Árdís - 01.01.1963, Blaðsíða 53

Ársrit Bandalags lúterskra kvenna
51
Nokkur orð um Eleanor
Roosevelt
KRISTÍN L. SKÚLASON
Fregnin um lát Eleanor Roosevelt snart viðkvæma strengi í
óteljandi hjörtum ekki einungis í Bandaríkjunum heldur og einnig
víðs vegar um heim. Bæði ríkir og fátækir sem höfðu kynnst henni
og fylgst með baráttu hennar fyrir velferðar málum alþýðunnar,
fundu að með Eleanor Roosevelt var gengin til grafar mikilhæf
kona, framúrskarandi dugleg og ósérhlífin. Þeir minntust þess að
hún hefði verið frumkvöðull að ýmsum framkvæmdum sem urðu
til þess að bæta kjör verkalýðsins og námumanna.
Foreldrar Eleanor Roosevelt voru vel efnum búin en heimilis-
kringumstæður voru ekki hinar ákjósanlegustu fyrir óþroskaðan
og viðkvæman ungling, en ekki er óhugsandi að einmitt þetta
hafi hjálpað að móta lífsskoðun hinnar ungu stúlku. Hún segir svo
sjálf frá „að mótlæti ef íhugað grandgæfilega megi nota til að
byggja upp en ekki veikja heilbrigða lífsskoðun“, og svo mun það
hafa reynst henni.
Eftir dauða foreldra hennar fór hún til móður ömmu sinnar,
en eftir nokkur ár tók föðurbróðir hennar, Theodore Roosevelt,
hana á sitt heimili og þar átti hún heima þangað til hún gekk
að eiga frænda sinn, Franklin Delano Roosevelt, sem síðar varð
hinn velþekkti forseti Bandaríkjanna.
Með ömmu sinni og síðar með þeim Roosevelt hjónunum
ferðaðist Eleanor víða um Bandaríkjin, Mexico og um ýms lönd
í Evrópu. Þannig kynntist hún annara þjóða fólki með mismun-
andi hugsunarhátt, siðvenjur og trúarskoðanir. Þessi ferðalög urðu
henni ómetanleg þegar hún sem forsetafrú varð að taka á móti
gestum frá ýmsum löndum, þar á meðal konungshjónum Bretlands,
drottningu Hollands, ríkiserfingja Noregs, stjórnarformönnum og
hershöfðingjum frá Kína, Arabíu, Frakklandi, Japan, Soviet ríkj-
unum o. s. frv.