SunnudagsMogginn - 29.11.2009, Page 37

29. nóvember 2009 37
Ástæðan fyrir því að hundurinn togar í tauminn er sú að
ekki er búið að kenna honum að ganga rétt í taumnum.
Algengustu mistökin sem hundaeigendur gera í þessum
málum er að skella „hengingaról“ á hvutta, toga fast í
tauminn og skamma hundinn þegar hann er að toga.
Þessi aðferð er því miður algeng og kennd víða en með
þessu er bara verið að kenna hundinum hvað má ekki
gera, en ekki hugað að því að sýna honum hvað hann á
að gera.
Þetta jafnast á við að fara á námskeið til að læra eitt-
hvað en kennarinn segir þér bara hvernig þú átt ekki að
gera hlutina; í besta falli tekur mjög langan tíma að læra
hvernig á að bera sig að en í versta falli tekst það aldrei
því það eru til ótal aðferðir til að gera hlutina vitlaust.
Til að kenna hundinum að ganga fallega við taum
verður að leiða hann áfram og hrósa og verðlauna
þegar hann gerir rétt. Nóg er að hafa á
hundinum venjulega hálsól og taum,
en mikilvægasta stjórntækið eru
ljúffengir góðbitar og hrós. Alla
óæskilega hegðun á að
hundsa, en þegar hundurinn
kemur til þín og gengur
þótt ekki sé nema eitt
skref „við hæl“ á að
hrósa honum vel og
mikið. Þannig upp-
götvar hann fljótt að
besti staðurinn er
við hlið eigandans,
ekki hangandi
framan á taumnum.
Þ
að er ekki ofsagt að Tjörvi Einarsson laðist að
fuglum. Hann lætur hvorki einn né tvo duga,
heldur á þá nokkra og af ýmsum tegundum.
Mest fer fyrir bræðrunum Tóbíasi og Húgó
enda eru þeir engin smásmíði, um 90 sentímetrar að
lengd og býsna fyrirferðamiklir.
„Þetta eru svona sjóræningjafuglar, svokallaðir
Arnpáfar eða Arar,“ útskýrir Tjörvi. „Báðir eru þeir
skarlatrauðir með græna og bláa vængi en Ararnir geta
komið í ýmsum litum.“
Tóbías karlinn er bæði stórskemmtilegur og mjög
forvitinn, að sögn Tjörva. „Stefán Karl Stefánsson og
Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir leikarahjón áttu hann
fyrsta árið en svo flutti þau út og við tókum við hon-
um.“
Þeir Tóbías og Húgó geta spjallað svolítið við eiganda
sinn enda getur tegundin lært upp í 350 orð. „Tóbías er
reyndar kominn með kærustu núna og er voðalega
upptekinn af henni,“ segir Tjörvi. „Hún er í svipuðum
stærðarflokki og heitir Eva og þau kyssa hvort annað
eða stinga saman nefjum og eru mjög upptekin af hvoru
öðru. Þetta er fyrirmyndarhjónaband sem sennilega á
eftir að endast í hundrað ár.“ Tjörvi upplýsir að þar sé
hann ekkert að ýkja. „Þessir fuglar geta auðveldlega
orðið hundrað ára og lifa iðulega eigendur sína. Til
dæmis átti Winston Churchill Arnpáfa sem er ennþá á
lífi, en hann er líka orðinn yfir hundrað ára gamall.“
Endurraða húsgögnunum hressilega
Ararnir eru ekki aðeins stórir heldur eru þeir með bit-
kraft á við Rottweilerhund, segir Tjörvi. „Þeir geta því
bitið flest í sundur sem þeir komast í tæri við þannig að
það er ekki gott að sleppa þeim lausum í íbúðinni. Þá er
hætta á að þeir endurraði húsgögnunum hressilega.“ Af
þessum sökum hýsir Tjörvi þá bræður í búðinni sinni,
Furðufuglum og fylgifiskum, sem er við hliðina á heim-
ili hans, en þar búa einnig fleiri Arar í sátt og samlyndi
við aðrar fuglategundir.
Hins vegar eru þeir Tóbías og Húgó ákaflega dagfar-
sprúðir. „Ég fór með þá í sumar upp í Heiðmörk og þar
sátum við saman úti í móa og átum poppkorn í sólinni.
Þarna voru þeir lausir úti í náttúrunni og fóru ekki neitt
heldur sátu bara á öxlinni minni og nutu veðurblíð-
unnar.“
Tjörvi segir að áhuginn á fuglunum hafi vaknað fyrir
nokkrum árum. „Ég hafði átt fiska í 35 ár en svo kom
strákurinn minn heim eitt sumar fyrir 8 - 9 árum með
slasaðan þrastarunga sem við vorum með hjá okkur í
lánsbúri í nokkrar vikur. Hann reyndist vera kviðslit-
inn og dó á endanum en þá fékk ég mér tvo stóra fugla
sem kallast Blue fronted Amazon og varð alveg heill-
aður. Eftir að veikindi urðu svo til þess að ég varð að
hætta að vinna við gluggaþvott ákvað ég að gera áhuga-
málið að lifibrauði og stofnaði búðina.“
Handmatar ungana
Hann bætir því við að áhugi almennings á fuglum fari
stöðugt vaxandi. „Fólk virðist almennt leita meira í að
halda gæludýr en áður, kannski út af ástandinu í þjóð-
félaginu. Svo er orðið meira í boði í fuglategundum en
gamli gárinn, þótt hann sé alltaf vinsæll. Valið á tegund
fer svo eftir ýmsu, t.d. hvort það séu börn á heimilinu,
hversu gömul þau eru o.s.frv.“
Tjörvi selur ekki bara fuglana heldur aðstoðar eig-
endur þeirra með ýmislegt í tengslum við fuglahaldið
sjálft. „Fólk kemur t.d. til okkur til að fá fuglana snyrta
og til að fá ráðgjöf varðandi hegðunarvandamál þeirra.
Eins reynum við að finna heimili fyrir fugla sem fólk
getur ekki haft af einhverjum ástæðum og það hefur
gengið vel. Við ræktum líka fugla og handmötum þá
ungana þar til þeir eru orðnir nógu stórir til að borða
sjálfir. Og þeir verða miklu gæfari fyrir vikið.“
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Langlífir og litríkir félagar
Tóbías og Húgó heita bræður sem þrátt fyrir óhemjumikla krafta
eru dagfarsprúðir með eindemum. Annar þeirra er í miklum
ástarbríma þessa dagana og er allt eins líklegt að hjónaband hans
og nýju frúarinnar eigi eftir að endast í hundrað ár eða meira.
Bergþóra Njála Guðmundsdóttir ben@mbl.is
Tóbías og Húgó una sér vel
í búðinni hjá Tjörva Ein-
arssyni sem býr yfir hafsjó
af fróðleik um fiðraða fé-
laga á borð við þá bræður.
Gæludýr
Hvað segir dýralæknirinn?
Þegar hundur-
inn togar
í tauminn
Sif Traustadóttir er dýralæknir á Dýralæknamið-
stöðinni í Grafarholti. www.dýrin.is