Skólablaðið - 01.11.1987, Síða 62

EDITOR
DICIT
í ljósinu er hrynjandi og taktur,
seiðandi kraftur sem étur upp lík-
ama og sál eins og reginsterk sýra.
Að lokum deyr sjálfur viljinn og eft-
ir á sviðinu standa aðeins iljar í
misstórum skóm. Þær dansa eftir
ljósinu rétt sem það væri tónlist úr
töfrapípum Pans. Dansa um aldir
og sífellt hraðar. Renna saman við
ljósið og auka enn hraðann. Þá
íjarlægist sólin sviðið. Brosir
kuldalega. Og ljósið dansar eftir
viljalausum iljum.