SunnudagsMogginn - 07.03.2010, Qupperneq 38

38 7. mars 2010
Ferðalög
F
jallaskíði, skinn, fjallaskíða-
skór, snjóflóðaýlir, snjóflóða-
stöng, ullarföt, goretex-galli,
góð sólgleraugu, „camelbag“...
ekki beint hinn hefðbundni búnaður
ferðalangsins. En fyrir þetta fjallaskíðas-
kútuævintýri algjörlega nauðsynlegur.
Ekkert má vanta og helst ekki að taka of
mikið með sér aukalega heldur.
Þeir félagar, Rúnar Óli Karlsson leið-
sögumaður og Sigurður Jónsson (Búbbi)
skipstjóri hjá Borea Adventures, sjá um
fleygið, leiðsögnina og matinn. Hlutverk
okkar er að mæta í formi, í ferðaskapi
og með rétta búnaðinn.
Ástarsaga á fjöllum
Við erum „Kríurnar“ og á leiðinni í
vikulanga fjallaskíðaferð á skútunni Au-
roru í hinum rómuðu Jökulfjörðum.
Bara við einar í heiminum og kannski jú
rebbi, einhverjir ernir og sveimandi sjó-
fuglar. Já og að ógleymdri áru Fjalla-
Eyvindar sem sögð er sveima kringum
leiði hans í Hrafnsfirði. Halla og Ey-
vindur kynntust einmitt og urðu ást-
fangin þegar Eyvindur gerðist vinnu-
maður á búi hennar sunnan við
Hrafnsfjörð. Sannkölluð ástarsaga á
fjöllum.
Jökulfirðir eru draumur hinnar sí-
þyrstu skíðakonu með sína endalausu
möguleika á frábærum skíðabrekkum,
nægum snjó, útsýni og náttúrfegurð.
Þeir eiga sér einnig mjög sérstæða og
áhugaverða sögu sem rifjuð var upp
jafnóðum af Rúnari Óla á hæstu fjalls-
toppum.
Siglt var úr höfn á Ísafirði með stefn-
una á Hesteyrarfjörð seint að kvöldi í
lok aprílmánaðar. Skútan Aurora varð
okkar strax frá fyrsta degi. Fljótandi
fjallahótel útbúið öllum helstu nauð-
synjum. Búbbi og Rúnar Óli voru réttir
menn á réttum stað. Ljúfir og með
þjónustulundina á hæsta stigi. Enda leið
okkur oft eins og við værum prinsessur
í ævintýralandi. Þeir elduðu fyrir okkur,
löguðu biluð skinn og skíði, settu plást-
ur á sárin og pössuðu að við dyttum
ekki í sjóinn í mesta ærslaganginum.
Fiskisúpa og aðalbláber
Fyrsti skíðadagurinn var notaður í að
prófa búnað, skíðagetu og snjóflóðaýlur.
Allt reyndist þetta virka fullkomlega og
komum við rjóðar og sælar heim á Au-
roru þar sem beið okkar ógleymanlegur
forréttur – kræklingur í hvítvíni – tínd-
ur samdægurs af Búbba. Aðalrétturinn
gómsæt fiskisúpa og aðalbláber frá
tengdó í eftirrétt.
Vel byrjaði ferðin og átti bara eftir að
batna. Skipstjórinn okkar var ekki bara
vanur á sjó heldur lumaði hann einnig á
eldamennsku sem myndi sóma sér á
hvaða fimm stjörnu veitingastað sem er.
Matarástin blómstraði og oftar en ekki
snerist umræðuefnið síðla dags um hvað
hann væri að bardúsa í eldhúsinu og
hvað biði okkar á diskunum um kvöld-
ið.
Við komum sjálfar með fordrykkina,
vínið og aðra drykki sem nauðsynlegir
eru til þess að skola niður krásunum og
halda uppi passlega góðu stuði fram á
kvöld. Engin sjóveiki lét á sér kræla og
ávallt farið snemma að sofa á kvöldin,
enda ljúft að komast í koju og láta Au-
roru rugga sér í svefn.
Stungu sér í sjóinn
Dagleiðirnar voru skipulagðar með það í
huga að skíða sem mest en hafa samt
nægan tíma til þess að slæpast og njóta
útivistar. Veðrið lék reyndar stundum
einhvern þoku- og rokrassgats-dans við
okkur en nægur var snjórinn. Við gátum
í öllum tilfellum skíðað alveg niður í
fjöru þar sem léttabáturinn beið þess að
ferja hópinn heim. Og aðeins einu sinni
þurftum við frá að hverfa af fyrirhug-
aðri dagleið og breyta til.
Oftar en ekki var hluti hópsins ekki
búinn að fá nægju sína af skíðamennsku
þegar komið var á leiðarenda og skellti
skinnunum undir í annað sinn í fjörunni
og dreif sig uppá næsta tind áður en sest
var að spilum, spjalli og fordrykk á Au-
roru. Þær hörðustu stungu sér af stefn-
inu beint í saltan, kaldan sjóinn og
syntu með selum innan um ísjaka. Aðr-
ar lögðu land undir fót, fengu lánaðan
léttabátinn og böðuðu sig naktar í foss-
inum í Rangala í botni Lónafjarðar. Al-
gjörlega súrrealísk upplifun.
Kvöldvökur voru skipulagðar með
mismunandi leikjum og upplestrum,
klifrað var upp á topp á mastrinu, dans-
að var á dekkinu og popplögin ómuðu
ýmist úr bátsgræjunum eða voru sungin
af fullum krafti undir gítarleik Rúnars
Óla. Heimsklassa skipulagning hjá þeim
félögum og svo sannarlega skemmtileg
ferð sem við getum vel hugsað okkur að
endurtaka í framtíðinni.
Kríurnar
einar í
heiminum
Fjölbreytnin eykst stöðugt í framboði á ævin-
týraferðum um landið, sem sóttar eru af Íslend-
ingum. Ferðahópurinn Kríurnar fór í slíka ferð á
Vestfjörðum, þar sem bækistöðin var í skútu og
farið var á milli Jökulfjarðanna á fjallaskíðum.
Anna Kristín Ásbjörnsdóttir
Anna Kristín Snæbjörnsdóttir á göngu.
’
Jökulfirðir
eru
draumur
hinnar síþyrstu
skíðakonu með
sína endalausu
möguleika á frá-
bærum skíða-
brekkum, næg-
um snjó, útsýni
og náttúrfegurð.
Það er hressandi að fá sér sundsprett í sjónum.