SunnudagsMogginn - 25.07.2010, Blaðsíða 33

SunnudagsMogginn - 25.07.2010, Blaðsíða 33
25. júlí 2010 33 voru margir hverjir að opna sín eigin kaffihús til þess að sinna kaffiástr- íðunni. Að okkar mati var áherslan á Kaffitári aðeins að færast frá kaffinu, farið var að bjóða upp á sífellt meiri mat. Við vildum halda þungamiðjunni á góðu kaffi. Og þannig er það í Kaffi- smiðjunni; númer eitt, tvö og þrjú bjóðum við upp á gott kaffi. Bakkelsið er í aukahlutverki.“ Kaffihús, brennsla og skóli Hvað um fyrrverandi vinnuveitendur á Kaffitári, hvernig brugðust þeir við? „Kaffitár hefur verið einstaklega lið- legt við okkur. Þær sáu fljótt að við sóttumst eftir annars konar markhópi en sem sækir Kaffitár. Þetta var því skref upp á við og jákvætt fyrir kaffi- menningu Íslendinga í alla staði.“ Kaffismiðja Íslands er brot af stærra fyrirbæri. Fáir vita að þar er einnig rek- in kaffibrennsla og kaffiskóli. „Á kvöld- in er rekinn kaffiskóli í húsakynnum Kaffismiðjunnar. Boðið er upp á fag- smökkunarnámskeið, kaffibarþjóna- námskeið og heimilis-espressóvéla- námskeið. Fagsmökkunarnámskeiðin eru langvinsælust en þar er haldinn fyr- irlestur um uppruna og ræktun kaffis- ins. Í framhaldinu af því er farið ítarlega í hvert skref smökkunarferlisins. Ein- staklingar og hópar geta einnig sótt þjálfun fyrir keppnir.“ Hvaðan kemur kaffið? „Við bjóðum einungis upp á sælkera- kaffi í háum gæðaflokki. Þegar við vor- um að byrja keyptum við selebeskaffið af Tei & kaffi og Kaffitári. Kólumb- íukaffið flytjum við inn sjálfar. Ferlið er þannig að við fáum sendar prufur sem við brennum og smökkum, svo veljum við eina og þá eru yfirleitt 5-15 sekkir í boði. Þetta er kallað smáuppskera af því að það eru fáir sekkir í uppskerunni. Sonja hefur dæmt á ótal alþjóðlegum mótum og á einu slíku komst hún í kynni við tengilið sem sendi okkur nokkrar tegundir af kaffi frá Kólumbíu, þaðan sem kaffið okkar kemur.“ Nú hefur Kaffismiðjan átt mikilli vel- gengni að fagna. Áttuð þið von á því? „Við héldum að það tæki lengri tíma að skapa sér nafn. Við opnuðum í des- ember 2008 þegar margir töldu að vöruskortur væri í uppsiglingu vegna hrunsins, þannig að það má segja að vinsældirnar hafi komið okkur í opna skjöldu. Alvörukaffiunnendur eru helsti markhópur okkar, óháð kyni og aldri. Ferðamenn hafa einnig verið duglegir að koma en Kaffismiðjan er til húsa nánast við hliðina á helsta kennileiti Reykjavíkur, Hallgrímskirkju. Þá vekur bleiki brennsluofninn forvitni gangandi vegfarenda.“ Er arðbært að halda úti slíkri starf- semi í þessu árferði? „Það verður enginn ríkur á því að reka kaffihús, það kostar mikla vinnu. En við erum síður að gera þetta út af peningunum, þetta er meira gert af hugsjón og ástríðu.“ Talið berst að þjóðarsálinni. Af hverju drekka Íslendingar svona mikið kaffi? „Á Íslandi er rík hefð fyrir kaffi. Á árum áður þegar bændur fóru á milli bæja þótti fínt að bjóða upp á kaffi þeg- ar gest bar að garði. Það var innflutt munaðarvara sem barst hingað til lands með dönskum kaupmönnum. Íslend- ingar hafa líka löngum þótt miklir vinnuþjarkar sem halda sér gangandi á rótsterku kaffi. En Íslendingar eru jafn- framt miklir nautnaseggir þegar kemur að kaffi, þeir eru svo vel uppaldir.“ Mikið hefur verið rætt um að kaffi sé bæði óhollt og ávanabindandi. Er kaffi- fagkonan sammála? „Kaffi í miklu magni er óhollt og það er borðleggjandi að það er í mörgum tilvikum ávanabindandi. Ég þurfti hins vegar að hætta að drekka kaffi þegar ég var ólétt þannig að ég er ekki háð því. Tveir bollar á dag eiga að vera í lagi,“ svarar hún sannfærandi. Hún lítur á mig og ég sýp drjúgan sopa úr boll- anum, eilítið áreynslulausar en þann fyrri. Þetta er allt að koma … En hver er galdurinn á bak við gott kaffi? Munum aldrei opna keðju „Galdurinn liggur fyrst og fremst í ræktuninni. Það er hægt að eyðileggja kaffið á margan hátt í ferlinu, allt frá baun í bolla. Það þarf að vera brennt, malað og útbúið af fagmennsku.“ Mokka, elsta starfandi kaffihús í Reykjavík, er algjör frumkvöðull í kaffi- húsamenningu Íslendinga. Mikið vatn er runnið til sjávar síðan Mokka var opnað árið 1958 og í dag eru kaffihús nánast á hverju horni í miðbænum. Te & kaffi var fyrsta kaffihúsakeðja Íslands að er- lendri fyrirmynd en fyrirtækið hefur verið starfrækt frá 1984. Ein helsta nýj- ungin var að loks gátu Íslendingar spókað sig um með kaffi í götumáli á framandi tungumálum. Landinn drakk latte, espressó og cappuccino. Sér Ingibjörg fyrir sér að Kaffismiðjan verði að kaffihúsakeðju einn góðan veð- urdag? „Ég ætla biðja þig um að skrifa ALDREI í hástöfum,“ segir Ingibjörg af miklum ákafa. „Það er okkar fyrsta og síðasta boðorð. Eitt af okkar meg- inmarkmiðum er að flytja inn kaffið sjálfar, að hluta til höfum við náð því markmiði. Í framtíðinni leggjum við áherslu á að byggja betur upp skólann og miðla þekkingu okkar um kaffi út í samfélagið. Til að viðhalda þekkingunni og auka hana sækjum við stórmót og Sonja dæmir í alþjóðlegum keppnum. Þannig erum við alltaf með puttana á púlsinum,“ segir hún og mér verður starsýnt á svokallaðan „wall of fame“, en hann prýða tugir skrautritaðra við- urkenningar- og verðlaunaskjala. Ingibjörg bregður sér frá og sinnir af- greiðslu og á meðan litast ég um. Uppi við afgreiðsluborðið standa litskrúðugar tískudrósir, landsliðsmaður í hand- knattleik situr við eitt borðið með far- tölvu og vinsæll kvikmyndagerð- armaður er í hrókasamræðum við félaga sinn. Kvíðinn yfir því að ljúka ekki við bollann minnkar stöðugt. Mér líður eins og ég hafi fullorðnast um mörg ár. Ingi- björg kemur aftur að vörmu … Eins og áður hefur komið fram er hinn sanni kaffiunnandi helsti mark- hópur Kaffismiðjunnar. En er kaffihúsið seleb-kaffihús? „Eru ekki öll kaffihús í Reykjavík sel- eb? En svo er annað mál hvort fólk sem er áberandi í þjóðfélaginu sæki ekki frekar kaffihús,“ segir hún og brosir út í annað. Ég lít niður og sé að bollinn sem hvíl- ir á rósóttu undirskálinni er tómur. Svartar kaffirákirnar teygja sig í allar áttir og mynda ákveðna heimsmynd. Spáir þú í bolla, spyr ég og rýni í myndina. Útkoman er áhugaverð. „Nei,“ svarar hún. „Ég læt aðra um það.“ Eftir tveggja tíma langt spjall um kaffið og lífið hefur húsfreyjunni tekist að kenna mér að drekka kaffi. Með þessum orðum kveðjum við kaffikon- una, margs vísari um þennan fornfræga drykk; drykkinn sem allar þjóðir drekka en Íslendingar elska. ’ Viðmót hennar er hlýlegt, í takt við það and- rúmsloft sem ríkir á Kaffismiðjunni. Hún er það sem sumir myndu kjósa að kalla „þessi gamla sál“. Kaffivélarnar eru ekki af lakara taginu í Kaffismiðjunni. Verðlaunagripir frá Íslands- og heimsmeistaramótum í kaffigerð. Gestum Kaffismiðjunnar stendur til boða að þeyta vinylskífum yfir kaffinu.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

SunnudagsMogginn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: SunnudagsMogginn
https://timarit.is/publication/785

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.