SunnudagsMogginn - 25.09.2011, Síða 21

25. september 2011 21
gleiður. Allt í einu var það sem maður
gerði ekki nógu kvenlegt og smám saman
var maður farinn að taka minna pláss.
Tala aðeins lægra, halla undir flatt. Það er
svo ágætt að vera meðvitaður um þetta þó
að maður sé kannski ekki nógu duglegur
að gera það dagsdaglega.
Alexía: Þetta er bara svo gott fyrir alla,
þeir sem hafa áhuga á þessu ættu að prófa
þetta. Einmitt þegar við vorum að byrja á
þessu var svo hollt fyrir mann að stúdera
bara karlmenn, bæði í sjónvarpinu og sitj-
andi á kafffihúsum og bara hvernig þeir
eru. Eins og við höfum
tekið eftir þá eru
konur svo oft á tán-
um með allt og alltaf
að fylla í þagnirnar.
Maður á auðvitað
ekki að alhæfa en
maður hefur samt
tekið eftir því að
karlmenn gefa
sér tíma
þegar þeir
svara
spurn-
ingum.
Eins og
þegar
maður
horfir á
Kastljósið
þá taka þeir
sér sinn
tíma og svara
hægt og ró-
lega á meðan
konur berjast
fyrir hverri
sekúndu, eins
og þær séu að
segja: hlustið á
mig, hlustið á
mig.
María: Það
er einmitt
þessi status
sem er svo frá-
bært að fá leyfi
til að taka út.
Sem leikari
þarf maður
auðvitað að
geta það. Þetta
er bara svo extra
áþreifanlegt þeg-
ar þú ert komin í
karlinn. Þú leyfir
þér fullt. Það sem
við erum að segja
uppi á sviði, konur
að leika karla – þá
leyfist okkur að segja
svo margt á meðan
körlum myndi
ekki leyfast að
segja það sem við
erum að segja.
Alexía: Sumt sem minn karakter segir
er svo svakalegt, þegar ég er komin heim
þá bara roðna ég og blána og hugsa bara
guð minn góður, sagði ég þetta? En
manni leyfist bara allt þegar maður leik-
ur þennan karldurg sem ég er. Maður er
einhvern veginn alinn þannig upp af for-
eldrum og samfélaginu að stelpur eigi að
vera beinar í baki og vera sætar og fínar
og þetta verður svo ótrúlega frelsandi til-
finning að fá að brjótast út úr þessu.
María: Já einmitt, að vera núna sá sem
horfir en ekki að vera sá sem horft er á.
Þetta eru auðvitað allt alhæfingar en
þetta er stór munur líka. Það er horft á
konur og hlustað á karla. Þetta er svona
lykillinn að þessu. Þegar maður breytir
sér í karl þá þarf maður bara að horfa.
Maður finnur samt að þetta er pínu
dónalegt. og maður finnur að stelpan
verður pínu feimin.
Sólveig: Það er magnað þetta augna-
ráð. Þegar maður er uppi á sviði og byrjar
að tala við eða horfa á einhverja eina
stelpu eða einn strák þá finnur maður
viðbrögðin. Strákarnir hlæja en þær ein-
hvern veginn fara hjá sér.
María: Mann langar svo til að bjarga
heiminum. Auðvitað er magnað að hafa
upplifað þetta sjálfur á eigin skinni. Mér
líður eins og þegar ég var sjö ára og mátti
allt. Ég er ekki komin í neitt hólf. Þetta er
alls staðar úti í samfélaginu, þetta ein-
hvern veginn lekur niður veggina. Svo
langar mann svo líka að gera fólk með-
vitað um það að ala ekki bara upp prins-
essur og töffara.
Sólveig: Já, það var svo dæmigert fyrir
kynhlutverk okkar þegar við Alexía vor-
um að skemmta í auglýsingahléinu á
Grímunni. Við höfðum bara tvær mín-
útur til umráða þar sem þetta var bein
útsending þannig við höfðum æft atriðið
vel, en ekki gert ráð fyrir að það myndi
lengjast þegar hláturinn kom. Svo vorum
við reknar út af áður en við náðum að
klára og við tókum það eitthvað ótrúlega
nærri okkur. Alexía var í gervi hins
hrjúfa Nonna Bö, labbaði út af sviðinu
með tárin í augunum og sagði: Þetta er
bara móðgun við okkur sem listamenn!
Hún strunsaði með hökutoppinn inn í
herbergi og ég var líka alveg ótrúlega leið
yfir þessu. Svo bara allt í einu dóum við
úr úr hlátri. Það er svo stutt í konuna í
okkur og glæsilega konan hún Alexía
braust þarna út úr töffaranum Nonna Bö.
Strákar komast í sjónvarpið
Hefur eitthvað vandræðalegt komið upp
á þegar þið eruð í karakter?
Alexía: Já, það er ekkert langt síðan ég
var að undirbúa mig fyrir sýninguna
þegar ég stóð við eldhúsgluggann heima
hjá mér og var að vaska upp. Ég rak
reglulega út úr mér tunguna eins og
spólgraður leðurjakkatöffari og áttaði
mig allt í einu á því að ég var þarna fyrir
opnum tjöldum og ókunnugt fólk gekk
fram hjá.
Sólveig (hlær): Virðulega þing-
mannsfrúin í uppvaskinu.
María: Ég er aðallega að eiga við það
að ég leik sko Sjimma Sjæn í Fíusól og
hann er með alveg rosalega klemmda
rödd. Nú er ég með nýjan karakter,
hann Hemma Gunn, og er einhvern veg-
inn enn að finna röddina hans og ég á það
svolítið til að missa hann í rödd Sjimma
Sjæn þó að það sé allt að lagast núna.
Hemmi Gunn ætlar að enda smák-
lemmdur og norðlenskur.
Alexía: Það hefur líka nokkuð oft
komið fyrir að Dóra Maack, sem Sólveig
leikur, finnst hann sjálfur svo fyndinn
að hann springur úr hlátri uppi á sviði.
Sólveig: Já, mér finnst Dóri stundum
svo fyndinn. Svo var reyndar einu sinni
sem við Alexía tókum þátt í leikriti sem
sýnt var í Sundhöllinni á Menn-ingarnótt
að ég hugsaði: Æi Sólveig, þú ert nú alveg
vel af guði gerð og hefðir alveg orðið fínn
lögfræðingur í stað þess að leika karl-
mann hér ofan í sundlaug. En þá var ég í
sundbol innan undir búningnum mínum
með typpi og skegg og ofan í lauginni.
Svo var karakterinn hennar Alexíu með
einræðu og hún var ótrúlega reið og í
leðurjakka og stóð upp í vatninu og þá
datt hökutoppurinn af henni og byrjaði
að sigla í burtu. Ég horfði bara á hana og
hugsaði: Hvað er maður að pæla að
standa í þessu leiklistarströgli? Hvað er
ég að gera við líf mitt? Þá skráði ég mig
í framhaldsnám í alþjóðasamskiptum.
(Mikið hlegið við borðið.)
Hvað tekur svo við hjá Pörupiltum?
Alexía: Við höldum áfram að skemmta
í Þjóðleikhúskjallaranum ásamt Viggó og
Víólettu. Svo erum við að undirbúa Beðið
eftir Godot sem verður í Borgarleikhús-
inu eftir áramót.
María: Já, og næst er það sjónvarpið, er
það ekki stelpur?
Sólveig: Jú, ég held það bara. Það eru
náttúrlega svo margir strákar í uppi-
standi og gríni, en það væri gaman að
skrifa sjónvarpsþætti í kringum þessa
karaktera. Ég hugsaði einmitt þegar ég
var að keyra og sá svona stóra auglýsingu
með sjónvarpsþáttum Gillz og Steinda
JR, já það vantar fleiri stelpuraddir í
sjónvarpið. En þá er svo-
lítið fyndið að hugsa
út í það að við er-
um hérna að láta
okkar raddir
heyrast í gegn-
um karla-
gervin.
Alexía þurrkar sína eigin daglegu förðun af
til að koma Nonna Bö að.
Hárið tilbúið og þá er að undirbúa skeggið.
Alexía segir að Nonni Bö komi fram með hökutoppinum.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
’
Æi Sólveig, þú
ert nú alveg
vel af guði
gerð og hefðir alveg
orðið fínn lögfræð-
ingur í stað þess að
leika karlmann hér
ofan í sundlaug. En
þá var ég í sundbol
innan undir bún-
ingnum mínum með
typpi og skegg og
ofan í lauginni.“
Alexía áður en hún fer
í hlutverk Nonna Bö
Nonni Bö
er fram-
kallaður
og ótrúlegt
að undir
þessum fötum,
hárgreiðslu og
skeggi sé hin glæsi-
lega Alexía.