Sameiningin - 01.01.1917, Page 19

337
“Hún var skrifuð í alt of miklum flýti, framsetningin
mjög ófullkomin, bókin í deilugerfi og um of óvægin í stað-
hæfingum. Hún fór of langt í þeirri tilraun, að flytja
leyndardóma trúarinnar yfir á grundvöll skynseminnar.
pað, sem hún slepti, var mjög alvarlegt, sérstaklega í sam-
bandi við endurlausnina, og út af því var kenningunum um
kirkjuna og um sakramentin skipað í óæðri og ósögulegan
sess. Stór galli á bókinni var það, að skoðun sú, sem hún
hélt fram viðvíkjandi syndinni, var líkleg til að orsaka al-
vöruleysi.”
Setningar þær, sem að ofan eru skráðar, eru að vísu
teknar frá ýmsum stöðum í bókinni “A Spiritual Pilgrim-
age”, en eg held þær gefi hvergi skakkan blæ. Síðar í bók-
inni segir hann: “Um langan tíma hafði eg í huga, að
endurrita bókina “Hin nýja guðfræði”, fylgja þeirri efnis-
röð, sem þar er, en leiðrétta alt, sem var í ósamræmi við
sannleika hinnar almennu kristnu kirkju. Nafnið gjörði
það að verkum, að þetta var ómögulegt. Mér féll það nafn
mjög illa; og hafði aldrei fallið það. En að endurrita bók-
ina án nafnsins, hefði verið að rita nýja bók. Mér datt í
hug, að gjöra það, en það virtist ótímabært. Eg afréð því,
að taka bókina burt af markaðinum, kaupa útgáfuréttinn og
koma í veg fyrir, að hún yrði gefin út framar. petta gjörði
eg í Marzmánuði 1915.”
Sennilegt þykir mér, að enginn maður hefði gjört slíkt,
sem þetta, af algjörlega óverulegum ástæðum. Fram hjá
því get eg ekki komist, að þetta sýni töluverða breytingu á
skoðunum mannsins.
Mikið var ritað á móti þessari bók, þegar hún kom út,
en eitt slíkra rita vakti sérstaklega eftirtekt hans. pað var
safn fyrirlestra, sem dr. Gore, biskupinn í Birmingham,
flutti, og var gefið út undir nafninu: “Nýja guðfræðin og
gamla trúin”, haustið 1907. Bók þessi hafði þau áhrif á
Campbell, að hann fór að nýj u að rannsaka allan sinn trúar-
lega grundvöll, las alt annað, sem dr. Gore hafði skrifað, og
eftir langan tíma og ítarléga athugun “komst eg”, segir
hann sjálfur, “á þann grundvöll, sem eg hafði staðið á, þeg-
ar eg var í Oxford.”
Margt fleira kom fram á þessum árum, sem orsakaði
það, að hann styrktist meir og meir í stefnubreyting sinni
í áttina til hinnar almennu kristnu kirkju. f hjarta lítur
út fyrir, að hann hafi ávalt trúað á guðdóm Krists og elskað
hann, en hann gjörði sér ekki fulla grein fyrir ósamræminu,