Morgunn - 01.12.1938, Qupperneq 103

MORGUNN
227
lúðurinn til þess aö styrkja andaröddina. 0g hún hrósaði
Poncin fyrir það, að ná svo líkri mynd af Ivy.
Mér veitti ekki erfitt, að kannast aftur við greinilegan
málróm frú Caillard með hennar einkennilegu áherzlu. Hún
lcom rjett þegar fundurinn var að enda og lítill kraftur
var eftir, en hún gaf mér loforð. Eftir að miðillinn hefir
fengið hvíldartíma, sagðist frú Caillard ætla að líkamast
og reyna að skrifa eiginhandarnafn sitt.
Hún lét í Ijósi gleði sína yfir að geta talað. Hún sagð, að
sér fyndist það svo viðkunnanlegt að koma aftur og bætti
því við, að í þetta sinn hefði spíritisminn sýnt, að hann
væri orðinn óhrekjanlegur.
Áður um kvöldið hafði Ethel, annar stjórnandi miðils-
ins sýnt oss annað fyrirbrigði, sem var leikni hennar í að
senda skeyti með símritunarstafrófi í rauðu ljósi. Mun það
koma í ljós, að þessi einstæða tegund af sálrænum krafti,
niun fá mikið gildi.
Að heyra smásmellina í símritunaráhaldinu, eins og því
er beitt af vitigæddum andakröftum, þó að sjáanlegt sé, að
ekkert líkamlegt samband sé milli miðilsins og áhaldsins,
það er fyrirbrigði, sem virðist vera of gott til að geta
verið raunverulegt. Og þó gjörist þetta jafnvel þótt mið-
illinn sé ekki í sambandsástandi.
Ethel talaði við okkur í sínum siðfágaða, þýða málrómi,
og þar á eftir birti hún okkur hæfileika sinn til að sýna
hkamningar. Hún líkamaði aðra hönd sína, sem var mjúlc
og hlý viðkomu, og klappaði okkur öllum fundarmönnum
hverjum af öðrum með henni.
Miðilshæfileiki frú Louísu Bolt er eitthvert dýrasta verð-
Kiæti sálarrannsóknanna.
*15
Þýtt af Kr. D.