Morgunblaðið - 07.01.2009, Blaðsíða 25

Minningar 25
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 7. JANÚAR 2009
✝ Einar GuðráðurVestmann Þór-
oddsson fæddist á
Akranesi 13. desem-
ber 1936. Hann lést á
Dvalarheimilinu
Höfða á Akranesi
föstudaginn 26. des-
ember síðastliðinn.
Foreldrar hans eru
Þóroddur Odd-
geirsson skipstjóri og
síðar bóndi og kona
hans Valgerður Ein-
arsdóttir Vestmann
húsmóðir og bóndi.
Systkini Einars og makar eru:
Anna Margrét, maki Finnur Guð-
mundsson. Margrét á 3 börn með
fyrri manni sínum, Viggó Haralds-
syni. Valur Þór, maki Guðlaug
Magnúsdóttir. Eiga þau 2 syni. Jó-
hann, maki Guðríður Hannesdóttir.
Eiga þau 3 börn.
Bjarni Oddgeir, maki
Kristín J. Dýrmunds-
dóttir. Eiga þau 4
syni. Katrín á 4 börn
með Þórarni Sveins-
syni, en þau eru skil-
in. Ólafur, maki
Björk Reynisdóttir.
Eiga þau 4 börn.
Einar fluttist á 3.
ári með foreldrum
sínum að Bekans-
stöðum. Þar bjó
hann í föðurhúsum
allt þar til hann flutt-
ist fyrir nokkrum árum á Dval-
arheimilið Höfða á Akranesi, þar
sem hann átti heimili þar til hann
lést.
Útför Einars fer fram frá Akra-
neskirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 14.
Einar bróðir er látinn. Blessuð sé
minning hans. Einar bjó lengst af á
Bekansstöðum og vann þar við bú-
störf. Eftir að faðir hans dó 1968 bjó
hann með móður sinni á Bekansstöð-
um 2. Einar veiktist um fermingu og
var síðan öryrki og gat ekki verið úti
á vinnumarkaðnum. Hann hafði mik-
inn áhuga á gróðri og allri trjárækt-
un og var virkur félagi í Skógrækt-
arfélagi Skilmannahrepps og
Skógræktarfélagi Borgarfjarðar um
langt árabil og allt til dauðadags.
Einnig hafði hann mikinn áhuga á
ýmiskonar handiðn og þó aðallega
trésmíði. Hann keypti sér rennibekk
og ýmis verkfæri og tæki til smíða
og bjó til ýmiskonar muni með þeim.
Hann dreymdi um að prufa ýmis-
legt. Það komst nú ekki allt í fram-
kvæmd, en sumir draumar hans
rættust. Hann spáði mikið í veðrið
og skrifaði dagbók um árabil. Þar
var tíundað veðurfar og helstu at-
burðir líðandi stundar. Seinna fór
hann að vinna á vernduðum vinnu-
stað á Akranesi og síðar á handa-
vinnudeild Dvalarheimilisins Höfða
Akranesi. Þar var hann duglegur við
vefnað og annað handverk. Þar naut
hann sín vel.
Hann flutti með móður sinni á
Dvalarheimilið Höfða Akranesi í
nóvember 2002. Einar var fé-
lagslyndur og mætti vel á fundi í
skógræktinni og fór í ferðalög sem
hann komst í með félaginu. Veikindi
hans háðu honum talsvert og ollu
honum oft erfiðleikum, en það var
eins og verndarhendi væri haldið yf-
ir honum. Hann lenti aldrei í slysum
eða alvarlegum meiðslum, þótt oft
lægi nærri þegar hann var einn á
ferð.
Elsku Einar, við systkinin og
makar okkar söknum þín öll. Við
óskum þér góðrar ferðar og vonum
að tekið verði vel á móti þér þarna
fyrir handan. Góðar sálir eru örugg-
lega alltaf velkomnar. Vonandi getur
þú látið drauma þína rætast þarna
hinum megin. Bestu þakkir færum
við starfsfólki Dvalarheimilisins
Höfða fyrir afar góða umönnun um
hann Einar meðan hann dvaldi þar.
Anna Margrét
og Finnur.
Valur Þór og Guðlaug.
Jóhann og Guðríður.
Bjarni og Kristín.
Ólafur og Björk.
Kæri bróðir, mig langar að minn-
ast nokkurra atriða frá fyrri tíð, þeg-
ar við vorum í sveitinni. Við áttum
margar góðar stundir saman þegar
hugsað er til baka. Við unnum oft
saman við heyskap, girðingarvinnu
og ýmis önnur störf. Þú fórst marg-
ar ferðir með mjólkina á hestvagn-
inum með hann Stjarna upp á þjóð-
veg í veg fyrir mjólkurbílinn. Þetta
voru oftast tveir brúsar á dag, 30 og
40 lítra. Þá áttum við heima niður
frá. Þú sást lengi vel um að gefa
kindunum á veturna. Fjárhúsin voru
miðja vegu á leið upp að þjóðvegi.
Ég var alltaf dálítið smeykur við að
ganga fram hjá fjárhúsunum þegar
farið var að skyggja. Þú varst aldrei
smeykur við það. Á sumrin slóst þú
með orfi og ljá ýmsa bletti sem ekki
voru véltækir og tókst að sjálfsögðu
þátt í öðrum verkum sem til féllu í
sveitinni. Þá var meira unnið með-
höndum en nú er gert. Þá var hey
sett upp í sæti úti á túni og tekið
heim í hlöðu síðar.
Vertu blessaður, Einar, og þakka
þér fyrir samfylgdina í gegnum lífið
og gangi þér vel að hitta ættingja,
sem eru farnir.
Bjarni O.V.Þ.
Einar G.V. Þóroddsson
✝ Hreinn Krist-jánsson fæddist í
Reykjavík 4. nóv-
ember 1933. Hann
lést á Landspít-
alanum í Fossvogi
24. desember síðast-
liðinn. Hann var son-
ur Jóns Kristjáns
Gunnarssonar, húsa-
smíðameistara og
stofnanda Stíganda á
Blönduósi, frá Felli í
Fellnahreppi í N-
Múlasýslu, f. 13.
febrúar 1903, d. 30.
júní 1986, og Aðalheiðar Þorvarð-
ardóttur, húsfreyju og verkakonu
frá Skriðu í Breiðdal í S-Múlasýslu,
f. 4. desember 1907, d. 27. maí
1984. Alsystkini Hreins eru Berg-
þóra, f. 1929, d. 1930, Hrefna, f.
1930, d. 2003, Þórir, f. 1932, d.
2007, og Hanna Gyða, f. 1937. Hálf-
systkini Hreins, samfeðra, eru Þor-
mar, f. 1945, Hilmar, f. 1948, d.
2008, og Sigurður, f. 1950.
Hreinn kvæntist hinn 17. júní
1967 Sigríði Benný Jónasdóttur frá
Dæli í Víðidal í V-Húnavatnssýslu,
1950. Hann stundaði ýmsa vinnu
frá fermingu, m.a. vegavinnu með
skóla. Um sautján ára aldurinn
fór hann í millilandasiglingar á
norskum frakt- og olíuskipum og
sigldi um heimsins höf hátt á ann-
an áratug. Hreinn hóf nám í tré-
smíðum hjá föður sínum á Blöndu-
ósi 1959 og árið 1961 lauk hann
sveinsprófi í trésmíðum en hélt
áfram að sigla eftir það. Hreinn
var sendur til náms í trefjaplasts-
smíði til Þýskalands eftir sveins-
próf í tengslum við stofnun
Trefjaplasts hf. á Blönduósi.
Árið 1966 hóf Hreinn sambúð
með Sigríði Benný Jónasdóttur í
Reykjavík. Árið 1969 fluttu þau til
Perth í Ástralíu og bjuggu þar til
ársins 1972. Þá fluttu þau á
Hvammstanga í Vestur-Húna-
vatnssýslu, þar sem Hreinn starf-
aði við húsasmíði, hann lauk
meistaranámi í húsasmíðum 1974.
Á Hvammstanga var Hreinn m.a. í
hreppsnefnd um skeið en 1985
flutti fjölskyldan til Reykjavíkur
þar sem Hreinn starfaði við leik-
myndasmíði hjá Sviðsmyndum til
ársins 2000 er hann hætti sökum
aldurs og veikinda.
Hreinn verður jarðsunginn frá
Bústaðakirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.
f. 16. desember 1933.
Dóttir þeirra er Að-
alheiður, f. 5. apríl
1967. Sonur hennar
er Patrekur Örn Ró-
bertsson, f. 8. maí
1993. Áður átti Sig-
ríður: 1) Pétur Jó-
hannesson, f. 25.
september 1953,
kvæntur Petrínu Ás-
geirsdóttur, dóttir
þeirra er Ásgerður
Ósk, f. 21. mars 1983,
og 2) Svavar Jóhann-
esson, f. 15. október
1961, kvæntur Svölu Ólafsdóttur,
sonur þeirra er Styrmir, f. 8. maí
1994.
Hreinn ólst upp í Reykjavík til
sex ára aldurs er foreldrar hans
skildu. Þá var hann sendur ásamt
bróður sínum á barnaheimilið á
Sólheimum í Grímsnesi og þar var
hann í þrjú ár. Hreinn var tekinn í
fóstur að Hólmi í A-Landeyjum í
Rangárvallasýslu og þar átti hann
góð ár til fermingaraldurs. Hreinn
stundaði nám á Reykjaskóla í
Hrútafirði og lauk gagnfræðaprófi
Það voru einkennileg jólin hjá
litlu fjölskyldunni þar sem við sát-
um, ég og mamma og Patrekur og
tókum upp gjafir frá pabba og til
pabba. Það er ómetanlegt að alast
upp í skjóli manneskju sem veitir
manni gott veganesti út í lífið.
Pabbi fór á mis við margt í barn-
æskunni þegar foreldrar hans
skildu og hann var sendur á
barnaheimili á Sólheimum í þrjú
ár. Þar upplifði hann harðræði
sem hann vildi ógjarnan rifja upp
en markaði hann fyrir lífstíð.
Pabbi hafði alltaf tíma fyrir mig
og snemma rétti hann mér bækur
sem áttu ekkert skylt við barna-
bækur félaganna. Þau voru skond-
in áhugamálin sem við gátum rætt
saman af miklum móð og fannst
mér trésmiðurinn heldur fróður
því það var sama hvar stigið var
niður frá Shakespeare að
Chomsky, frá Aristótelesi að Taci-
tusi og auðvitað rússnesk og aust-
ur-evrópsk menning, alltaf vissi
hann mikið meira en ég. Amer-
ískir bílar var annað og sem barn
var frábært að koma heim löðr-
andi í olíu eftir að hann hafði tek-
ið í sundur einhverja vélina og
ekki veit ég um aðra en okkur tvö
sem nota vinstri fótinn á brems-
una.
Pabbi hafði siglt til allra heims-
álfa og hafði gaman af því að
segja frá ferðum sínum; Bombay,
Súez og Karíbahafið voru þá sögu-
sviðið og stjörnur himins. Hann
hafði raunsæja sýn á lífið, var
sósíalisti og mannvinur og taldi
gagnrýna hugsun einu leiðina að
réttlátu samfélagi. Af pabba lærði
ég að menntamaður er ekki endi-
lega sá sem er langskólagenginn
heldur sá sem nemur. Pabbi var
hrókur alls fagnaðar í fjölmenni,
góður húmoristi og sögumaður.
Heima var hann umkringdur bók-
um og hinn fasti punktur í tilveru
minni, ýmist að lesa, ráða kross-
gátur eða horfa á fótbolta. Hann
hafði ekki tíma fyrir óþarfa se-
remóníur, fals og flandur.
Í leikmyndasmíðinni blómstr-
uðu hæfileikar hans. Hann talaði
alltaf um sig sem prófessjónal
fúskara en var listasmiður og þau
voru fá verkefnin sem hann gat
ekki leyst af hendi.
Mér er efst í huga þakklæti til
pabba. Ég og Patrekur, sonur
minn, höfum búið hjá foreldrum
mínum og pabbi varð honum hinn
fasti punktur í tilverunni eins og
hjá mér.
Ungur var eg forðum,
fór eg einn saman,
þá varð eg villur vega;
auðigur þóttumk
er eg annan fann,
maður er manns gaman.
(Úr Hávamálum.)
Aðalheiður.
Hreinn Kristjánsson

 





 
 



 
  

            
! "# $!% &   '
(!!% 
! $)
(!!*% !! +! (
(!!*% , ( '$ 
(!!*% - $ .! $ 
(!!*% /  0

(!!*% 0  1 !
(!!*% ✝
Elsku mamma mín, tengdamamma, amma og
langamma,
UNNUR EIRÍKSDÓTTIR,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Sóltúni
30. desember, verður jarðsungin frá Áskirkju
föstudaginn 9. janúar kl. 15.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Neistann,
styrktarfélag hjartveikra barna, sími 552 5744.
Malín Örlygsdóttir, Gunnlaugur Geirsson,
Örlygur, Bergþór, Unnur,
Theodóra, Unnur Malín, Þorvaldur, Arnljótur, Gylfi, Valgerður
og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar,
MAGNEA GRÓA KARLSDÓTTIR,
Stella,
lést að morgni aðfangadags 24. desember.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Þökkum starfsfólki Skógarbæjar fyrir góða
umönnun.
Guðjón Sigurbjörnsson, Linda Sigurðardóttir,
Hildur Sigurbjörnsdóttir, Sigurður Björnsson,
Óskar Sigurbjörnsson, Sveindís María Sveinbjörnsdóttir,
Hrefna Sigurðardóttir,
ömmubörn, langömmubörn og aðrir aðstandendur.
✝
ÓLAFUR MAREL ÓLAFSSON
útgerðarmaður,
Seyðisfirði,
andaðist á Sjúkrahúsi Seyðisfjarðar sunnudaginn
4. janúar.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Theodóra Ólafsdóttir, Adolf Guðmundsson,
María Ólafsdóttir,
Hrönn Ólafsdóttir, Guðjón Harðarson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur frændi okkar,
JÓNAS JÓNSSON,
Vífilsstöðum,
Garðabæ,
lést föstudaginn 19. desember.
Jarðarförin fer fram frá Fossvogskirkju föstudaginn
9. janúar kl. 13.00.
Systkinabörnin.