Morgunblaðið - 04.01.2009, Síða 14

14 Tónlist
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 4. JANÚAR 2009
af þessu höldum við okkar striki,“
segir Jakob. „Þar að auki er ég
hættur að vinna, þannig að ég get
einbeitt mér að söngnum. Þetta
hafa verið erilsöm en afar
skemmtileg fimmtíu ár.“
Upphaflega kom það þó ekki
Jakob er ekki eini
skemmtikrafturinn í fjöl-
skyldunni en eiginkona
hans til 45 ára er Jónína
Karlsdóttir – Didda rokk
– sem gerði garðinn
frægan á dansgólfum
landsins með dansfélaga
sínum Sæmundi Pálssyni
– Sæma rokk – og gerir
raunar enn.
„Við Didda kynntumst í
Þórscafé í byrjun sjöunda
áratugarins og gengum í
það heilaga 14.
júní 1963. Ég var
þá kominn á bólakaf í ballmenn-
inguna og Didda farin að dansa,
fyrst með Guðlaugi Bergmann og
síðan Sæma. Við komum oft fram á
sama ballinu, jafnvel án þess að
hafa hugmynd um það fyrirfram.
Didda dúkkaði bara upp.“
Jakob vann á sinni skrifstofu á
daginn og þegar mest var skemmti
hann sjö kvöld í viku. Kom hann ein-
hvern tíma heim?
„Já, alla vega fjórum sinnum,“
segir hann sposkur á svip og vísar
til þess að þau Didda eiga fjórar
dætur, Sigríði Evu, Guðnýju Erlu,
Guðbjörgu og Guðrúnu Ósk. „En það
er alveg rétt, ég var lítið heima á
tímabili. Didda var oft spurð hvort
hún væri einstæð móðir.“
Didda kenndi lengi fimleika og
þær hafa allar kennt hjá Fylki,
Didda, Guðrún Ósk og Rebekka dótt-
ir hennar. Sumsé þrjár kynslóðir úr
sömu fjölskyldunni. Geri aðrir betur!
Guðný Erla hefur líka lagt stund á
fimleika og sló m.a. í gegn fimm ára
gömul á ÍSÍ-hátíð í Laugardalshöll
og sýndi þá með mun eldri stúlkum.
Þá má líka geta þess að Guðbjörg
var á sínum tíma Íslandsmeistari í
diskó- og rokkdansi. Hún er gift
Ragnari Gunnarssyni, Ragga sót,
MAÐURINN HENNAR DIDDU ROKK
Eftir Orra Pál Ormarsson
orri@mbl.is
H
ann er myndarlegur,
ungur maður, nánar
tiltekið 22 ára og
þar að auki ólofaður.
Svo hefur hann
sungið með vinsælli dans-
hljómsveit upp á síðkastið, svo að
það er engin furða þótt ungu
stúlkurnar kikni ofboðlítið í hnjá-
liðunum þegar hann gengur
framhjá. – Hann er mikill sjarmör,
hann Jakob, segja þær.“
Með þessum orðum hefst um-
fjöllun Ólafs Gauks um Jakob Ó.
Jónsson í textaritinu Tra-la-la í
desember 1962. Mikið vatn hefur
runnið til sjávar síðan en Jakob er
enn að og hvergi nærri hættur,
eins og hann staðfestir sjálfur.
Það eina sem hefur breyst er að í
stað þess að syngja öll kvöld held-
ur hann sig eingöngu við helg-
arnar í seinni tíð.
„Ég kvarta ekki. Hljómsveitin
mín, Grái fiðringurinn, er bókuð
margar helgar í vetur og á meðan
heilsan leyfir og við höfum gaman
til af góðu að Jakob gaf sig að tón-
listinni. Hann var mikið í fótbolta
sem unglingur en slæm bakmeiðsli
bundu enda á þann feril. Hann
þurfti á þremur aðgerðum að
halda til að fá bót meina sinna.
„Til að hafa eitthvað fyrir stafni í
þessum þrálátu meiðslum fékk ég
mér trompet og lærði á hann hjá
Viðari Alfreðssyni og Birni Guð-
jónssyni. Þannig hófst tónlistarfer-
illinn.“
Fyrsta „giggið“ var svo 1. des-
ember 1958 en þá kom Jakob fram
með hljómsveit sem hann rekur
ekki minni til að hafi heitið neitt
sérstakt. Meðal sveitarmeðlima
var Guðmundur nokkur Ingólfsson
píanóleikari en þeir Jakob áttu
síðar eftir að koma mikið fram
saman.
Spurður hvort hann hafi ekki
verið á unglingsaldri á þessum
tíma horfir Jakob undrandi á
blaðamann. „Nei, nei, ég var átján
ára!“
Einmitt. Það voru aðrir tímar.
Fljótlega eftir þetta gekk Jakob
til liðs við hljómsveit frá Hvols-
velli en söngvari hennar var eng-
inn annar en Haraldur Sigurðsson,
helmingurinn af Halla og Ladda.
Jakob hafði hins vegar ekki verið
lengi í sveitinni þegar Halli ákvað
að freista gæfunnar í útlöndum.
„Þá var mér bara sagt að syngja.“
Hafðirðu sungið áður?
„Nei, aldrei. Ég var ekki einu
sinni í Verzlunarskólakórnum.“
Hvers vegna varðst þú þá fyrir
valinu?
„Ég hef ekki hugmynd um það.“
Morgunblaðið/Kristinn
Hjónin Jakob Ó. Jónsson og eiginkona hans til 45 ára, Jónína Karlsdóttir, betur þekkt sem Didda rokk. „Þetta hafa verið erilsöm en afar skemmtileg fimmtíu ár,“ segir hann um söngferilinn.
Rokkað í hálfa öld
Hressir Hljómsveitin Grái fiðringurinn ásamt Bogomil Font á Hreðavatni
við upphaf aldarinnar. Bogomil er maðurinn bak við nafn sveitarinnar.
Fimmtíu ár eru síðan
ungur tónlistarmaður,
Jakob Ó. Jónsson,
fór að troða upp á
dansleikjum. Hann
hefur starfað óslitið
síðan og skipta þau
þúsundum lögin sem
hann hefur sungið fyr-
ir löðursveittan lýð-
inn. Fyrir margt
löngu ákvað Jakob
hins vegar að syngja
aldrei inn á plötu.
Vinsælir Jakob
ásamt hljóm-
sveit sinni í
Klúbbnum árið
1969.