Morgunn


Morgunn - 01.12.1986, Síða 42

Morgunn - 01.12.1986, Síða 42
Það er allt að því eins og mannkynið hafi innsæi á alheimsorku, innsæisleg uppgötvun sem finnur sér útrás í hugmyndum, hvort sem er hjá vísinda- eða leikmönn- um, eins og straumur sem kemur fram í ýmsum menn- ingarsamfélögum á tilteknum tímabilum. Aðalstraumar vestrænna menningar hafa verið andsnúnir kenningunni um lífsorkuna. Eftir sem tíminn hefur liðið, hefur sú almenna skoðun að efnið hafa ekki „innra líf“ orðið sí- fellt meir og meir aðþrengdri og er að gefa upp önd- ina m. a. vegna tilkomu smásjárinnar. En þó aðeins ný- lega hafa komið fram hugmyndir í eðlisfræði sem orðið hafa til þess að vísindagreinar hafa byrjað að líta nýju ljósi gamlar og gleymdar hugmyndir um innra líf efnisins. Ef rifjuð er upp gleymd saga hugmyndarinnar um lífsork- una á Vesturlöndum, þá byrjar hún með gulllistamönnum. Þó sagan geri grín að þessum gullgerðarmönnum og álíti að framlag þeirra hafi eingöngu verið frumstætt framlag til efnafræði nútímans, verður að líta þá augum síns tíma. Gullgerðarmenn voru jafn vel heima í heimsspeki og í heimi efnislegra vísinda þeirra tíma og staðhæfa má að þeir hafi gengt sömu stöðu á þeim tíma og vísindamenn gegna nú til dags í samfélaginu hvað hæfileika og þekkingu áhrærir. En ólíkt síðari vísindamönnum, þá höfðu þeir ekki tak- markaða sérþekkingu eða skiptingu sem vamaði þeim víð- ari fræðimennsku. Svissneskur herlæknir og háskólafyrirlesari Paracelsus (f. árið eftir að Coiumbus fann Ameríku) að nafni var nægilega á undan sinni samtið til þess að geta gefið nýja stefnu í vísindum og lyfjagerð. Þessi faðir Anesthesia og nútíma efnafræði, trúði því að allsstaðar í kringum okkur og í alheiminum væri orka, eterisk í eðli sínu og ósýnileg, en þó skuggamynd hins efnislega. Hann lýsti þessu svo ,,ef líkaminn er heilbrigður er hann í jafnvægi við hina innri byggingu, þar sem hann sækir þá næringu sem fer í efnis- lega orku og hæfileikar sérhvers hluta eterisks líkama mannsins endurspegla eðli efnislega hluta hans“. Hann taldi að þessi orka væri ekki innilokuð í manninum, heldur innra 40 MORGUNN
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84

x

Morgunn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.