Morgunblaðið - 08.12.2009, Blaðsíða 22

22 Minningar
AFMÆLI
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 8. DESEMBER 2009
✝ Þóra Þorbjarn-ardóttir fæddist
26. ágúst 1927 í Núpa-
koti undir Eyjafjöll-
um. Hún lést á líkn-
ardeild
Landakotsspítala 27.
nóvember sl.
Foreldrar hennar
voru Þorbjörn Þor-
valdsson, símamaður
í Reykjavík, f. 27.
nóvember 1885 á Þor-
valdseyri undir Eyja-
fjöllum, d. 4. febrúar
1972, og Jósefína Jós-
efsdóttir, húsmóðir, f. 7. júní 1884 á
Uppsölum, Hraungerðishreppi, Ár-
nessýslu, d. 17. apríl 1977. Systur
Þóru voru Elín, f. 16. nóvember
1917, d. 20. mars 2003, og Ásta, f.
18. október 1919.
Þóra giftist 26. ágúst 1950 Jóni
Val Steingrímssyni, bifvélavirkja-
meistara, sem var lengi með eigin
rekstur í Hafnarfirði, f. 24. janúar
1929 í Hafnarfirði, d. 23. mars 1983.
ur, f. 1969, d. 1984. Stefanía Björg,
f. 1975, maki Árni Blöndal, f. 1969,
börn þeirra eru Þórhildur Sif og
Kristín Rut. Þóra, f. 1980, maki
Bjarni Örn Kærnested, f. 1973,
barn þeirra er Alexandra Björk, f.
2008. 3) Kristín, þroskaþjálfi, f. 7.
febrúar 1951, sambýlismaður Sig-
urður Geir Einarsson, stýrimaður,
f. 18. maí 1944. Sonur Kristínar og
fyrrverandi eiginmanns hennar
Sigurgeirs Þorbjörnssonar er Þor-
björn, f. 1985, unnusta hans er Þur-
íður Rún Emilsdóttir, f. 1986. Dótt-
ir Sigurðar er Inga Huld, f. 1974.
Þóra fluttist með fjölskyldu sinni
fimm ára gömul til Reykjavíkur.
Eftir að hún hóf búskap bjó hún
lengst á Birkimel 8 eða í yfir 50 ár.
Þóra lauk gagnfræðaprófi frá Ingi-
marsskólanum 1944 og hóf þá störf
hjá Heildverslun Agnars Norðfjörð.
Þar vann hún þar til dæturnar
þrjár voru fæddar. Síðar starfaði
hún við Hagaskóla, á Ritsímanum
og síðustu tíu árin á skrifstofu
Landssímans, eða þar til hún varð
sjötug.
Útför Þóru Þorbjarnardóttur fer
fram frá Neskirkju í dag, þriðju-
daginn 8. desember, kl. 13.
Foreldrar hans voru
Steingrímur Pálsson,
vélstjóri, f. 27. mars
1897 á Gaddstöðum á
Rangárvöllum, d. 27.
janúar 1987, og Krist-
ín Jónsdóttir, hús-
móðir, f. 9. september
1898 á Staðarhöfða,
Innri-Akraneshreppi,
d. 30. apríl 1990. Dæt-
ur Þóru og Jóns Vals
eru: 1) Ásta Bára,
námsráðgjafi, f. 23.
júlí 1948, maki Einar
Ingi Halldórsson, lög-
fræðingur, f. 5. júní 1947. Börn
þeirra eru Guðný Katrín, f. 1973,
sambýlismaður Reynir Gylfason, f.
1969, börn þeirra eru Sólrún Ásta
og Dagur. Þorvaldur, f. 1977, sam-
býliskona Ólöf Elsa Björnsdóttir, f.
1977, barn þeirra er Daníel Ingi. 2)
Þórhildur, leikskólakennari, f. 7.
febrúar 1951, maki Eggert Ágúst
Sverrisson, viðskiptafræðingur, f.
13. maí 1947. Börn þeirra eru Hlyn-
Í dag kveð ég kæra tengdamóð-
ur mína, Þóru Þorbjarnardóttur,
eftir langa samfylgd. Það var um
þetta leyti fyrir fjörutíu og fjórum
árum að ég kom fyrst á Birkimel-
inn til tengdaforeldra minna,
þeirra Þóru og Jóns Vals, en þá
vorum við Ásta Bára dóttir þeirra
farin að draga okkur saman. Þóra
fæddist í Núpakoti undir Eyjafjöll-
um fyrir áttatíu og tveimur árum.
Þar bjuggu foreldrar hennar fé-
lagsbúi með bróður Þorbjörns og
mágkonu. Í Núpakoti var þá torf-
bær. Foreldrar Þóru brugðu búi og
fjölskyldan fluttist til borgarinnar
þegar Þóra var fimm ára gömul.
Fjölskyldan bjó þá lengst af við
Lóugötu á Grímsstaðaholti. For-
eldrar Þóru voru nokkuð við aldur
þegar hún fæddist og voru systur
hennar, Elín og Ásta, 8 og 10 árum
eldri en hún. Elín og Þóra bjuggu
nálægt hvor annarri og var mikill
samgangur milli fjölskyldnanna.
Elín var henni góð stoð í lífinu.
Ásta systir þeirra giftist Clemens
Taylor og hefur búið í Wales allt
frá stríðsárunum. Þær systur hafa
alltaf haldið góðu sambandi með
bréfaskriftum, heimsóknum og í
gegnum síma.
Eftir gagnfræðapróf frá Ingi-
marsskóla hóf Þóra störf hjá
Heildverslun Agnars Norðfjörð.
Sautján ára gömul kynntist hún
manni sínum Jóni Val Steingríms-
syni og fljótlega hófu þau búskap
með foreldrum hennar. Þau fluttu
með foreldrunum á Birkimel 8 árið
1953 og þar bjó hún í 54 ár. Síð-
ustu tvö árin bjó hún á Aflagranda
40.
Þau Jón Valur höfðu yndi af því
að ferðast um landið og fóru víða.
Gjarnan voru tengdaforeldrar og
ættingjarnir með í för. Þóra var
mjög fróð um bæjarnöfn, ábúend-
ur, ættir, landið og landshagi. Við
nutum þess að ferðast með henni
og oft var ferðinni heitið undir
Eyjafjöllin. Eflaust var ekki til-
viljun að hennar síðasta útilega
skyldi vera með okkur í sveitina
hennar nú í ágúst. Jón Valur dó
um aldur fram 1983 og tókst Þóra
af dugnaði á við þessa miklu breyt-
ingu í lífi sínu. Hún fékk sér bíl og
fór að keyra tæplega sextug. Hún
breytti um starf og fór að vinna á
skrifstofu Landsímans, m.a. á tölvu
sem hún hafði þá aldrei unnið með.
Þar starfaði hún til sjötugs. Hún
naut þess að ferðast með góðum
vinkonum sínum til útlanda og síð-
ast í vor fór hún til Þýskalands.
Þóra var mjög sjálfstæð kona,
félagslynd og var mikið á ferðinni.
Hún las mikið, var ljóðelsk og
kunni ógrynni af ljóðum. Einnig
hafði hún mikinn áhuga á ættfræði
og var ættfróð. Hún hafði mikla
ánægju af spilum og til hins síðasta
spilaði hún bridge af miklum áhuga
og leikni. Þóra var áhugasöm
prjónakona og áður fyrr saumaði
hún mikið á sig og dæturnar. Hún
var vel að sér og fylgdist alla tíð
vel með þjóðmálum. Þóra var tígu-
leg og virðuleg í fasi. Hún var hóf-
söm, háttvís, hreinskilin en orðvör.
Hún var áreiðanleg og mjög stund-
vís svo að hægt var að stilla klukk-
una er hún kom í heimsókn. Hún
var alltaf gestrisin upp á gamla
mátann, enginn kíkti svo inn að
ekki væru bornar fram kökur og
kaffi.
Að leiðarlokum er mér þakklæti
efst í huga. Þakklæti fyrir allt sem
Þóra var okkur fjölskyldunni og
fyrir umhyggju og hjálpsemi sem
hún sýndi mér og mínum.
Einar Ingi Halldórsson.
Amma mín, Þóra Þorbjarnar-
dóttir, er látin.
Þóra amma náði 82 ára aldri, en
það furðulega er að mér hefur
aldrei fundist hún vera gömul kona
fyrr en nú síðustu vikurnar þegar
hún lá í sjúkrarúminu, orðin illa
haldin af veikindum og verkjum.
Áttræð var hún enn frá á fæti, fór
flestra sinna ferða á bílnum eða
tók strætó í bæinn og gekk heim.
Hún var glæsileg kona, gekk bein í
baki og var alltaf hugguleg og vel
til höfð.
Þóra amma var alin upp við
gömul og góð íslensk gildi. Nýtni
og sparsemi voru hluti af því og
ekki vildi hún skulda neinum neitt.
Hún var ekki mikið fyrir að biðja
um aðstoð og vildi helst endur-
gjalda alla greiða. Hún hafði í há-
vegum speki Hávamála – „Ljúfur
verður leiður, ef lengi situr, annars
fletjum á“.
Hún var mjög félagslynd, spilaði
félagsvist oft í viku, bridge þegar
færi gafst og stundaði gömlu dans-
ana hér áður fyrr. Hún var mikil
spilakona, það voru ófáir vinning-
arnir sem hún hafði með heim úr
félagsvistinni. Það var ekkert gefið
eftir í spilunum og ósjaldan sat ég
gapandi yfir hvernig hún gat lesið
spilið og munað hvað var búið að
setja út.
Jólaboðið hjá ömmu var fastur
liður, þá hittist stórfjölskyldan.
Amma var alltaf með kynstrin öll
af hangikjöti og tilheyrandi og svo
varð að gera ísnum og mörgum
sortum af kökum góð skil. Há-
punktur kvöldsins var svo að spila
púkk, gamalt og gott íslenskt fjár-
hættuspil!
Í raun má segja að ég hafi fyrst
farið að kynnast ömmu almenni-
lega þegar ég flutti ásamt fjöl-
skyldu minni í næsta nágrenni við
hana í Vesturbænum fyrir átta ár-
um. Þá fór hún að verða tíður gest-
ur hjá okkur og við litum oft inn
hjá henni á Birkimelnum. Hún
passaði oft börnin mín, fannst nú
lítið mál að sitja hjá svona þægum
börnum. Um tíma sótti hún Sól-
rúnu Ástu einu sinni í viku í leik-
skólann og gekk með henni heim.
Þessar stundir voru þeim báðum
dýrmætar, Þóra amma gantaðist
með þetta og sagði að þetta væri
eina „djobbið“ sitt. Dagur var líka
mjög hændur að Þóru, langömmu
sinni, og virtist alltaf vera einstak-
lega stilltur þegar hún var að
passa. Hann leit greinilega upp til
hennar því eitt sinn horfði hann
djúpt í augun á henni og sagði al-
varlegur: „Ég ætla að verða feitur
eins og þú amma.“ Ömmu fannst
þetta sem betur fer bráðfyndið og
vitnaði oft í þessi skemmtilegu orð.
Amma bjó fyrstu ár ævi sinnar
undir Eyjafjöllunum og þó svo hún
hafi að mörgu leyti verið borg-
arbarn voru Eyjafjöllin sveitin
hennar. Þar þekkti hún hvern bæ
og hverja þúfu. Um miðjan ágúst
fórum við undir Fjöllin með ömmu
og áttum þar yndislegar stundir.
Okkur grunaði ekki að þetta yrði
síðasta ferðin undir Fjöllin, því
fljótlega eftir þetta hrakaði heilsu
hennar hratt.
Elsku amma mín, nú er komið að
leiðarlokum. Síðustu mánuðirnir
voru þér erfiðir og þó að söknuður-
inn sé mikill hugga ég mig við að
nú hafir þú fengið hvíld. Þakka þér
fyrir allt sem þú hefur gefið mér
og fjölskyldunni. Minningin um þig
mun lifa í hjörtum okkar um ókom-
in ár.
Guð blessi þig, amma mín.
Guðný Katrín.
Látin er í Reykjavík Þóra Þor-
bjarnardóttir, móðursystir okkar.
Hún lést á afmælisdegi föður síns,
Þorbjarnar Þorvaldssonar, afa
okkar. Þóra var yngst þriggja
systra, Elín móðir okkar elst en
Ásta Taylor býr í Swansea í Wales
og lifir systur sínar.
Þóra hefur alltaf verið stór hluti
af okkar lífi enda mjög náið sam-
band á milli heimilanna. Systurnar
stóðu alltaf saman og studdu hver
aðra. Fjölskyldurnar á Birkimel og
Nesvegi héldu sameiginlega jólahá-
tíð í áraraðir á meðan afi og amma
lifðu. Vesturbærinn var borgar-
hluti Þóru. Í gegnum árin bjó hún
á Lóugötu, á Birkimel og nú síðast
á Aflagranda.
Þóra var einkar glæsileg kona.
Ávallt vel til höfð og bar sig vel.
Hún hafði mikinn áhuga á ættfræði
og hannyrðum. Einnig var hún
mikið fyrir að spila brids og dansa
gömlu dansana. Var vinmörg og
frændrækin og heimsótti reglulega
frændfólk sitt austur undir Eyja-
fjöllum. Minnist Björn margra
Þóra Þorbjarnardóttir
LEGSTEINAR
Steinsmiðjan MOSAIK
Hamarshöfða 4 • 110 Reykjavík
sími 587 1960 • www.mosaik.is
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800
✝
Ástkær eiginmaður, faðir, tengdafaðir, afi og langafi
okkar,
KJARTAN G. WAAGE,
Skipasundi 37,
lést fimmtudaginn 3. desember.
Útförin fer fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Oddný M. Waage,
Jóna Jenný Waage, Arnbjörn Ólafsson,
Vilborg Heiða Waage, Óskar Sveinn Gíslason,
Árdís Waage,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
sonur og afi,
ANDRES KRISTINSSON,
Þórólfsgötu 21,
Borgarnesi,
andaðist á Sjúkrahúsi Akraness laugardaginn
5. desember.
Útför verður gerð frá Borgarneskirkju laugardaginn
12. desember kl. 14.00.
Ásta Kristjana Ragnarsdóttir,
Ragnar Ingimar Andresson, Magnea Kristín Jakobsdóttir,
Sigríður Andresdóttir, Ingólfur Friðjón Magnússon,
Kristinn Grétar Andresson
og barnabörn.
✝
Elskuleg systir mín og frænka,
ELÍN OLGA DE LANGE (BENEDIKTSDÓTTIR),
er látin.
Útförin fór fram í Söndre Slagen kirke,
Tönsberg, Noregi, föstudaginn 27. nóvember.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Unnur Ragna Benediktsdóttir,
Guðríður Þ. Valgeirsdóttir.
✝
Okkar kæra
UNNUR ÓLÖF ANDRÉSDÓTTIR
fyrrv. bóndi,
Móum, Kjalarnesi,
Espigerði 2,
lést á líknardeild Landspítala Landakoti
fimmtudaginn 3. desember.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju föstudaginn
11. desember kl. 13.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Andrés Svavarsson, Þóra Stephensen,
Teitur Gústafsson, Katrín Guðjónsdóttir.
✝
Yndislegur sambýlismaður minn,
BERGUR INGIMUNDARSON,
áður Birkimel 6B,
lést á hjúkrunarheimilinu Grund föstudaginn
27. nóvember.
Útförin fer fram frá Fossvogskapellu föstudaginn
11. desember kl. 15.00.
Kolbrún Þorláksdóttir.
✝
Ástkær móðir mín, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
SVEINBJÖRG STEFÁNSDÓTTIR
frá Norðfirði,
Fellsmúla 5,
Reykjavík,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Skjóli sunnudaginn
6. desember.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Sesselja G. Ingjaldsdóttir.