glæsilegri mynd, en heimildir leyfa. Það er ávalt.
freisting til þess, að blinda jafnvel sjálfan sig, telja sér
og öðrum trú um, að alt sé glæsilegra, en í rauninni er.
“Svo mæla börn sem vilja,” er sannur málsháttur og á
við fleiri en þá, sem eru börn að aldri. Ekkert leiðir
fyr til gjaldþrota, en ímvndað ríkidæmi. Ekkert hrynur
fyr, en háreistir hrokaveggir, hvort sem ræðir nm at-
vinnumál, þjóðfélagsmál eða kirkjumál.
Hvort sem oss sjálfum geðjast betur eða ver að
stefnunum, vildum vér reyna að átta oss á þeim eins og
þær eru á þeim svæðum, sem Sameiningin lætur sig mest
varða. Það, sem misskilið kann að vera af oss, leiðrétta
góðir menn, en fúkyrði, hvort sem þau koma úr bæ eða.
brið, verða jafnt fyrirlitin nú, sem fyrra árið.