Morgunblaðið - 19.12.2008, Blaðsíða 29

Minningar 29
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 19. DESEMBER 2008
✝ Oddur HeiðarJónsson fæddist á
Akureyri 26. sept-
ember 1958. Hann
andaðist þar 10. des-
ember síðastliðinn.
Foreldrar hans eru
Jón Laxdal Jónsson, f.
18. október 1932 og
Magnea Ólöf Odds-
dóttir, f. 11. mars
1938.
Systkini Odds eru:
1) Stefán Magnús, f.
26. ágúst 1957, maki
Halla Sif Svav-
arsdóttir, f. 26. janúar 1960, dóttir
Elma Berglind, f. 26. febrúar 1982;
2) Elín Jónína, f. 13. ágúst 1961,
maki Anton Rúnar Helgason, f. 10.
júní 1960, börn Lóa Júlía, f. 13. júlí
1986 og Daníel Örn, f.
17. júlí 1990 og 3) Kol-
brún Ósk, f. 2. sept-
ember 1969. Hálf-
bróðir samfeðra er
Jón Már, f. 1. febrúar
1957, maki Anna Þóra
Árnadóttir, f. 26. júlí
1958, börn Sigurður
Vilmundur, f. 18. nóv-
ember 1985 og Hall-
dóra Auður, f. 20. júlí
1989.
Oddur bjó alla tíð á
Akureyri og starfaði
allan sinn starfsaldur
hjá Mjólkursamlagi KEA sem
seinna varð Mjólkursamsalan.
Útför Odds fer fram frá Akureyr-
arkirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 13.30
Mann setur hljóðan – Um stund er
sem allt hljóðni, en smám saman
skýrist hugsun, kær vinur, bróðir og
mágur er fallinn frá á besta aldri.
Stundum koma þær stundir að manni
finnst tíminn standa kyrr. Yfir allt
færist ástand afneitunar, hverjum
hefði dottið það í hug að eiga eftir að
skrifa minningargrein um þig á þess-
ari stundu.
Allar okkar góðu stundir fljúga
gegnum hugann á þessum erfiða
tíma, samverustundir sem eiga eftir
að ylja okkur um ókomin ár. Oddur
var ekki bara bróðir og mágur heldur
fyrst og síðast einstakur vinur, hann
var ætíð sjálfkjörinn ef eitthvað stóð
til, hvort sem var að rétta hjálpar-
hönd, taka þátt í hinum ýmsu fjöl-
skylduviðburðum eða fara í ferðalög
um lengri eða skemmri veg, alltaf var
Oddur til. Það er mikil gæfa að eiga
góðan vin sem Oddur var og við gæt-
um veitt upp úr hugardjúpinu dýrind-
is minningar úr æsku og frá unglings-
og fullorðinsárum en þær verða
geymdar í albúmum hugans.
Síðustu minningarbrotin eru frá af-
mælinu þínu í haust þegar fjölskyldan
kom saman til að halda upp á þessi
tímamót því þú vildir ekkert umstang
og veisluhöld, bara stund með fjöl-
skyldunni og núna síðast þegar fjöl-
skyldan hittist og gerði saman laufa-
brauðið.
Það verður erfitt að sættast við
orðinn hlut en þó okkur líki ekki allt
líður tíminn áfram, tími sem okkur er
gefinn í eilífri hringrás. Minning um
góðan dreng mun ætíð lifa. Hugur
okkar dvelur hjá þér, elsku Oddur.
Samúð okkar er hjá Jóni, Lóu,
systkinum og fjölskyldu, megi þeim
veitast styrkur í sorginni.
Stefán og Halla Sif.
Kæri Oddur. Okkur fjölskylduna
langar að kveðja þig með fáeinum
orðum. Það er erfitt að koma hugs-
unum sínum á blað eftir þetta mikla
áfall að missa þig svona snemma og
fyrirvaralaust.
Þegar hugurinn reikar til baka
kemur fyrst upp í hugann, hvað þú
hafðir mikinn áhuga á tónlist. Ég man
hvað það var spennandi að fá að fara
niður í herbergi til þín og hlusta á nýj-
ustu plöturnar sem þú hafðir keypt.
Þú hafði mikil áhrif á tónlistarsmekk
minn, og var ég stundum gagnrýnd
fyrir að þykja bara skemmtilegt það
sem þér fannst skemmtilegt. Ég held
að það hafi bara verið nokkuð rétt. Þú
varst líka mjög duglegur að senda
krökkunum tónlist því þú fylgdist allt-
af svo vel með.
Við urðum þeirrar gæfu aðnjótandi
að eiga sameiginlegt áhugamál, þ.e.
fjallgöngur og útivist. Þetta varð til
þess að við fórum í nokkrar ferðir
saman á seinustu árum og ber þar
hæst gönguferðir á Bretagne-skag-
ann og í Pyrenea-fjöllin tvö síðustu
sumur. Ég veit að þér fannst Frakk-
landsferðin ekki nógu krefjandi, þó
hún væri skemmtileg, það var alltaf
stutt í gamla keppnisskapið hjá þér.
Ferðin í Pyrenea-fjöllin, sem Kolla
systur fór líka með okkur í, var alveg
ógleymanleg ferð og með bestu ferð-
um sem við fjölskyldan höfum farið í.
Það er ekki hægt að hugsa sér betri
ferðafélaga en þig. Þú varst alltaf svo
jákvæður og alltaf til í gera allt sem
var stungið upp á. Við vorum byrjuð
að leggja drög að næstu ferð, ferð
sem þú hafðir sérstakan áhuga á að
fara í. Við vorum búin að tala við far-
arstjórann okkar og athuga hvort
möguleiki væri á að búa til svona ferð.
Ef þessi ferð verður að veruleika
munum við fara í þessa ferð til minn-
ingar um þig.
Þegar þú varðst fimmtugur í lok
september, þá ákvaðstu að halda upp
á afmælið fyrir vestan hjá okkur. Þér
fannst það alveg tilvalið að spila golf á
afmælisdaginn og borða svo góðan
mat með nánustu fjölskyldu um
kvöldið. Þessa helgi áttum við saman
ógleymanlegar stundir sem við erum
þakklát fyrir.
Kæri bróðir, mágur og frændi, það
er erfitt að kveðja þig, en minningin
um þig mun lifa áfram í hjörtum okk-
ar um ókomna tíð.
Elín, Anton, Lóa og Daníel.
Elsku Oddur minn, það er svo erfitt
að trúa því að þú sért farinn. Öllum
þótti svo vænt um þig og nú eru jólin
að koma án þín en samt verður þú
með okkur því við erum alltaf að
hugsa um þig. Þú varst með okkur og
alltaf til staðar ef eitthvað var um að
vera, eitthvert verk sem þurfti að
vinna eða þá að boðið var til veislu, þá
varst þú ómissandi.
Við vorum að undirbúa jólin saman
þegar þú veiktist svona skyndilega.
Fjölskyldan er sorgmædd en við
yljum okkur við yndislegar minningar
um góðan dreng og blíða brosið þitt.
Ég veit að þú ert umvafinn góðum
englum, elsku frændi minn. Þín er
sárt saknað.
Með þér var lífið svo ljúft og hreint
og ljómi yfir hverjum degi.
Í sál þinni gátum við sigur greint
frændinn minn elskulegi.
Elma Berglind Stefánsdóttir.
Miðvikudagurinn 10. desember sl.
var dálítið þokukenndur eftir að
mamma hringdi í mig og sagði mér að
Oddur frændi væri allur. Maður á
besta aldri í góðu formi varð bráð-
kvaddur, af hverju? Eftir situr maður
hugsi, en yljar sér við góðar minn-
ingar.
Við Oddur áttum sama afa og
ömmu í sveitinni, Odd og Jónínu í
Þorpum. Blessuð sé minning þeirra.
Það var alltaf mikil tilhlökkun hjá
okkur systkinunum á Grund þegar
von var á frændfólkinu frá Akureyri í
sveitina. Þá var ýmislegt brallað sam-
an. Minningar um tilraunir á eggjun-
um í hænsnakofanum, kassabílagerð í
eldiviðargeymslunni hjá afa og búsýsl
á Skothúshólnum í gamla skothúsinu
hans langafa fara í gegnum hugann.
Eldri bræðrum mínum fannst alltaf
lifna yfir sveitinni þegar Oddur kom
að Þorpum á vorin þegar skólinn var
búinn. Með honum urðu störfin miklu
skemmtilegri og léttari. Á kvöldin var
svo farið í leiki og þá var oft mikið fjör
og gaman. Strákarnir hjóluðu mikið,
en urðu að hjóla til skiptis því ekki
voru nú til mörg hjól í sveitinni. Eitt
kvöldið bilaði hjólið, það hafði losnað
ró í pedalanum og týndist. Oddur kom
þá með það gullkorn að róin liti alveg
eins út og steinn með gati og leitað
var í mölinni eftir þeirri lýsingu. Það
fylgdi ekki sögunni með árangurinn.
Oddur var líka mjög góður í fótbolta
og gat alltaf leikið á hina og skorað
mark. Við minnumst líka heyskapar-
tímans þegar allt var slegið með
sláttutætara upp í vagn. Þá var mikið
sport hjá okkur að láta heybununa frá
tætaranum grafa okkur í kaf í vagn-
inum og kom þá einu sinni fyrir að afi
mokaði okkur með heyinu því hann sá
okkur ekki.
Eftir að við komumst á fullorðins-
árin urðu samverustundirnar færri,
en mikið er ég glöð yfir síðasta fundi
okkar í fyrrasumar, þegar þú varst
nýkominn heim úr gönguferð á Spáni
og greinilegt var að göngubakterían
hafði náð tökum á þér. Þú spurðir mig
með lotningu hvort ég væri ekki búin
að ganga á öll fjöll á Íslandi. Ég taldi
að ég ætti nú ýmislegt eftir og líklega
entist mér ekki aldur til að klára það
verkefni. Eftir þetta samtal var ég
viss um að við ættum eftir að fara ein-
hverjar ferðir saman næstu árin, en
því miður verður ekki af því í þessu
jarðlífi. Svona er lífið óútreiknanlegt,
en kannski tökum við frændfólkið
okkur saman og förum einhverjar
gönguferðir saman til minningar um
þig í framtíðinni. Það var leiðinlegt að
þú skyldir ekki vera með okkur í sum-
ar þegar stórfjölskyldan frá Þorpum
fór í gönguferð saman á Mókollsdal-
inn í Kollafirðinum í Strandablíðunni.
Mamma og við systkinin sendum
Lóu og Nonna, börnum þeirra,
tengdabörnum og barnabörnum okk-
ar dýpstu samúðarkveðjur. Megi al-
góður Guð styrkja ykkur í gegnum
sorgina. Minningin lifir.
Jónína Pálsdóttir.
Kveðja frá samstarfsfólki
MS Akureyri
Í dag kveðjum við hinsta sinni kær-
an samstarfsmann okkar og félaga,
Odd Heiðar Jónsson. Oddur vann all-
an sinn starfsaldur hjá Mjólkursam-
laginu á Akureyri og því stórt skarð
höggvið í samheldinn hóp. Það er sárt
að hugsa til þess að hann verði ekki
lengur á meðal okkar, jafn órjúfanleg-
ur hluti og hann var af leik okkar og
starfi. Við komum ekki lengur til með
að mæta honum á göngunum, bros-
andi með kaffibollann. Sjá hann til-
sýndar skeggræða við félagana, með
krosslagðar hendur á brjósti. Fylgj-
ast með honum spjalla við samstarfs-
fólkið í kaffitímum og hlæja að öllu
bullinu, svo tárin runnu. Oddur var
ljúfur drengur sem átti auðvelt með
að sjá spaugilegar hliðar á málefnum
líðandi stundar. Þrátt fyrir það gat
hann tekist á við félagana um menn
og málefni, þótt jafnan væri stutt í
brosið. Hans verður sárt saknað úr
fjallaferðum starfsfólksins, bæði
jeppa- og gönguferðum, því hann
naut þess að vera úti í náttúrunni.
Oddur var mikill golfunnandi eins og
vinnufélagar hans margir um langt
skeið. Hann eyddi því frítíma sínum
gjarnan á golfvellinum með vinnu-
félögunum að loknum vinnudegi.
Golfmót samlagsins verða því vart
söm án hans.
Oddur hvarf fyrirvaralaust úr röð-
um okkar og nú er sætið hans skyndi-
lega autt. Við söknum hans sárt og
eigum erfitt með að sjá einhvern til-
gang í því hjá æðri máttarvöldum að
nema svo snögglega á brott mann á
besta aldri. Vanmáttug trúum við því
að hans bíði mikilvægt hlutverk hin-
um megin. Minning um góðan vinnu-
félaga og náinn vin lifir í hjörtum okk-
ar. Foreldrum Odds og fjölskyldu
vottum við okkar dýpstu samúð og
biðjum Guð að styrkja þau á erfiðum
tímum.
Oddur Jónsson
Öll minningarkort – einn vefur
www.minningarkort.is
✝
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
ÖRN CLAUSEN
hæstaréttarlögmaður,
Blikanesi 3,
Garðabæ,
sem andaðist að kvöldi fimmtudagsins 11. desem-
ber, verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni í Reykja-
vík í dag, föstudaginn 19. desember, kl. 13.00.
Guðrún Erlendsdóttir,
Ólafur Arnarson, Sólveig Sif Hreiðarsdóttir,
Guðrún Sesselja Arnardóttir, Jóhann Sigurðarson,
Jóhanna Vigdís Arnardóttir, Þorsteinn Guðbjörnsson
og barnabörn.
✝
Okkar bestu þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og vináttu við andlát og útför móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
VILBORGAR BJARNADÓTTUR,
Skáney,
Reykholtsdal.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Dvalarheimilis
aldraðra Borgarnesi fyrir góða umönnun.
Bjarni Marinósson, Birna Hauksdóttir,
Jakob Marinósson, Anna Sigurðardóttir,
Þorsteinn Marinósson, Agnete Kristoffersen,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ÓLÖF SEPTÍNA KRISTJÁNSDÓTTIR,
áður til heimilis á Hringbraut 3,
Hafnarfirði,
lést á Hrafnistu í Reykjavík miðvikudaginn
17. desember.
Útförin fer fram frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði
mánudaginn 22. desember kl. 15.00.
Guðrún S. Guðmundsdóttir, Ásgeir Gunnarsson,
Bára Guðmundsdóttir, Óttar Eggertsson,
Anna S. Guðmundsdóttir, Bjarni Jónasson,
Þórunn Halla Guðmundsdóttir,
Brynja Guðmundsdóttir,
Ólöf Guðmundsdóttir,
Hrefna Guðmundsdóttir, Ólafur Thorarensen,
Atli Guðmundsson, Brynja Þorgeirsdóttir,
ömmu- og langömmubörn.
✝
Hjartkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÁGÚSTÍNA GUÐRÚN ÁGÚSTSDÓTTIR,
Fellsmúla 2,
Reykjavík,
sem lést mánudaginn 8. desember, verður
jarðsungin frá Dómkirkjunni mánudaginn
22. desember kl. 15.00.
Gísli Baldur Jónsson,
Kristrún B. Jónsdóttir, Magnús Sigurðsson,
Romeo D. Rosario,
Ágústína Guðrún Pálmarsdóttir,
Einar Bergur Pálmarsson,
Árni Stefán Gylfason,
Romeo Ágúst Rosario,
Ágústína Sara Rosario,
Sverrir Florente Rosario,
Lydia Guðrún, Bryndís Theresía, Kristrún Ýr
og fjölskyldur.
✝
Okkar ástkæri
BJÖRGVIN JÓSTEINSSON
kennari,
Grandavegi 45,
Reykjavík,
lést á Landspítala Landakoti fimmtudaginn
18. desember.
Guðrún Steingrímsdóttir,
Dóra Björgvinsdóttir,
Ingi Steinn Björgvinsson, Vera Buus-Nilsen,
Dagný Björgvinsdóttir, Jóhann S. Bogason,
Bryndís Björgvinsdóttir, Brjánn Ingason
og barnabörn.