Árbók Tannlæknafélags Íslands - 01.01.1975, Blaðsíða 55

flest.ir tannlæknar sér Ijóst að vissir umbrotatímar væru fram-
undan. Það kom fljótt í ljós að skoðanir tannlækna voru ákaf-
lega mismunandi í þessu máli. Eg var einn þeirra félagsmanna,
sem töldu smninga ónauðsynlega og ríkið gæti endurgreitt
reikninga frá tannlæknum fyrir ákveðna hópa fólks án allra
samninga. Fulltrúar ríkisins voru á öðru máli og kváðu lögin
óframkvæmanleg án samnings við tannlækna. Þar með stóðu
tannlæknar frammi fyrir þeim vanda: annaðhvort að gera
einhverskonar samkomulag við ríkið eða að hindra að fólk
fengi endurgreiðslu samkvæmt þegar samþykktum lögum.
Þegar hér var komið sögu var það mín skoðun og reyiidar
stjórnarinnar allrar að heppilegra væri fyrir tannlækna að
gera einhverskonar samkomulag við ríkið. Aðeins skipti máli
hverngi á málum yrði haldið og hverskonar samningar næð-
ust, að lokum. Þar með hófst „áttamánaða stríðið“.
Það kom fljótt í ljós í samningaviðræðunum, að aðaláhuga-
mál formanns samninganefndar Trygginganna var að knésetja
tannlæknastéttina í eitt skipti fyrir öll líkt og honum liefur
nærri tekizt með læknastéttina. Nú skyldi gengið þannig frá
málum tannlækna, að þeir, sem stétt yrðu algerlega háðir rík-
inu. Allmikil harka færðist í fundina og urðu síðustu fund-
irnir að einskonar einvígi milli formanns samninganefndar
Trygginganna og farmanns TFÍ.
Að lokum var gert samkomulag, sem samþykkt var á fundi
í TFÍ 8. febrúar síðastliðinn. Svo leið og beið og ekki var skrif-
að undir samninginn. Ástæðurnar voru þær að formaður samn-
inganefndar Trygginganna taldi samninginn of góðan fvrir
tannlækna og skrifaði hann ráðueytuum (Tryggingarráðu-
neytinu og Fjármálaráðuneytinu) bréf, þar sem hann telur
hafa orðið „dramatískar“ breytingar á taxta tannlækna og
ræður ráðuneytunum frá að skrifa undir samkomulagið, sem
hann hafði þó sjálfur staðið að. Það var svo föstudaginn 18.
apríl að formaður samninganefndar Trygginganna fékk skip'
un um að skrikfa undir samninginn þegar í stað.
Samningurinn var undirritaður laugardaginn 19. apríl af
53