Útvarpstíðindi - 13.12.1948, Blaðsíða 31
ÚTVARPSTÍÐINDI
487
son og Ragnar Árnason? — Fréttaflutn-
ingurinn nú um sinn (um miðjan nóv-
ember) er svo lélegur, að óhugsandi er,
að slíkt verði liðið til lengdar. Það verð-
ur alltaf að taka það með í reikninginn,
að útvarpstæki manna eru allmisjöfn og
verður að taka tillit til þess. Framsögn
þeirra manna, sem ekki hafa sæmilega
„fullan“ málróm vill þá oft verða að lítt
skiljanlegu muldri, sem ekki er hægt að
hafa neitt gagn af. Dr. Broddi og Baldur
Bjarnason mættu koma oftar í útvarpið
en þeir gera. Sigurður Bjarnason var
á'gætur síðast, þegar hann talaði um dag-
inn og veginn; hann liefur mjög áheyri-
legan útvarpsmálróm, ef svo mætti að
orði kveða. Bjarni Ásgeirsson, Gunnar
Ben. og nokkrir aðrir mættu einnig oft-
ar láta til sín heyra en verið hefur. Og
svo er um ýmsa fleiri. En svo eru aðrir,
sem koma fram í útvarpinu, sem virðast
hafa fulla þörf fyrir einhverja tilsögn,
áður en þeir fara að hljóðnemanum, ef
það gæti orðið til þess að þeir töluðu
skilmerkilegar og drægju úr óþarfa
blæstri og bægslagangi. — Það virðist
nefnilega svo, að nú sé ekki eins mikil
áherzla lögð á sæmilega framsögn og áð-
ur var, og virðist slikt vera hvorttveggja
í senn: óþarft og vítavert.
DAGUR OG VEGUR — UTAN AF
LANDI.
Siguröur skrifar: „Fyrir nokkru var
fluttur í þættinum „Dagurinn og vegur-
inn“ pistill frá hónda norður í Þingeyj-
arsýslu. Hann var ekki myrkur í máli,
maðurinn sá, og þó að maður kunni að
vera ósammála mörgu af því, sem hann
sagði, þá er ekki annað hægt að segja en
að það liafi verið hressandi, að hlusta á
liann. En í samhandi við þetta, datt mér
í liug, að það væri mjög æskilegt, cf
fleiri menn, sem búa utan Reykjavíkur,
sendu útvarpinu pistil um daginn og
veginn, og fengju hann lesinn af ein-
hverjum góðum upplesara. Það gæti gert
þennan þátt enn fjölbreyttari, en þetta er
einn elzti þátturinn í útvarpinu, og að
því er ég liygg einn liinn vinsælasti. Ég
hygg, að skrifstofu útvarpsráðs væri ein-
Nýtt happdrættisldn
RÍKISSJÓÐUR liefur nýlega boðið út
nýtt 15 milljóna króna happdrættislán,
og verður fénu varið til greiðslna á
lausaskuldum rikisins við Landsbankann
út af margskonar nauðsynja framkvæmd-
um, og til þess að stuðla að aukinni
sparisjóðssöfnun. Þarf varla að efa, að
hréf þessi verði mikið keypt til jólagjafa.
Sala hinna nýju skuldabréfa liófst 6.
desember og er miðað að því að selja öll
bréfin fyrir 15. janúar næstkomandi, en
þá verður fyrst dregið um vinninga bréf-
anna.
Happdrættislán þetta er með sama
sniði og liið fyrra, sem boðið var út í
haust, en eins og kunnugt er, seldust öll
skuldabréfin þá upp á einum mánuði.
Hvert skuldabréf í nýja láninu er að
uppliæð 100 krónur, og eru vinningarnir
hverju sinni 401, samtals 375 þúsund
krónur, liæsti vinningur er 75.000 krón-
ur. Vinningarnir eru undanþegnir öllum
opinberum gjöldum nema eignaskatti.
Skuldabréfin eru gefin út til 15 ára og
verður því dregið um þau 30 sinnum, og
verða vinningarnir því samtals 13.830
krónur, og kemur því vinningur næstum
á tiunda livert skuldabréf.
Sölu bréfanna annast allir bankar og
sparisjóðir, sýslumenn, bæjarfógetar og
lögreglustjórar, innlánsdeildir kaupfé-
laga, pósthús, ýmsir verðbréfasalar og í
sveitum flestir hreppstjórar.
Kunnugt er, að mikið af fyrri happ-
drættisbréfunum voru keypt til gjafa, og
svo mun einnig verða með þessi, ekki
sízt nú fyrir jólin, enda má segja, að
varla sé hægt að gefa öllu nytsamari
gjafir.
mitt kærkomið að fá slika þætti frá sem
flestum, en vitanlega verða menn að gera
ráð fyrir því, að þættir þeirra finni ekki
náð fyrir augum gagnrýnendanna. Það er
alltaf undir hælinn lagt. Ég vænti þess,
að Útvarpstíðindi komi þessari bendingu
minni áleiðis.
i