Morgunblaðið - 08.12.2009, Blaðsíða 20

– meira fyrir áskrifendur
Skólar og
námskeið
Fáðu þér áskrift á
mbl.is/askrift
Í blaðinu verður fjallað um menntun og
þá fjölbreyttu flóru sem í boði er fyrir
þá sem vilja auðga líf sitt og möguleika
með því að afla sér nýrrar þekkingar og
stefa því á nám og námskeiða.
Morgunblaðið gefur út glæsilegt
sérblað um menntun, skóla og
námskeið þriðjudaginn
5. janúar 2010.
Meðal efnis verður :
Háskólanám og endurmenntun.
Fjarmenntun á háskólastigi.
Verklegt nám/iðnnám á framhalds og
háskólastigi.
Endurmenntun.
Símenntun.
Listanám.
Sérhæft nám.
Námsráðgjöf og nám erlendis.
Kennsluefni.
Tómstundanámskeið og almenn námskeið.
Lánamöguleikar til náms.
Ásamt fullt af öðru spennandi efni.
Pöntunartími auglýsinga er fyrir klukkan 16.00
mánudaginn 21. desember
Nánari upplýsingar veitir Katrín Theódórsdóttir
í síma 569 1105, kata@mbl.is
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 8. DESEMBER 2009
FYRIR skömmu
komu fram í þættinum
Ísland í dag á Stöð 2
ung hjón sem töldu sig
hafa farið illa út úr við-
skiptum við bankann
sinn, sem mun heita Ar-
ion þessa dagana.
Frásögn hjónanna
var afar tilfinningarík
og átakanleg og ég trúi
því að hún hafi snortið
flesta sem á hlýddu,
enda virtist heiðarlega sagt frá.
Í lok frásagnarinnar leitaði frétta-
maður eftir viðbrögðum bankans.
Eftir venjulega klausu um að „bank-
inn fjalli ekki um mál einstakra við-
skiptavina“, komu samt upplýsingar
um að starfsfólk bankans hafi gert
allt sem hægt var fyrir fólkið. Þá
fengu hjónin samúðarkveðjur frá
starfsliðinu og ósk um að þau næðu
sér einhvern tíman eftir viðskiptin við
bankann. Í lokin kom svo einkennileg
yfirlýsing, sérstaklega í ljósi þess að
var það fyrsta sem mér datt í hug að
ekki mætti styggja bankann um of
vegna þess að til stæði að afskrifa
tugmilljarða skuldir eigenda stöðv-
arinnar í sama banka. Getur það ver-
ið?
Hvernig væri að einhverjir skel-
eggir þingmenn tækju þetta einstaka
mál upp við ráðherra bankamála,
annað hvort í þinginu eða í þingnefnd,
til að komast að því hvað er satt og
hvað logið? Gæti það ekki orðið ágæt
byrjun á því að koma bönkum og fjöl-
miðlum í skilning um að þeir eiga að
haga sér skikkanlega?
„bankinn tjáir sig ekki
um málefni einstakra
viðskiptavina“: Bankinn
upplýsti að frásögn
hjónanna hefði „ekki
verið í samræmi við
staðreyndir málsins“.
Hvað er nú at-
hugavert við þetta?
Bankinn tjáir sig ekki
um einstök mál, en seg-
ir samt í yfirlýsingu að
fólk sem kemur fram
undir nafni fari ekki
með rétt mál. Segir með
öðrum orðum: þau
ljúga. Er þetta ekki eitthvað skrýtið?
Hvað var það sem ekki var rétt farið
með?
Ég saka ekki ágætan kunningja,
Sindra Sindrason fréttamann og góð-
an dreng, um óheiðarleika, en hefði
ekki verið eðlilegt að sleppa því að
birta yfirklór bankans, fyrst hann
„tjáir sig ekki um málefni einstakra
viðskiptavina“? Kannski hefur bank-
inn eitthvað til síns máls, en mér
fannst þetta vera ljót og lítilmannleg
framkoma við ungu hjónin. Reyndar
Eftir Tryggva P.
Friðriksson » Frásögn hjónanna
var afar tilfinn-
ingarík og átakanleg og
ég trúi því að hún hafi
snortið flesta sem á
hlýddu, enda virtist
heiðarlega sagt frá.
Tryggvi Páll
Friðriksson
Höfundur er listmunasali.
Satt eða logið?
SJÁLFSPÍNING-
ARHVÖT íslensku
þjóðarinnar er komin
á það stig að jaðrar
við geðsýki af verstu
gerð. Eyðingarmáttur
Icesave-málsins,
kreppa og önnur
óværa, þar sem menn
keppast við að kjafta
mann í hel og annan,
er að ganga að þjóð-
inni dauðri. Ef þetta kjaftabull
misviturra fréttamanna og afvega-
leiddra stjórnmálamanna verður
ekki stöðvað er ljóst að illa mun
fara.
Hollendingar og Bretar standa
með eistu Íslendinga í krumlunum
og kreista fast. En gallinn er bara
sá að þar er engan djús að fá. En
er það svo? Er kannski allur þessi
bölmóður ástæðulaus með öllu?
Það skyldi þó aldrei vera. Er
möguleiki að við séum borg-
unarmenn fyrir þessu öllu og meira
til? Ég segi já og meira en það. En
skilningarleysi ráðamanna er slíkt
að frekar skal þjóðin drepast en að
nýta þau auðæfi sem í boði eru og
nánast hlægilega auðvelt er að ná
í.
Mikið ævintýri er í uppsiglingu
og á ég þar við olíuleit og vinnslu á
olíu við norð-austurströnd landsins,
eða eins og fyrrverandi iðn-
aðarráðherra, Össur Skarphéð-
insson, benti á í sjónvarpsviðtali á
sínum tíma, þar sem hann sagði að
mikið olíuævintýri væri í uppsigl-
ingu norðaustanlands. Já, og það
alveg uppi í landstein-
unum. Hvað þarf til að
koma þessum málum
af stað?
Shell International
fékk á sínum tíma leyfi
íslenskra stjórnvalda
til að kanna þetta
svæði í kringum árið
1980 og benti síðar
stjórnvöldum á að
þarna væru þykk set-
lög sem mjög líklega
hefðu að geyma bæði
gas og olíu. Fór félagið fram á að
fá rannsóknar- og borleyfi til að
kanna þetta svæði nánar en því var
hafnað af þáverandi stjórnvöldum.
Alþingi Íslendinga ákvað svo fjár-
veitingu til verksins og 1980 var
hafist handa við að bora holu í
Flatey á Skjálfanda sem Shell Int-
ernational hafði bent á sem ákjós-
anlegan borunarstað. Holan þyrfti
að vera 2500-3000 m djúp til að ná
niður í setlagabunkann sem þarna
er um 4-5 km að þykkt. Fjárveit-
ingin kláraðist þegar boraðir höfðu
verið 520 m og holunni var lokað.
Sorglegur endir á verkefninu, bor-
inn sendur í land og skammsýni
ráðamanna algjör.
Iðnaðarráðherra, Katrín Júl-
íusdóttir, taktu nú af skarið, haltu
áfram þar sem frá var horfið og
kláraðu að bora þessa holu. Þegar
2500-3000 m er náð og ef engin olía
finnst, sem telja verður ólíklegt,
hefur öðru eins verið eytt í vitleysu
á Íslandi. Allt er til staðar í Flatey
frá fyrri tíð. Já, taktu af skarið
Katrín, það er ekki eftir neinu að
bíða. Kostnaðurinn við að vinna ol-
íu í Flatey er sáralítill en hagn-
aðarvonin gríðarleg. Ísland þarf á
öllu sínu að halda þessa stundina.
Olíufundur á þessu svæði er sú
auðlind sem mun hífa okkur upp úr
því volæði og skuldasúpu sem nú
blasir við. Engin önnur auðlind
hefur þann drifkraft og færir okk-
ur þann auð sem olíufundur myndi
hafa. Ef Shell International taldi
að þarna væri olíu og gas að finna
er að mínu mati full ástæða til að
kanna málið nánar. Katrín, við
skulum bora þessa holu fyrir Ís-
land.
Svartur blettur
En eitt er það mál sem eftir
stendur og það er aðgerðaleysi
Norðmanna í garð Íslendinga í
kjölfar hrunsins. Að láta leiða ís-
lenska þjóð í gegnum gapandi gin
Alþjóða gjaldeyrisvarasjóðsins með
drápsklyfjar á bakinu og rétta ekki
bræðraþjóð hjálparhönd þegar á
reyndi er bjarnargreiði sem Íslend-
ingar munu seint gleyma. Niðrandi
ummæli fyrrverandi fjármálaráð-
herra Noregs um skuldastöðu Ís-
lands og afstaða Stoltenbergs for-
sætisráðherra gagnvart AGS gerði
að engu vonir Íslendinga um beina
aðstoð frá Noregi. Með 57 þúsund
milljarða varasjóð hefðu Norðmenn
átt að ganga fram fyrir skjöldu og
bjóða Íslendingum skilyrðislausa
aðstoð. Þar með hefðu tekist sögu-
legar sættir milli þjóðanna, en það
gerðu þeir ekki og eru minni menn
fyrir vikið. Stærri er hlutur Fær-
eyinga sem sýndu vinskap í verki.
Sjálfspíningarhvöt
af verstu gerð
Eftir Sigurjón
Gunnarsson
Sigurjón Gunnarsson
»Olía við N-Austur-
strönd Íslands myndi
færa þjóðinni fjármagn
sem dugar fyrir Icesave-
reikningunum og miklu
meira en það.
Höfundur er matreiðslumeistari.
Í FRÉTTABLAÐINU á laug-
ardag er viðtal við Steingrím J.
Sigfússon fjármálaráðherra sem
inniber þrjá efnispunkta og eru
orðréttar tilvitnanir í orð hans
innan gæsalappa hér á eftir og
ekki tekin úr samhengi. Orð-
ræðan snýst um Icesave-
samningana og forystumenn
stjórnarandstöðunnar:
1. „Auðvitað eru þarna ungir
og reynslulitlir menn í forystu
og þeir mega þá ekki færast of
mikið í fang.“
2. „Þegar maður sér að það
sem rætt er að kvöldi er gufað
upp að morgni er ljóst að ekki
er hægt að ná samningum.“
3. „Við höfum gert þrjár
meiri háttar tilraunir til að
koma vitinu fyrir þau, en þær
hafa ekki borið mikinn árangur
ennþá.“
Við Steingrímur höfum verið í
návígi í pólitík í 30 ár. Ég þekki
hann vel og þess vegna koma
þessi ummæli mér ekki á óvart.
Hann varð ungur gamall.
Aðilar vinnumarkaðarins hafa
lýst því síðustu vikur og mánuði
hvers virði undirskrift hans
undir stöðugleikasáttmálann er.
Og í okkar gamla kjördæmi fer
þeim fjölgandi sem segja mér,
að þeir hafi kosið hann af því að
þeir trúðu þeim orðum hans, að
hann féllist aldrei á, að Ísland
sækti um aðild að Evrópusam-
bandinu.
Síðasti punkturinn sýnir ein-
ungis að Steingrímur er orðinn
þreyttur.
Halldór Blöndal
Þrír punktar Steingríms
Höfundur er fyrrverandi
forseti Alþingis.