Búfræðingurinn - 01.01.1936, Qupperneq 60

56
vera hægt,án tilfinnanlegs kostna5ar afginða-, cAinbwndi-^ri rV^rán___
eoa engi,litla landspildu og sá ]par birkifræi,sem líklegt er að skóg-
rækt ríkisins legði til. En girðingin verður að vera algerlega fjár-
held og sá^anAið J>ar,sem snjódypi getur ekki orðið mjög mikið,J>ví að
sn.jóbungi sligar hæði girðinguna og plönturnar. Við sániníp í heimilis-
réiti er sá kostur,að þótt ekki takist að fá landið jafnt sáð, þ.e.
að eyður verði miklar milli plantnanna,há verður í sumum stöðum mikill
fjöldi plantna,sem taka má upp og færa til. harf þá ekki að kosta til
með kaup og flutning á þeim,og upptöku og niðursetningu má haga svo
til,sem hentast þykir,hvað vinnu snertir.
Enn sem komið er hafa slíkar tilraunir með sáningu birkifræs ver-
ið óvíða gerðar. Að áhugi fyrir því er ekki meiri en raun ber vitni
um,mun stafa ipikið af því,hvað plönturnar eru seinþroska,einkum fyrstu
árin,en hjá^erður ekki komist. Og skógræktin mun seint breiðast út
svo að nokkru nemi með aðfluttum plöntum. hott svo sé,að birkiplönt-
urnar séu seinþros'ka fyrstu árin,og það svo ,að kyrrstaða sýnist vera á
vexti J>eirra,um skeið,]pá fer vöxturinn aftur að verða örari,]?ega:r þær
eru orðnar 4-5 ára gamlar,og úr því fer ]?eim að muna talsvert.hvert
árið.
Svo er annað,sem fæst með sáðreitunum,en ]?að er breytingin,gem
landið tekur aðeins við það að fá friðun. Land ]?að,sem hér var afgirt,
var,eins og áður er sagt,gróðurlítið móaland með blásnum flagskellum
og virtist lítils nýtt sem beitiland. En eftir friðunina fór strax að
breytast þar gróðurinn og verða fjölbreyttari. Grávíðirunnar eru ]þar
]þéttir og stórir. Eláberjaspretta hefir verið mjög mikil. Einnig orðið
J)ar mikið áberandi blómplöntur ýmsar,t.d. sól.eyjar,túnfíflar,f jalldala-
fífill o.fl. Mikið er samt ógróið ennj)á af leirflögunum,en á nokkrum
stöðum er að koma í ]?au mosagróður. Flest síðari árin hefir nokkuð
borið á því,að plöntur hafa toppkalið,he1st þær sem mestum vexti hafa
náð sumarið áður. Nú í sumar bar talsvert á skemmdum af maðki,og árs-
vöxtur var með minnsta móti,eins og annars staðar á landinu. Það er
vonandi,að skogrækt ríkisins og Skógræktarfélaginu takist að vinna sem
mest og best .að framgangi skógræktarinnar.
Irsrit Skógræktarfélags íslands,
Skógfrædileg lýsing íslands eftir K. Hansen og Um skógrækt eft-
ir ýmsa höfunda eru bækur,sem skógræktarvinir þurfa að eiga.
Hr. Eggert Konrá-ðsson bóndi að Haukagili í Vatnsdal hefir ritað
ofanskráða grein fyrir s,Búfræðinginn". Mun sáning birkifræs óvíða eða
hvergi á landinu hafa heppnast betur en hjá honum. r . ,
' .Útgef, .
j i "