Sjómaðurinn - 01.12.1943, Blaðsíða 28

10
SJÓMAÐURINN

Tíl Jóns Stur augssonar
Formannsvísur þessar eru kveðnar til Jóns Sturlaugssonar ^ ,
hafnsögumanns og formanns á Stokkseyri. Er það kunnara rTá ráll CjUÖmunQSSynÍ
en frá þurfi að segja að Jón heit. hjargaði fleiri mönnum úr
sjávarháska en nokkur annar maður austan fjalls svo kunnugt hónda á H jálmsstöðlim
— sé. Þegar Páll kvað þennan brag var Jón enn á lífi —
Fyrir ártugum fjórum, Stýrði Jón að storðu
— fljótt líður dagur að nóttu — stundum, þó væru Sundin
reri eg eyki ára, lokuð og lögin hvikul,
af Stokkseyri á hafið. löðrið skaut hvítum blöðrum.
Fækkar þeim drengjaflokki Skimaði ei bát þó skúmið
fleyjum er hrundu að legi, skæfi við „Himinglæðu“
lofsamleg minning lifi heill með hölda snjalla
lýðum horfinna tíða. heim í vör rann knörrinn.
Oft voru góðar gæftir Seiluðu afla á ólar
glær og sléttur særinn ýtar kátir með flýti,
þokuhattar á hnjúkum hvína á höfuðbeinum
heiðar skipaleiðir. hálar seilanálar.
Snemma við dögun dimma Uppi um kampa og klappir
drengir til strandar gengu, karlar um hluti spjalla,
röðuðu sér að súðum hausa, hryggi losa,
sjóinn glaðir prófa. hlaða stafla raðir.
Horskur með hali röska Hefur Jón út um hafið
hlunnjó dró að unni herjað á eigin ferju
Sturlaugs-arfi Jón stýrði, fimmtíu vetrum framtað
starfhæfur róðrakarfa. frækinn og afla sækinn;
Þótti gætinn ef glettur veðurglöggur á „Græði“
»Glyggur“ sýndi ótryggur, góður til starfs og ráða,
komst þó „Flausta“ fremstur formenn hygg eg nú færri
fram á „Stökkulshvamma“. feti, sem náðu betur.
Leysti vaði í „Vastir“ Enginn íslendingur
veiðarfæri greiðir, eg veit, þó sé leitað
barði tíðum á byrðing barg úr bylgjum körgum
bára höggum sárum. brögnum fleirri að sögnum.
Gúmaði af nægtum „Gýmis“ Erlendum úthafsknörrum
giska björg af fiski, enskum, þýzkum-frakknezkum
hlöðnum báti á boðum kom til liðs þegar lima
beina að landi sveinar. og líftjón engu hlýfir.
Spáðu válegum veðrum Halli þér engin elli
vindský á Heklutindum, árin þó lýsi hárin,
skautaði skuplu hvítri glaður vertu með glöðum,
skallinn Eyjafjalla. góður skemmtinn og fróður.
Grguðu brim á björgum Gæfan þér ávallt gefi
brothljóð heyrast með skotum gnægðir til lofs og frægðar:
gýn yfir gráum h’einum Þorska og flatra fiska
„Gjöll“ í lykkjuföllum. feng, til brautargengis.
k-