SunnudagsMogginn - 29.11.2009, Page 21

29. nóvember 2009 21
H
veitibrauðsdögunum, sem voru reyndar bara
tveir, vörðum við í sumarbústað fyrir utan
Moskvu. Það voru allir mjög óhamingjusamir
með þetta hjónaband okkar nema við tvö. Það á
bæði við um mína fjölskyldu og hans. Fólk taldi að við vær-
um alveg galin og þetta myndi aldrei blessast hjá okkur.“
Þegar Þórunn og Ashkenazy gengu í hjónaband tók það
tvær vikur að fá tilskilin leyfi frá yfirvöldum. Um það giltu
sömu reglur fyrir alla, hvort sem þeir voru heimamenn eða
erlendir ríkisborgarar. Eftir að þau giftu sig var þessum
reglum hins vegar breytt svo að það tók allt í einu fjórar
vikur að fá leyfið ef útlendingur átti hlut að máli. Með því
hafði verið útilokað að einhver, sem kæmi til landsins með
ferðamannaáritun, sem gildir í fjórar vikur, myndi ílendast
í landinu …
Sambúð í litlu rými
Eftir að Þórunn og Vova giftu sig fluttu þau inn á heimili
foreldra hans. Þar bjó, auk þeirra, Elena, litla systir hans.
Þetta var einungis 38 fermetra íbúð á sjöundu hæð í fjöl-
býlishúsi. Íbúðin var tvö herbergi, eldhús og baðherbergi.
Ungu hjónin bjuggu í minna herberginu en þar var rúm og
flygill. Í stærra herberginu voru foreldrar hans og systir.
Einnig bjó hjá þeim móðursystir Vova, Galía, dásamleg
kona, fannst Þórunni, en hún svaf á bedda í eldhúsinu.
Galía var fædd árið 1936 og var því á svipuðum aldri og
Þórunn og Ashkenazy og var góð vinátta á milli þeirra. Í
þessari litlu íbúð voru tveir flyglar.
Í rauninni átti Vova þessa íbúð. Eftir árangur hans í pí-
anókeppninni í Brussel árið 1956 fékk hann afhenta tveggja
herbergja íbúð frá ríkinu sem fjölskyldan fluttist í sama ár.
Þar bjuggu þau enn þegar þau Þórunn kynntust. Davíð
hafði stungið upp á því við son sinn að hann yrði sjálfur
skráður fyrir íbúðinni því að Vova myndi örugglega fá ann-
að tækifæri til að eignast íbúð. Það reyndist rétt.
Venja var í Sovétríkjunum að margar fjölskyldur byggju
saman í litlum íbúðum. Þótt fólk byggi þröngt og hefði ekki
mikla peninga handa á milli höfðu margir borgarbúar af-
drep í sveitinni. Sumarhús þóttu sjálfsögð fríðindi fólks af
milli- og yfirstétt.
Fljótlega eftir giftinguna varð Þórunn þunguð að elsta
syni þeirra, Vladímír Stefáni, sem þau hafa alltaf kallað
Vovka. Brátt myndi enn fjölga í litlu íbúðinni. Þegar Davíð
var heima lék hann oft á flygilinn. Elena stundaði einnig
nám í píanóleik og æfði sig mikið. Sömu sögu er að segja
um Vova, hann æfði mjög mikið. „Mér fannst hrikalegt til
þess að hugsa að þurfa að deila flyglinum með þeim öllum
og það dró úr áhuga mínum á að leika. Eftir að Vovka
fæddist hafði ég einnig nóg að gera við að sinna honum. Ég
hætti því að mestu að leika á píanó.“
Eftir síðustu tónleikana á Íslandi haustið 1958 hafði Þór-
unn haldið nokkra tónleika á Englandi áður en hún hélt til
Moskvu. Meðal annars var hún með eina tónleika fyrir Mrs.
Bibby. Eitt af því síðasta sem hún gerði opinberlega sem pí-
anóleikari var að taka þátt í píanókeppninni í Liverpool.
„Ég hef síðan alltaf sagt að ég hafi byrjað ferilinn ung og
hætt snemma.“
***
Mánuðirnir eftir giftinguna voru mjög erfitt tímabil fyrir
Þórunni og jafnframt fyrir móður Ashkenazy sem hafði
helgað líf sitt uppeldi hans og sá ekki sólina fyrir honum.
„Ég, sem útlendingur, var honum ekki samboðin. Ég held
reyndar að það hefði verið alveg sama hvaða konu hann
hefði kvænst, engin kona var samboðin syni hennar.“
Þar eð Elena, systir Vova, var tólf árum yngri hafði hann
nánast verið alinn upp sem einkabarn. Evstolía hafði ekki
unnið utan heimilisins heldur fylgt syni sínum í gegnum
allar æfingar hans og látið líf sitt snúast í kringum hann.
Hún var því ákaflega eigingjörn á son sinn. Þetta skapaði
ákveðna togstreitu milli Þórunnar og hennar sem varði alla
tíð. „Tengdamóðir mín hafði þau áhrif á mig að ég hét á
þeirri stundu, sem ég kynntist henni, að ég myndi aldrei
hegða mér svona gagnvart börnunum mínum.“
Lífið hjá ungu hjónunum var því hvorki auðvelt né róm-
antískt.
Þórunn við píanóið.
Ung hjón í
Moskvu
Bækur Í Íslenska undrabarninu eftir
Elínu Albertsdóttur er sögð saga
Þórunnar Ashkenazy. Í þeim kafla
sem hér birtist segir frá lífi hennar
og eiginmanns hennar í Moskvu.
kolbrún Bergþórsdóttir kolbrun@mbl.is
Þórunn og Vladímir ræða saman um tónlist.
Mánuðirnir eftir gift-
inguna voru mjög erfitt
tímabil fyrir Þórunni og
jafnframt fyrir móður
Ashkenazy sem hafði helg-
að líf sitt uppeldi hans og
sá ekki sólina fyrir honum.
„Ég, sem útlendingur, var
honum ekki samboðin. Ég
held reyndar að það hefði
verið alveg sama hvaða
konu hann hefði kvænst,
engin kona var samboðin
syni hennar.“
Atlantic cod: Intra-stock diversity
and the implications for management
Ráðstefna um líffræðilegan breytileika þorsks
10. desember, Sal 132 í Öskju, Háskóla ÍslandsDagskrá
9:00-9:10 Guðrún Marteinsdóttir:Welcome Note
9:10-9:55 JoanneMorgan: Variation within populations of cod in the Newfoundland region
9:55-10:20 Mikko Heino: Life history variation in Atlantic cod along the Norwegian coast
10:20-10:45 Vilhjálmur Þorsteinsson: Temporal and spatial variability in the behaviour of adult
cod (Gadus morhua ) in Icelandic waters
Kaffihlé
11:05-11:30 Christophe Pampoulie:What do we learn when behavioural and molecular
ecology meet?
11:30-11:55 Tim Grabowski: Sympatric divergence in Icelandic cod
11:55-12:20 Bruce McAdam:Morphological markers and the population structure of Icelandic
cod
12:20-12:45 Lísa Anne Libungan: Local adaptation and variation in life history reaction norms
within the Icelandic cod stock
Hádegisverður
14:00-14:25 Jónas Páll Jónasson: Stock vs. environmental effects? Recruitment of gadoids at
Iceland
14:25-15:10 Ulf Dieckmann: The overlooked evolutionary dimension of modern fisheries
15:10-15:35 Einar Árnasson: Intense habitat-specific fisheries-induced selection at the Pan I
locus predicts imminent collapse of a major cod fishery
Kaffihlé
16:00-16:25 Klara Jakobsdóttir: Historical changes in gene frequencies at the Pan I locus in
Icelandic cod
16:25-16:50 Guðrún Marteinsdóttir: The hidden variation in the Icelandic cod stock
16:50-17:30 Umræður
Ráðstefnan fer fram á ensku og er öllum opin.
Sjá nánar á www.marice.is