SunnudagsMogginn - 07.03.2010, Blaðsíða 45

7. mars 2010 45
Landnámssetrið í Borgarnesi
437 1600 | landnamssetur@landnam.is
BRÁK eftir BrynhildiGuðjónsdóttur (Söguloftið)
Sun 11/4 kl. 16:00
Sun 18/4 kl. 16:00
Fös 23/4 kl. 20:00
Fös 30/4 kl. 20:00
Tvær Grímur 2008 - Besta leikkonan - Besta handritið
Gunni Þórðar - Lífið og lögin (Söguloftið)
Lau 13/3 kl. 14:00 U
Lau 13/3 kl. 17:00 Ö
Fim 18/3 kl. 14:00 U
Fös 19/3 kl. 20:00
Lau 27/3 kl. 17:00 Ö
Fim 1/4 skírdagur kl. 20:00
Fös 9/4 kl. 20:00
Lau 17/4 kl. 17:00
Sun 25/4 kl. 16:00
Jón Gnarr. Lifandi í Landnámssetri (Söguloftið)
Lau 6/3 kl. 20:00 Ö
Fös 12/3 kl. 20:00
Lau 20/3 kl. 20:00
Fös 26/3 kl. 20:00
Lau 3/4 kl. 20:00
páskahelgin
Lau 10/4 kl. 20:00
Fös 16/4 kl. 20:00
Lau 24/4 kl. 20:00
Íslenska óperan
511 4200 | midasala@opera.is
Hádegistónleikar Óp-hópsins með Jóhanni Smára
Sævarssyni
Þri 23/3 kl. 12:15
Miðaverð aðeins 1.000 kr. !
Hellisbúinn
Lau 27/3 kl. 20:00
Vinsælasti einleikur allra tíma!
Íslenski dansflokkurinn
568 8000 | midasala@borgarleikhus.is
Endalaus - Febrúarsýning2010 (Stóra sviðið)
Sun 7/3 kl. 20:00
Hafnarfjarðarleikhúsið
555 2222 | theater@vortex.is
Ufsagrýlur (Hafnarfjarðarleikhúsið)
Lau 13/3 kl. 20:00
Leikhúsin í landinu
www.mbl.is/leikhus Uppselt Örfá sæti laus FarandsýningU Ö F
568 8000 – borgarleikhus.is – midasala@borgarleikhus.is
Upplýsingar um sýningar á
Borgarleikhus.is
Sunnudagur
Hrafn Jökulsson: Tungl veður í skýj-
um yfir Trékyllisvík. Tófan gaggar í
Finnbogastaðafjalli. Hundurinn í
Bæ spangólar. Kettirnir láta sér fátt
um finnast og horfa á íshokkí.
María Kristín Gylfadóttir: fylgist
með manninum sínum búa til
heimsins bestu bernaissósu. Það
er svo mikil ást og ástríða sett í
matseldina á þessari hitaein-
ingaríku sósu að það er engin furða
þó að hún bragðist alltaf vel:-)
Miðvikudagur
Guðjón Guðmundsson: Ég er á því
að allir eigi að taka þátt í þjóðar-
atkvæðagreiðslunni undarlegu og
setja nei á pappírinn – eitt stórt NEI
eru alla vega viss skilaboð til fjár-
málakerfisins úti um allan heim.
Kristrún Heimisdóttir: Þjóð-
aratkvæðagreiðslan á laugardag-
inn yrði sú sjötta á Íslandi. T.d.
voru bæði fullveldi 1918 og lýð-
veldisstofnun 1944 ákveðin með
þjóðaratkvæðagreiðslu. Sagn-
fræði á undanhaldi í landinu þeg-
ar klifað er á að þetta sé sú
fyrsta.
Árni Jón Eggertsson: Er kominn
með mottu.
Fimmtudagur
Halla Gunnarsdóttir: Er götótt
eftir nálastungur
Margrét H. Blöndal: Lá ofan á
flugvél með kodda í nótt
Kristján B. Jónasson: Það er al-
vöru áfall fyrir Ísland að Friðriki V.
á Akureyri skuli nú verða lokað.
Gunnar Björn Guðmundsson: Go-
od Heart er alger snilld!
pebl@mbl.is
Fésbók vikunnar
Pósturinn Ferdinand Cheval eyddi
34 árum í að byggja Le Palais
Idéal (fyrirmyndarhöllina) við bæ-
inn Hauterives í Frakklandi. Hann
hófst handa árið 1879 eftir að
hafa rekist á fallegan stein er
hann bar út póstinn. Cheval tók
steininn upp og dáðist að honum.
Hann leit í kringum sig og sér til
mikillar furðu sá hann fleiri slíka
steina. Hann stakk nokkrum í
buxnavasann og ákvað að finna
not fyrir þá.
Eftir þetta leitaði hann steina er
hann bar út póstinn. Fljótlega tók
hann með sér fötu og loks hjólbör-
ur. Hann gekk um sveitir daga og
nætur, gisti í hlöðum eða undir
berum himni. Hann geymdi stein-
ana í garðinum heima og voru ná-
grannarnir sannfærðir um að Che-
val væri genginn af göflunum. En á
næturna byggði hann höll úr stein-
um og vandlega útskorinni steypu
við ljóstýru frá lítilli olíulukt.
Eftir 34 ára strit var höllin loks
tilbúin með yfir þúsund litlum stytt-
um af goðum og gyðjum, hofum,
dýrum, skrímslum, pílagrímum og
gosbrunnum. Cheval orti einnig
ljóð og risti þau í veggina.
Á meðal þeirra sem hafa heim-
sótt höllina er Picasso en hún er
sögð hafa veitt fjölda listamanna
innblástur. Hún hefur verið friðuð
í rúm 40 ár og er ein helsta tekju-
lind litla þorpsins í suðaustur-
hluta Frakklands.
Staðurinn
Byggði steinahöll á 34 árum
Úr myndasafninu
Allar eins og álfameyjar
J
óhannes S. Kjarval opnar
málverkasýningu kl. 3 í
Listamannaskálanum.
Sýningin verður opin kl.
10-10.“
Þannig fréttu þeir sem
hlustuðu á auglýsingar í rík-
isútvarpinu fimmtudaginn 9.
febrúar 1961 að Kjarvalssýning,
sem lengi hafði verið beðið eftir,
væri að hefjast.
Kjarval hafði ekki sýnt verk
síðan á sjötugsafmælissýning-
unni 1955, en öðru hverju hafði
gengið orðrómur um að hann
væri að undirbúa nýja sýningu.
Morgunblaðið segir svo frá
daginn eftir að sýningin hófst:
„Í fyrravetur hafði hann t.d.
Listamannaskálann á leigu á
annan mánuð – en aldrei voru
hengdar upp neinar sýning-
armyndir, listamaðurinn smíð-
aði bara lága stalla meðfram
veggjum, til að tylla myndum á.
Svo lengi hefur verið beðið
eftir þessari sýningu, að til-
kynningin í útvarpinu í gær kom
eiginlega á óvart. Ekki hafði
verið kallað á neina blaðamenn,
til að koma því á framfæri að
þarna væri málverkasýning á
ferðinni, þeir sem hjálpuðu til
að hengja upp myndirnar höfðu
verið beðnir um að vera ekkert
að tala um það og engir boðs-
miðar voru sendir út.“
Blaðið segir að því hafi til-
tölulega fáir gestir verið á sýn-
ingunni fyrst eftir klukkan þrjú,
„ekki önnur eins læti og við
opnun Kjarvalssýningarinnar
1942, þegar allar myndirnar
seldust upp á 20 mínútum“.
Síðan segir blaðamaðurinn,
Elín Pálmadóttir, svo frá:
„Listamaðurinn var þarna
sjálfur. Ýmsir þekktir borgarar,
sem vitað er að hafa áhuga á
málverkum, tóku hann á eintal
út í horn eða gengu með honum
um gólfið, ákafir á svip. En þeir
hafa líklega fengið álíka loðin
svör og blaðamaður Mbl.
„Nei, það verður ekkert verð á
þeim fyrst um sinn. Þær eru
alltof dýrar til að vera til sölu.
– Ég ætla að stríða því á að
verðleggja enga mynd. Það get-
ur eins vel verið að ég gefi þær.
Ómögulegt að segja. Ég skulda
100 þúsund krónur eftir að hafa
komið upp sýningunni. Ég get
alveg eins látið myndirnar og átt
hjá fólki, eins og fólk á hjá mér.
Það er aldrei að vita!“
Í miðju samtali þeirra segir
listmálarinn: „Komdu hérna
Storr og talaðu við þessa stúlku.
Ég kann ekki að koma fram við
íslenzkar stúlkur. Þær eru allar
eins og álfameyjar.“
Og Elín heldur áfram:
„Það voru sýnilega mistök hjá
ritstjóranum að senda kven-
mann á opnunina og því varð
ekkert úr samtalinu við lista-
manninn. Hann sneri sér bara að
blaðaljósmyndurunum, sem
fylgdu honum hvert fótmál, og
spurði hvort nokkur þyrði að
trúa sér fyrir ljósmyndavél, svo
hann gæti tekið mynd af þeim
líka. Ólafur á Morgunblaðinu
fékk honum myndavélina sína
og útskýrði hvar ætti að horfa í
hana og hvar að smella. Í fyrstu
átti listamaðurinn í svolitlum
erfiðleikum. Hann sá bara tvo
menn í ljósmyndaglerinu. Það
hefðu ekki verið nein vandræði
að bæta þeim þriðja á með
pensli, hefði verið um málverk
að ræða.
Jæja, nú eru þeir þrír. Hókus,
pókus. Einn, tveir og … Þetta
verður sjálfsagt sögufræg mynd.
Og svo hvarf listamaðurinn út
í Sjálfstæðishús í miðdagskaffi.“
Páll Ísólfsson og Kjarval rýna í myndir listamannsins í Listamannaskálanum.
Morgunblaðið/Ólafur K. Magnússon