Morgunn - 01.12.1938, Qupperneq 52

176
MORGUNN
fyrir framan þær sfóðu þrjár fullorðnar verur hlið við hlið.
í miðið stóð faðir Einars H. Kvarans. Hægra megin við
hann var ungur maður i fannhvítum klæðum, hár hans var
ljóst. Virtist mér hann fremur grannur í andliti, en þó tók
ég eftir fögrum rósroða í kinnum hans, en til vinnstri hlið-
ar við hann sá ég unga stúlku, á að gizka kringum ferm-
ingaraldur. Börn þessi og hinar áðurnefndu verur sungu
sálminn: »Dýrð sé Guði í hæztum hæðum«. Á meðan þær
sungu sálm þenna, var sem umhverfið breyttist og allt
yrði bjartara og tók ég samtímis eftir einkennilegu lita-
skrúði í herberginu, er helzt mætti Iíkja við marglitt norð-
urljósablik, er bærðist fram og aftur. Sá ég það eftir þetta
allan tímann er ég var þarna, með þeim breytingum ein-
um, að litskrúð þetta virtist verða bjartara og fegurra eft-
ir því sem nær leið úrslitastundinni.
Síðari hluta laugardagsins kom ég aftur á heimili Einars
H. Kvarans. Kom ég fyrst inn í herbergið, þar sem lík hans
var, en ekki sá ég þar neitt og var mér samtímis gert
ljóst, að þar myndi ég ekkert sjá. Ég fór svo inn í skrif-
stofu hans, tók mér þar sæti og dvaldi þar um stund. Að
stuttri stundu liðinni sá ég hinn látna vin inni í herberg-
inu. Virtist mér sem hann hvíldi þar í höfgum blundi og
hallaðist upp að einhvers konar hvílubeð eða hægindi.
Við hægri hlið hans stóð móðir hans, mjög ánægjuleg að
sjá, og hélt hún í hönd honum. Vinstra megin við hann
stóð ung stúlka, meðallagi há, hún hafði þykkt og dökkt
hár, og var sem því væri hvíslað að mér, að þetta
mundi vera systir hans, eða þá einhver mjög náskyld hon-
um. Bak við hann stóð séra Ifaraldur Níelsson og hélt á
tveimur pappírsblöðum. IJppi yfir honum og umhverfis
hann sá ég hóp af englaverum og í talsverðri fjarlægð úti
í bládjúpum geimsins sá ég ósegjanlega fagurt landslag,
ofið marglitu blómskrúði, og var sem yfir því hvíldi rauð-
fjólublár bjarmi. Ég sá að sólin var að koma upp og hella
geislum sinum yfir þetta yndisfagra land, og mér duldist