Morgunblaðið - 17.06.2010, Blaðsíða 32

32 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 17. JÚNÍ 2010
✝ Guðríður Jó-hannsdóttir, eða
Gauja eins og hún var
alltaf kölluð, fæddist í
Reykjavík 17. júlí
1916. Hún lést 29. maí
2010.
Foreldrar hennar
voru hjónin Helga
Bjarnadóttir ættuð
frá Húsafelli í Borg-
arfirði, f. 8. nóvember
1876, d. 11. febrúar
1966, og Jóhann
Árnason sem ólst upp
á Litlu-Vallá á Kjal-
arnesi, f. 6. nóvember 1880, d. 5.
september 1963. Systkini Guðríðar
voru: Aðalheiður Fanney, f. 1908, d.
1995. Árni, f. 1913, d. 1995, maki
Ingibjörg Álfsdóttir, f. 1916, d.
2009. Sigurjóna, f. 1913, d. 2003,
maki Axel E. Bjarnason, f. 1911, d.
1981. Sammæðra hálfbróðir var
Helgi Kristinn Bjarnason, f. 1902,
d. 1991.
Guðríður giftist árið 1938
Christian Nilsson Beck, f. 10. októ-
ber 1916, d. 18. janúar 2009, þau
skildu. Börn þeirra eru: 1) Olga
Þórdís Beck, f. 13. september 1938,
maki Þorsteinn Gregor Þor-
steinsson (Þór), f. 26. nóvember
1935, d. 7. maí 2002, þau skildu.
Barn Olgu og Gísla Grétars Sig-
urjónssonar, f. 4. apríl 1938, er
arsdóttir, f. 9. apríl 1976. Seinni
maki Sigmundur Stefánsson, f. 4.
júní 1949. Börn þeirra: a) Hulda, f.
15. janúar 1981, maki Davíð Ell-
ertsson, f. 7. febrúar 1981. Sonur
þeirra er Hlynur, f. 26. desember
2006. b) Helga, f. 21. júlí 1987, sam-
býlismaður Einar Andri Einarsson,
f. 21. maí 1981. 2) Kristinn Ómar
Kristinsson, f. 1. febrúar 1957, maki
Þorbjörg Edda Guðgeirsdóttir, f.
18. maí 1957, þau skildu. Börn
þeirra: a) Kolbrún, f. 23. nóvember
1978, sambýlismaður Víðir Atli
Ólafsson, f. 16. janúar 1974. Synir
þeirra: Breki, f. 13. september
2004, og Brimar, f. 25. ágúst 2006.
b) Sylvía, f. 9. ágúst 1986, sambýlis-
maður Eðvarð Ingi Björgvinsson, f.
6. júní 1986. Sambýliskona Kristins
Ómars er Inga Anna Gunnars-
dóttir, f. 13. nóvember 1964.
Guðríður ólst upp hjá foreldrum
sínum ásamt systkinum og bjuggu
þau í Miðhúsi við Lindargötu 43a,
Reykjavík. Íbúðarhúsið Miðhús er
nú komið á Árbæjarsafn. Guðríður
bjó flest sín búskaparár í Reykja-
vík, lengst á Neshaga 19. Guðríður
var lengst af heimavinnandi hús-
móðir en utan heimilis vann hún við
saumaskap og verslunarstörf, m.a. í
Glugganum við Laugaveg.
Útför Guðríðar fór fram í kyrr-
þey frá Fossvogskapellu 7. júní
2010.
Snorri Beck, f. 23.
október 1979, sam-
býliskona Bryndís
Júlía Róbertsdóttir, f.
20. desember 1983. 2)
Konráð Beck, f. 4.
september 1941,
maki Helga Hall-
grímsdóttir, f. 3. sept-
ember 1942. Börn
þeirra: a) Bjarni Rún-
ar Beck, f. 15. ágúst
1965, maki Paulina
Agnieszka Kieszek, f.
9. júní 1975, þau
skildu. Dóttir þeirra
er Íris Jónína, f. 8. maí 2005. b) Vig-
dís Beck, f. 3. júlí 1968, maki Rúnar
Kristinsson, f. 18. október 1967.
Börn þeirra: Fannar Helgi, f. 21.
desember 1989, Helga, f. 11. janúar
1993°, og Anna, f. 27. júlí 1999. c)
Hallgrímur Kristján Beck, f. 12.
september 1973, sambýliskona
Hildur Eygló Einarsdóttir, f. 8. júlí
1975. Börn þeirra: Aron Dagur, f.
21. september 2001, og Sara Rut, f.
25. apríl 2006.
Árið 1958 giftist Guðríður
Kristni Þórðarsyni, f. 24. maí 1913,
d. 29. júlí 1981. Börn þeirra: 1) El-
ísabet Kristinsdóttir, f. 22. október
1950, maki Ingvar Sveinsson, f. 6.
desember 1949, d. 24. desember
1976. Sonur þeirra er Kristinn, f. 8.
apríl 1971, maki Birna Ósk Ein-
Guðríður tengdamóðir mín
(Gauja) var Reykvíkingur í húð og
hár, alin upp í foreldrahúsum á Lind-
argötu 43a sem nefnt var Miðhús. Í
því húsi bjó síðan hluti næstu kyn-
slóðar og þar ólust upp mörg systk-
inabarna hennar. Þarna var miðstöð
fjölskyldunnar um langt árabil og
glatt á hjalla þegar frændsystkinin
söfnuðust þar saman.
Ekki voru tök á langri skólagöngu
og fór Gauja því ung að vinna m.a. í
verksmiðjunni á Álafossi. Lengst af
var hún samt heimavinnandi hús-
móðir en Kristinn (Kiddi) maður
hennar starfaði allan þeirra búskap
sem vélstjóri til sjós og var því lang-
dvölum að heiman. Hvíldi því allt
heimilishald á henni og einnig voru á
þessum tíma miklar áhyggjur af ást-
vinum á hafi úti því öryggi skipa og
búnaðar var ekki það sama og síðar
varð. Sá kostur fylgdi þó þegar Kiddi
var á farskipum að mökum gafst færi
á að fara með. Siglt var til fjarlægra
landa eins og til Mið- og Suður-Am-
eríku sem fólk átti þá almennt ekki
kost á að ferðast til. Slíkar ferðir
voru mikið ævintýri fyrir Gauju sem
hún naut til fulls og bjó að alla tíð.
Gauja var mikil hannyrðakona og á
fjölskyldan marga listilega vel gerða
muni eftir hana, bæði útsaum og
skerma. En á fyrri árum var það
saumaskapurinn bæði fyrir heimilið
og aðra sem sparaði og aflaði tekna.
Þá prjónaði hún mikið fyrir Hringinn
á basara til styrktar Barnaspítalan-
um. Hannyrðirnar styttu því bæði
stundir og voru til ánægju og nyt-
semdar.
Þegar ég kynntist Gauju var hún
komin á sjötugsaldur. Ég veitti fyrst
athygli hennar afar hressa viðmóti
og hún kom beint að hlutunum í sam-
ræðum. Ekkert óþarfa varfærnis- og
kurteisishjal. En það sem ekki átti að
fara lengra fór heldur ekki lengra.
Hún var mannblendin og vildi hafa
fólk í kringum sig og mestu ánægju-
stundirnar voru þegar fjölskyldan
kom öll saman. Ég skynjaði fljótt
hversu mikils virði Kiddi var henni.
Hann var hennar kjölfesta, ástvinur-
inn sem breytti lífi hennar sem hafði
verið erfitt. Það var því henni reið-
arslag þegar hann féll skyndilega frá
á góðum aldri og hún rétt orðin 65
ára. En þótt Gauja væri mannblend-
in tók hún ekki hverjum sem var. Það
tók sinn tíma að öðlast traust hennar
og hún vissi að fagurgali og yfirborð
sýndi ekki alltaf það sem undir bjó.
Hún gat verið dómhörð um þá sem
henni líkaði ekki og notaði þá ómeng-
aða íslensku eins og hún orðaði það.
En hún fann til með lítilmagnanum
og þeim sem á hallaði og nutu ýmsir
góðs af því.
Síðustu fjögur árin reyndust
Gauju erfið vegna heilablóðfalls sem
olli helftarlömun og algeru máltapi.
Þá varð að tjá sig með bendingum
annarrar handar og svipbrigðum. En
brosið var til staðar og blíðast skein
það þegar yngstu kynslóðirnar komu
í heimsókn. En þrátt fyrir að vera af-
ar ósátt við hlutskipti sitt hélt hún
reisn sinni til síðustu stundar og
reyndi ætíð að gera það sjálf sem hún
gat. Þegar kallið kom var hún umvaf-
in sínum nánustu og kveður nú síðust
í sínum ættlið og sömuleiðis eru
systkini Kidda og makar fallin frá.
Ég kveð tengdamóður mína með
þökk og eftirsjá. Blessuð sé minning
hennar.
Sigmundur Stefánsson.
Elsku Gauja amma, nú ert þú búin
að kveðja. Við þekkjum ekki lífið án
þín, þú hefur alltaf verið til staðar
fyrir okkur. Það var alltaf gott að
koma til þín á Neshagann í spjall um
lífið og tilveruna. Þú komst alltaf
fram við okkur sem jafningja, þú
varst hrein og bein og ekkert að
skafa utan af hlutunum, sagðir þá
eins og þeir voru. Þú ert á tíræðis-
aldri þegar þú kveður en aldrei leistu
á þig sem gamalmenni. Umræða um
þjónustu fyrir eldri borgara, hvort
heldur varðandi þjónustuíbúð, fé-
lagsstarf eða hjálpartæki, átti aldrei
upp á pallborðið hjá þér. Til að
mynda þegar líkaminn fór að gefa sig
og stafur hefði auðveldað þér gang
þá tókstu það ekki í mál en í stað
stafsins notaðir þú moppuna þegar
enginn sá til því moppur eru ekki fyr-
ir gamalt fólk. Um tíma tókstu þátt í
tómstundastarfi í Múlabæ en sást
fljótt að þú ættir ekki samleið með
gamla fólkinu þó svo þú værir að
nálgast nírætt.
Þú sýndir mikinn áhuga á öllu okk-
ar lífi og því sem við tókum okkur
fyrir hendur hvort sem það var tengt
íþróttum, skóla, stráka- eða stelpu-
málum. Þú bakaðir bestu pönnukök-
ur í heimi og ekki vafðist fyrir þér að
vera með tvær pönnukökupönnur á
hellunni í einu. Stundirnar sem við
áttum saman í eldhúskróknum eru
ógleymanlegar þar sem allt milli
himins og jarðar var rætt og kræs-
ingunum raðað á borðið. Þú varst
mjög handlagin og þau eru ófá hand-
verkin sem þú lætur eftir þig. Helgu
er kærastur dúkkukjóllinn sem þú
saumaðir á Húlluna hennar og mikil
vinna var lögð í hverja blúndu.
Huldu þótti gott að eiga stundir
með þér eftir hjólaferðirnar til þín úr
Hafnarfirðinum, spjall í eldhús-
króknum eða yfir sjónvarpinu að
horfa á Guiding Light, en sá þáttur
var í miklu uppáhaldi og reynt var að
passa upp á að hringja ekki þegar
hann var í sjónvarpinu. Laugavegur-
inn mun skipa stóran sess í hjörtum
okkar. Þeir voru ófáir bíltúrarnir
sem við fórum með þér og enduðu
margir á því að farið var niður
Laugaveginn. Keyrt löturhægt og
skoðað í búðarglugga og fylgst með
mannlífinu.
Elsku amma, síðustu fjögur ár
hafa verið þér erfið en nú ertu komin
til Kidda afa sem þú talaðir svo fal-
lega um. Takk fyrir allar samveru-
stundirnar, þú munt ávallt lifa í
hjörtum okkar. Hvíl í friði.
Hvert örstutt spor var auðnuspor með
þér,
hvert andartak er tafðir þú hjá mér
var sólskinsstund og sæludraumur
hár,
minn sáttmáli við Guð um þúsund ár.
(Halldór K. Laxness)
Kristinn, Hulda og Helga.
Elsku amma okkar.
Endar nú dagur, en nótt er nær,
náð þinni lof ég segi,
að þú hefur mér, Herra kær,
hjálp veitt á þessum degi.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Sylvía, Eðvarð, Kolbrún,
Víðir, Breki og Brima
Guðríður Jóhannsdóttir
Allar minningar á einum stað.
ÍS
L
E
N
S
K
A
S
IA
.I
S
M
O
R
48
70
7
01
/1
0
–– Meira fyrir lesendur
Bókina má panta á forsíðu mbl.is eða á slóðinni mbl.is/minningar
Um leið og framleiðslu er lokið er bókin send í pósti.
Hægt er að kaupa minningabækur með greinum sem birst hafa frá
árinu 2000 og til dagsins í dag.


  


 



 
    
       
✝
Við þökkum af alúð og vinsemd, samúð og hlýhug
allra sem voru okkur vel við andlát og útför bróður
okkar, mágs og frænda,
BALDURS BJARNASONAR
vélstjóra,
Hafnarbraut 31,
Hornafirði.
Við minnumst sérstaklega með þakklæti umönnunar og aðhlynningar
sem starfsfólk heilbrigðisstofnunar Suðausturlands veitti af hlýleik og
hugulsemi í hinstu legu hans.
Einnig erum við afar þakklát Útgerð Sigurðar Ólafssonar ehf. fyrir
vináttu, rausn og liðsinni á liðinni tíð og nú við ævilok hans.
Sigríður, Gísli, Sigjón, Kristín og fjölskyldur.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð og
hlýhug við andlát og útför bróður okkar mágs og
frænda,
GUÐJÓNS JÓNSSONAR,
Gestsstöðum,
Strandabyggð.
Guð blessi ykkur öll.
Ingibjörg Jónsdóttir, Haukur Sveinbjörnsson,
Sólveig Jónsdóttir, Bragi Guðbrandsson,
Ragnheiður Jónsdóttir
og fjölskyldur.
Nú kveð ég þig,
elsku afi, það er erf-
itt og söknuðurinn
mikill. Ég hef átt svo margar dýr-
mættar stundir með þér. Þú varst
alltaf svo hlýr og notalegur í um-
gengni en þú lést alveg þínar
skoðanir í ljós.
Þið amma áttuð ykkar fallega
og notalegt heimili í Hamragerði
og svo á Mýrarveginum. Það var
alltaf svo gott að koma í heim-
sókn til ykkar og ég var alltaf svo
velkomin, þú varst alltaf svo glað-
ur þegar ég kom til ykkar.
Ég man þegar ég var lítil
stelpa, þá hljóp ég alltaf svo stolt
til þín þegar ég sá þig á stóra
sendibílnum þínum og ég þurfti
Friðgeir Bjarnar
Valdemarsson
✝ Friðgeir BjarnarValdemarsson
bifreiðarstjóri fædd-
ist í Felli, Gler-
árþorpi, 24. júlí 1931,
hann lést á Sjúkra-
húsinu á Akureyri
21. maí 2010.
Útför Friðgeirs fór
fram frá Akureyr-
arkirkju 31. maí
2010.
alltaf að koma og
heilsa upp á þig og
tilkynna vinkonum
mínum að þú værir
afi minn. Ég man
hvað það var mikið
sport að fá að setjast
upp í afabíl og það
var svo gaman þegar
þú keyrðir mig í
skólann í sendibíln-
um þínum, ég var
svo stolt.
Elsku afi, þú varst
alltaf tilbúinn að
koma og hjálpa ef ég
þurfti á þér að halda og þú varst
alltaf svo gjafmildur, ég man allt-
af eftir því að þú stakkst alltaf
pening í vasann minn eftir heim-
sókn, svo gleymi ég ekki heldur
skemmtilegu sögunum sem þú
sagði mér um hann pabba minn,
það þótti mér alltaf svo gaman að
heyra.
Eftir að ég flutti til Danmerk-
ur, þá hitti ég þig ekki eins oft og
ég vildi.
Elsku afi minn, þín verður sárt
saknað.
Hvíldu í friði, elsku afi minn.
Berglind Sif Valdimarsdóttir.