Morgunn - 01.12.1938, Qupperneq 57

MORGUNN
181
orð fái lýst, og yfir landslagi þessu hvildi töfrandi litadýrð
og virtist mér bera mest á fjólubláa litnum.
Yfir mynd þessari sá ég letrað: »Þetta er ljósanna og
friðarins land«.
(Aths. »Finna« er þekt vera úr miðilssambandi Bjargar Havsteen.)
Eftirmáli fsleifs Jónssonar.
Ritstjórn Morguns hefir farið þess á leit við mig, að ég
skrifaði fáeinar línur, til staðfestingar á þessari frásögn
Hafsteins Björnssonar. Mér er mjög ljúft að verða við
þessum tilmælum.
Ég vil þá fyrst geta þess, að ég var einnig viðstaddur
húskveðjuna á heimili E. H. K., en jafnframt taka það
fram, að við H. B. vissum hvorugur af öðrum. H. B. var
frammi í gangi, en ég var inni í stofu og var því útilokað
að Hafsteinn vissi nokkuð um mig — eða ég um hann. Ég
tek þetta fram af því, að ég sá alla sömu sýnina frá upp-
hafi til enda, en þó nokkuð fyllri á stöku stöðum. Ég hefði
ekki getað, og get, af sérstökum ástæðum, ekki sagt frá
því, er ég sá betur eða fyllra en hann. Sýn þessi finnst
mér var ein hin merkilegasta, er ég hefi séð, og ég tel
frásögn Hafsteins á henni vera svo frábærlega góða, að
hún sé beinlínis í fremstu í’öð. — Móttökuathöfnin sem
þarna virtist fara fram, var svo hugðnæm og dásamleg,
að ég tel varla að við höfum fengið frásögn um aðrar feg-
urri. Fyrir mér er hún þannig, að því meir sem ég hef
hugsað um hana, því dásamlegri verður hún og stórkost-
leg staðfesting þess, að lífið haldi áfram á sama stigi og
við stóðum á hér, er við lögðum upp í langferðina miklu.
Sá sem hefir starfað að því að veita ljósi og yl til meðbræðra
sinna, og talið það sitt æðsta hlutverk, hann fær viðtök-
ur í ljósi og litaskrúði, sem mun hafa alveg ómetanlegt
gildi fyrir hann á hinu nýja sviði. Ég lít svo á, að það að við
Hafsteinn báðir fengum að sjá þessa sýn, hafi verið gert
til þess, að staðfesta enn betur sannleiksgildi hennar, og
þá skilst hvers vegna ég tók það fram, að við hefðum