Morgunblaðið - 04.10.2009, Side 21

ramb
Morgunblaðið/Golli
Þeir kunna báðir
að segja sögur
þótt formið sem
þeir hafa valið
sér til þess sé
ólíkt. Feðgarnir
Pétur Gunn-
arsson rithöf-
undur og Dagur
Kári Pétursson,
tónlistar- og
kvikmyndagerðar**OSET**
maður, segja hér
hvor frá öðrum.
21
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 4. OKTÓBER 2009
Dagur: „Ég myndi segja að pabbi væri hlýr, með
ríka kímnigáfu, vandvirkur, vanafastur og karl-
mannlega dulur. Vinnustofan hans hefur alla tíð
verið inni á heimilinu og ég er því alinn upp við að
hann sé alltaf til taks. Þó svo að hann hafi til-
einkað sér mjög ákveðna vinnurútínu leið mér
aldrei eins og ég væri að trufla hann. Ef ég leitaði
til hans var hann iðulega tilbúinn að taka sér hlé
og sinna mér. Og jafnvel leggja niður störf heilu
og hálfu dagana ef ég var með krefjandi spurn-
ingar um lífið og tilveruna.
Pabbi er snilldar sögumaður og ég man eftir
löngum framhaldsbálkum sem hann spann við
rúmstokkinn á kvöldin. Fyrst í stað hétu sögu-
persónurnar Nippagat og Ljónið, en þegar ég elt-
ist tóku við sögur um Sigga Palla og Sturlu. Sem
krakki suðaði ég mikið í honum að gefa út barna-
bækur en það var ekki fyrr en eftir að hann varð
afi sem maður sá hilla undir að sá draumur rætt-
ist. Það var líka mikið lesið fyrir svefninn og í því
sambandi er sérstaklega Sálmurinn um blómið
eftir Þórberg Þórðarson ógleymanlegur.
Bækur hafa auk þess verið mjög fyrirferð-
armiklar í jólapökkum og ég hef á tilfinningunni
að pabba finnist þær gjafir sem ekki eru bækur
varla teljast með. Það er því sjaldan vandamál að
velja fyrir hann gjafir.
Hvað áhugamál varðar eru þau að langmestu
leyti samofin starfinu. Hann hefur alla tíð verið
mikill grúskari og hefur sú árátta síst rénað með
árunum. En hann er líka mikið fyrir útivist og
brýtur vinnudaginn reglulega upp með göngu-
túrum, auk þess að hjóla mikið. Jú, og svo er
knattspyrnan sameiginlegt áhugamál okkar
feðga. Þau eru teljandi á þumalfingrum annarar
handar þau skipti sem hann hefur sýnilega misst
stjórn á skapi sínu, en það er helst yfir drama-
tískum knattspyrnuviðureignum sem maður sér
glitta í eitthvað í ætt við æsing.
Þegar ég var yngri dvöldum við oft í útlöndum;
mörg sumur í Suður-Frakklandi, en einnig í Kali-
forníu og víðar. Þá upplifði ég aðeins aðrar hliðar
á pabba en venjulega. Þegar hann kemur til út-
landa losnar örlítið um vanafestuna og við gerum
aðra hluti saman. Förum meira á kaffihús, út að
borða, á ströndina eða í bíó. Það er nánast óhugs-
andi að við myndum mæla okkur mót yfir bjór-
glasi á bar þegar við erum á Íslandi, en í París
getur slíkt orðið daglegur viðburður.
Viðamikið möppusýstem
og þvottasnúrur
Á hinn bóginn er rútínan aldrei langt undan og
það er einkennandi fyrir pabba hvað honum tekst
að halda sínu striki, óháð því hvar hann er nið-
urkominn. Hann er sérfræðingur í að koma sér
upp vinnuaðstöðu úr engu. Það er sama hvar
hann er; á hótelherbergi eða í ókunnugum húsum
– það má ekki líta af honum og þá er hann búinn
að raða einhverjum spýtum og kössum á þann veg
að hann er kominn með nákvæmlega eins fyr-
irkomulag og er heima fyrir. Að vísu er vinnuað-
staðan hans heima dálítið eins og henni hafi verið
snarað upp á tíu mínútum. Þótt ritstörf séu hans
ævistarf hefur pabbi aldrei fjárfest í einhverjum
skrifstofuhúsgögnum. Ólíkt Halldóri Laxness
sem lét sérsmíða innréttingar úr harðviði inn í
vinnuherbergið sitt, þá er aðstaðan hjá pabba
spilaborg af tilfallandi fjölum, kössum og dóti sem
fljótt á litið á fátt skylt við húsgögn. En þetta er
engu að síður háþróað kerfi sem hann einn kann
á. Allt er flokkað og geymt í viðamiklu möppu-
sýstemi en þau skjöl sem hann er að vinna með
hverju sinni eru fest með þvottaklemmum á snúr-
ur.
Pabbi var að ég held fyrsti rithöfundurinn á Ís-
landi sem fékk sér tölvu og það varð forsíðufrétt í
Þjóðviljanum. Ekki nóg með það, heldur eignaðist
hann líka fyrstu fartölvuna en það var einmitt
tölva sem með einbeittum brotavilja var hægt að
færa úr stað. Hann þótti því ákveðinn brautryðj-
andi í tölvumálum sem er ekki alveg laust við að
vera hlægilegt tilhugsunar í dag því tölvukunn-
átta hans hefur nánast staðið í stað síðan þá.
Ég vildi oft að ég hefði getað tileinkað mér
vanafestu hans og aga í vinnubrögðum en við er-
um gjörólíkir þegar kemur að því. Hann vinnur
alltaf jafnt og þétt, vaknar klukkan sex á morgn-
ana og skrifar til eitt eða tvö á daginn en les og
viðar að sér efni að skriftum loknum. Ég get hins
vegar ráfað um göturnar heilu og hálfu mánuðina
án þess að koma nokkru sýnilegu í verk áður en
ég sest niður og helli mér út í brjálaða vinnutörn.
Ég hef í mörg ár verið með samviskubit yfir mínu
vinnulagi samanborið við sjálfsagann hjá honum
en í seinni tíð hef ég tekið sjálfan mig í sátt hvað
þetta varðar og komist að því að þegar minnst er í
gangi á yfirborðinu er oftast allt á fullu undir
niðri og fyrir mig er hangsið því nauðsynlegur
hluti af sköpunarferlinu. Pabbi er sennilega vand-
virkasti maður sem ég þekki og gefur sig allan í
þau verk sem hann tekur sér fyrir hendur, alveg
óháð því hvort hann fær greitt fyrir eða ekki.
Skiptir um múslítegund
á 20 ára fresti
Eins og á flestum sviðum eru matarvenjur
pabba niðurnjörvaðar í ákveðna rútínu og hann
borðar á ákveðnum tímum yfir daginn og yfirleitt
alltaf það sama. Hann virðist aldrei fá leið á þeim
venjum sem hann hefur tamið sér og til dæmis
hefur hann borðað AB-mjólk með múslíi og ban-
önum svo langt sem ég man, en á 20 ára fresti
skiptir hann hugsanlega um múslítegund. Pabbi
er ekki mikill kokkur að upplagi en hefur farið
mjög fram á því sviði hin síðari ár og eldar reglu-
lega kvöldmat. Þá fer hann mjög nákvæmlega eft-
ir uppskriftum og vegur öll hráefni upp á gramm.
Orðalag á borð við „kryddið eftir smekk“ er ekki
að hans skapi.
Ég hef alltaf fundið fyrir miklum stuðningi við
það sem ég hef tekið mér fyrir hendur og mér
hefur aldrei fundist ég vera beittur þrýstingi í
einhverja ákveðna átt, heldur hef ég fengið að
þroskast á eigin forsendum. Þó kemur mér strax í
hug ein undantekning, því pabbi er fanatískt á
móti sælgæti og gosi og hefur ávallt barist hat-
rammlega gegn slíkri neyslu á heimilinu. Ég
hugsa að það væri auðveldara fyrir mig að taka
inn eiturlyf fyrir framan hann en að drekka úr
kókflösku.
Þegar ég tók þá ákvörðun að gerast kvik-
myndagerðarmaður var það dálítið eins og að
koma út úr skápnum því atvinnuhorfur innan
greinarinnar voru vægast sagt hörmulegar á
þeim árum og auk þess voru sögusagnir um að
mörg hundruð íslendingar væru að læra kvik-
myndagerð í Los Angeles. Ég fann samt aldrei
fyrir efa hjá foreldrum mínum þótt aðrir reyndu
að koma varnaðarorðum áleiðis. Mér var einfald-
lega alltaf treyst sjálfum til að finna mína hillu.“
Vanafastur grúskari og alltaf til taks
Jeff Taylor er þekktur
bandarískur frum-
kvöðull, vinsæll
fyrirlesari um allan
heim og höfundur
metsölubóka. Hann
er þekktastur fyrir að
hafa stofnað vinnumiðlunarvefinn
Monster.com sem er nú starfandi
í meira en 30 löndum.
Dómnefnd í hugmyndasamkeppninni
Start09 vinnur nú hörðum höndum
að því að velja vinningshugmyndirnar
úr þeim mikla fjölda sem barst í
keppnina. Úrslitin verða kynnt á hug-
myndafundi sem haldinn verður í
Iðnó, mánudaginn 5. okt. kl. 16:00.
Húsið opnar kl. 15:30.
Á fundinum mun bandaríski frum-
kvöðullinn Jeff Taylor miðla af reynslu
sinni og leiða almennar umræður um
hugmyndir og umbreytingu þeirra
í fyrirtæki. Einnig býðst höfundum
valinna hugmynda í samkeppninni
tækifæri til að kynna þær stuttlega
og þróa með hjálp Jeff Taylor,
Guðmundar Odds Magnússonar,
Guðjóns Más Guðjónssonar
og fundargesta.
Allir eru velkomnir á fundinn.
Skráðu þig á skraning@n1.is
F
í
t
o
n
/
S
Í
A
HUGMYNDA-
FUNDUR Mánudag5. október
kl. 16:00
Málþing fyrir frumkvöðla í Iðnó
Allir velkomnir á málþing með Jeff Taylor í Iðnó
www.n1.is/start