Morgunn - 01.12.1938, Qupperneq 55

MORGUNN
179
H. Kvaran, móður hans, séra Harald Nielsson, og virtust
mér þau sitja fyrir framan fólkið, er ég sá að baki þeim.
Tók ég nú eftir að einn og einn kom úr hópi þessum,
gekk til hans og tók í hönd hans. Ég spurði Finnu hvað
þetta ætti að þýða. Sagði hún mér þá, að menn þessir
vaeru að þakka honum fyrir það, er hann hefði gert fyrir
þá bæði hér í heimi, og eins eftir að þeir hefðu flutt yfir
iandamærin. Að vörmu spori hvarf þetta mér sýnum, en
ég sá nú aftur Einar H. Kvaran og fylgdist móðir hans
með honum. Var sem þau svifu fremur en gengjú, er
þau færðu sig nær. Sá ég þessu næst að hann gekk til
konu sinnar, tók í hönd henni og klappaði henni á kinn-
'na og slíkt hið sama gerði móðir hans. Gengu þau því
næst til sætis, er þeim virtist hafa verið búið vinstra meg-
>n við altarið. Sá ég þetta gerast meðan verið var að
syngja fyrsta sálminn. Þessu næst sá ég koma hóp ungra ^
barna til hans. Sum settust á hné hans, önnur tóku í hönd
hans og öll vildu þau snerta hann og vera sem næst hon-
nnt. Ég minnist ekki að hafa séð jafn ástúðlegt augnaráð
frá föður til barna sinna, eins og það, er hann sendi þeim.
Eftir nokkur augnablik hvarf þetta sjónum mínum, en
þegar séra Árni hóf ræðu sína virtist mér hann rísa á
fætur og ganga til hans. Staðnæmdist hann þar og sá ég
þá í fylgd með honum Sigurð lækni bróður hans og móður
hans, héldu þau sitt í hvora hönd hans og sá ég þau
þarna á meðan séra Árni flutti ræðu sína.
En þegar byrjað var að leika á fiðluna, virtist mér sem
þau færðu sig dálítið fjær, og var þá svo að sjá, sem
að þau stæðu nokkuð fyrir ofan altarið, en að baki þeim
sá ég standa þrjár verur, Ein þeirra var karlmaður, hár
vexti og hinn göfugmannlegasti ásýndum. Hann var í
fannhvítum klæðum og hafði staf einn mikinn í vinstri
hendi og á toppi hans sá ég blikandi stjörnu. Stafaði
bjartur geisli frá honum og lá hann alla leið til fiðluleik-
arans, en sitt hvoru megin við mann þennan sá ég engil-
fögur ungmenni. Horfði ég á þetta meðan lagið var leikið.
12*