Morgunblaðið - 01.09.2010, Blaðsíða 23

Minningar 23
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 1. SEPTEMBER 2010
mundir allt um vini barnabarnanna
og við hvað þeir störfuðu. Þú fylgdist
alltaf svo vel með öllu í kringum þig,
enda eru margir sem kalla þig
„ömmu Ínu“ þó svo að þeir séu ekki
beint í fjölskyldunni. Þú varst líka svo
klár í höndunum, öll fallegu búta-
saumsteppin og hekluðu teppin sem
þú bjóst til handa barnabörnunum,
þau verða geymd vel.
Mér þykir afar vænt um að þú
skyldir heimsækja okkur Óla og
börnin tvisvar sinnum til Kaup-
mannahafnar, núna síðast í fyrra-
sumar, það var alveg yndislegur tími.
Eyjólfi Snæ, sem var þá næstum
þriggja ára, fannst prikið þitt (staf-
urinn) svo flott og var ekki lengi að
finna sér svona prik líka í garðinum
til að vera eins og þú.
Elsku amma, þín verður sárt sakn-
að. Þú áttir svo mikið af góðu og
elskulegu fólki í kringum þig og þú
varst víst að furða þig á öllu þessu
fólki sem var að koma á spítalann að
heimsækja þig. Þá sagði mamma við
þig: „maður uppsker eins og maður
sáir“ og það er svo sannarlega rétt,
þú varst svo yndisleg, hlý og góð.
Ég trúi því að afi og Birgir hafi tek-
ið á móti þér opnum örmum og þið afi
gangið nú um hönd í hönd, því hann
var sá eini sem kunni að leiða rétt,
hann Maggi þinn.
Hvíldu í friði elsku amma.
Þín
Ragnhildur Hauksdóttir.
Elsku amma mín. Þú fékkst loks-
ins hvíldina sem þú þráðir en það er
samt sárt að þurfa að kveðja þig.
Þú varst svo dugleg og mikil lista-
kona í þér. Það var alltaf svo gaman
að skoða alla handavinnuna þína og
fylgjast með því sem þú varst að
gera, fallegi bútasaumurinn þinn er
mér ofarlega í huga sem og skraut-
skriftin þín og fallegu orðin og ljóðin
sem þú skrifaðir alltaf í öll afmæl-
iskortin okkar. Það allt geymum við
vel.
Þér fannst gaman að gefa það sem
þú gerðir og prýða þín fallegu lista-
verk mörg heimili okkar í fjölskyld-
unni.
Það er svo margs að minnast en
það sem mér er efst í huga og ég
gleymi ekki er skírnardagurinn hans
Adams Árna. Þér þótti vænt um
Árna-nafnið og þegar þú heyrðir að
pabbi skyldi fá nafna í sjálfri skírn-
inni þá brostir þú fallega til mín og
kinkaðir kolli þegar presturinn end-
urtók nafnið, þetta gladdi þig mikið
eins og pabba líka.
Ferðin okkar saman með pabba til
Vestmannaeyja er mér líka mjög
minnisstæð. Þú varst frábær leið-
sögumaður og þetta var yndisleg ferð
í alla staði. Það var gaman að fara
þessa ferð og eftir standa góðar
minningar.
Elsku amma, þú varst algjör upp-
lýsingabanki, þú fylgdist ávallt svo
vel með og varst vel að þér í einu og
öllu sem þú deildir svo með okkur, þú
vissir allt og varst með allt á hreinu.
Þú varst dugleg að halda utan um
fólkið þitt og varst mikil félagsvera,
þú hélst uppi fjörinu.
Það var ávallt hlýtt og gott að
koma til þín, þú tókst alltaf svo vel á
móti okkur með þvílíkum kræsingum
sem þú keyrðir alltaf á flotta vagn-
borðinu þínu inn í stofu þar sem veisl-
an var haldin. Pönnukökurnar þínar
og hjónabandssælan var það besta
ömmunammi sem ég smakkaði.
Elsku amma takk fyrir alla sam-
veruna. Við munum hlýja okkur við
allar þær góðu minningar sem við
eigum um þig og varðveita vel.
Ég kveð þig með þessum orðum og
miklum söknuði.
Nú ertu horfinn í himnanna borg
og hlýðir á englanna tal.
Burtu er kvíði, sjúkdómur, sorg
í sólbjörtum himnanna sal.
Þeim öllum sem trúa og treysta á Krist
þar tilbúið föðurland er.
Þar ástvinir mætast í unaðarvist
um eilífð, ó, Jesú, hjá þér.
(Ingibjörg Jónsdóttir)
Þín
Katrín Rut Árnadóttir.
Elsku langamma Ína. Það var allt-
af gaman að koma til þín. Þú áttir svo
mikið af skemmtilegu dóti sem var
hægt að gleyma sér við. Það var líka
svo gaman þegar þú spilaðir tónlist
fyrir okkur og svo var dansað og
sungið. Já jóladiskarnir þínir voru
líka spilaðir þótt það væri hásumar
og það var aldrei leiðinlegt.
Við munum sakna þín mikið elsku
amma en eigum góðar minningar
sem við munum hlýja okkur við og
varðveita vel. Takk fyrir alla sam-
veruna.
Þínir langömmustrákar,
Sindri Hrafn, Ísak Már
og Adam Árni.
Fíngerð kona með bros sem lýsti
ekki einasta af andlitinu heldur fas-
inu öllu, hlátur, glaðlyndi, kærleikur
og jákvæð sýn á lífið og samferða-
mennina. Þannig minnist ég Ínu, sem
ég komst raunar seint og um síðir að
raun um að hét Sigurína Friðriks-
dóttir og var ættuð úr Vestmanna-
eyjum. En svoleiðis skiptir engu máli
þegar maður er fimm ára og að farast
úr monti yfir því að Haukur bróðir
manns hefur fundið sér fallegustu og
bestu konu í heimi, hana Ástu, og ætl-
ar að kvænast henni.
Ína og Markús Hörður Guðjóns-
son, foreldrar Ástu, voru afbragðs-
fólk bæði tvö eins og allt þeirra kyn
og umvöfðu mig og foreldra okkar
Hauks kærleika og yndislega hress-
andi glettni. Ekki er örgrannt um að
Haukur bróðir minn, blessuð sé
minning hans, hafi litið á þau sem for-
eldra sína og velgjörðarmenn ekki
síður en okkar eigin foreldra og er þó
á engan hallað.
Ég minnist þess að heimili þeirra
Ínu og Markúsar í Heiðargerðinu í
Reykjavík var eins og ævintýrahöll,
þar sem alltaf var ys og þys, kaffiboll-
ar og trakteringar á öllum tímum og í
kjallaranum undraveröld marglitra
páfagauka sem járnsmiðurinn Mark-
ús hafði fundið sig í að koma á legg og
selja. Seinna fluttu þau í Fellsmúl-
ann, Markús féll frá langt fyrir aldur
fram, sem ég veit að var bróður mín-
um þung sorg, og eftirleiðis lágu leið-
ir okkar Ínu mest saman á heimili
Ástu og Hauks í Furugerðinu, þar
sem mín elskulegu frændsystkin
Markús og Ragnhildur slitu barns-
skónum í skjóli foreldra sinna.
Ína gaf mér, bókstaflega talað, for-
vitni um ljóð, sem endist mér enn. Á
fermingardaginn færði hún mér árit-
að ljóðasafn Tómasar Guðmundsson-
ar og þar með komst ég á bragðið. Við
Ásta sátum einmitt saman heima hjá
mér á Egilsstöðum tveimur dögum
áður en Ína lést og handlékum þessa
bók af mestu ástúð og hrifningu.
Það var auðvelt að láta sér þykja
vænt um Ínu. Hún var svo gefandi í
samskiptum. Kannski af því að hún
þekkti líka skuggana og þurfti að
kljást við erfiðleika- og veikindakafla
í lífi sínu. En það lýsir seiglunni í
þessari yndislegu manneskju að hún
komst alltaf á fætur aftur og var þá
potturinn og pannan í allskyns ferða-
lögum og mannfögnuði. Ég fékk hana
lánaða eina kvöldstund úr hús-
mæðraorlofsferð í Jökulsárhlíð í
fyrrasumar. Þar sem hún sat í stofu
minni á Egilsstöðum og vafði að sér
börnin mín meðan hún sagði okkur
gamansögur úr ferðinni og tók koll-
steypur af hlátri, hugsaði ég að svona
vildi ég reskjast, full af gleði og
ánægju með lífið og tilveruna. Mér
þótti ég alveg sérstaklega heiðruð að
fá hana í bæinn þessa stund. En hún
sagði mér þá að þetta væri nú að
verða gott hjá sér.
Svo er sagan öll og tímabært að
halda til upprunans, eilífðarinnar.
Þangað sem Markús bíður með
sængina uppreidda fyrir sína elsk-
uðu. „Og geiglausum huga ég held til
móts við haustið, sem allra bíður,“
skrifaði Tómas í Fljótinu helga.
Ég þakka Ínu gefandi samfylgd
um hartnær fjörtíu ára skeið og votta
Ástu, Guðrúnu, Bryndísi, Árna og
fjölskyldunni allri samúð mína.
Steinunn Ásmundsdóttir.
Mig langar að minnast góðrar vin-
konu minnar, Sigurínu Friðriksdótt-
ur með nokkrum orðum. Sigurína var
ávallt kölluð Ína í okkar hópi og víðar.
Þegar ég fer að skrifa um okkar kæru
Ínu, þá má ég til að segja frá hvað
hún reyndist mér persónulega góð og
traust og hefur sú vinátta haldist í
rúma átta áratugi, án þess að skugga
bæri á. Þegar ég kom barnung til
Vestmannaeyja var barnaskólinn
byrjaður og ég þekkti ekki nokkurt
barn, því ég kom með foreldrum mín-
um ofan að landi. En Ína tók mig al-
veg að sér og létti mér lífið oft og tíð-
um eins og henni var einni lagið, og
þessu er ég henni ævinlega þakklát
og vona að ég hafi þakkað henni í lif-
andi lífi.
Þá er komið að saumaklúbbnum
sem við stofnuðum þegar við vorum
ungar og vorum í óða önn að stofna
heimili og því fylgdi síðar barnaupp-
eldi og fleira. Þetta var yndislegur
tími. Ína mín var mjög mikil hann-
yrðakona. Heimili hennar var prýtt
mörgum verka hennar og jafnframt
gaf hún börnum sínum fallega muni
eftir sig. Ína mín giftist elskulegum
manni, Markúsi Guðjónssyni, og voru
þau afar samrýmd hjón, en því miður
missti hún hann á besta aldri. Ég
held að það sem hjálpaði Ínu minni
við fráfall elskulegs maka, hafi verið
að hún var ákaflega trúuð og hún
trúði sannarlega að það væri annað
líf, þegar við færum úr þessari jarð-
vist. Ína var ákaflega félagslynd og
var í nokkrum félögum sem hún vann
fyrir, t.d. vann hún mikið fyrir sína
kirkju, Grensáskirkju. Hún naut þess
að vera innan um fólk, hvort heldur
hún bauð því heim eða fór á manna-
mót, en þá var hún ávallt hrókur alls
fagnaðar. Hún var þannig að hún
vildi að hlutirnir gerðust fljótt og átti
erfitt með að bíða.
Þegar árin fóru að segja til sín og
heilsan farin að gefa sig, stóð hún
ekki ein. Hún átti óskaplega góð og
mannvænleg börn, sem reyndust
henni vel og þau gerðu allt fyrir hana
til að létta henni lífið á lokaspelinum.
Ég fullyrði að aldrei liðu margir dag-
ar svo að eitthvert af börnunum
hennar kæmi ekki til hennar.
Elsku Ína, núna erum við aðeins
þrjár eftir úr saumaklúbbnum okkar,
Magnea, Erla og undirrituð. Við
þökkum þér allar yndislegu stundirn-
ar sem við áttum saman, hvort sem
það var í gleði eða sorg. Biðjum Guð
að blessa þig.
Gunnþóra Kristmundsdóttir.
Fallin er frá elskuleg amma okkar,
amma Ína.
Amma var einlæg og áhugasöm,
hún var svo góð og skemmtileg
amma, hún var jákvæð, falleg og
smekkleg og hafði næmt auga fyrir
fegurð og glæsileika. Það var í raun
ekki hægt að hugsa sér betri ömmu,
hún var alveg einstök. Við umgeng-
umst hana mjög mikið alla tíð og sam-
band okkar við hana var einstakt.
Hún hafði mikinn áhuga á öllu því
sem við tókum okkur fyrir hendur og
hún sýndi vinum okkar líka mikinn
áhuga. Amma hafði alltaf tíma fyrir
okkur og við vorum alltaf velkomin til
hennar. Við gistum mikið hjá henni í
gamla daga og þá fórum við með
henni í sunnudagaskólann og hún
kenndi okkur bænirnar. Við barna-
börnin fórum með henni í vinnuna í
Orkustofnun, hún kenndi okkur að
baka pönnukökur, hún spilaði við
okkur, fór með okkur til útlanda, fór
með okkur til Vestmannaeyja, í úti-
legur og ferðalög um landið og ótal-
margt fleira. Hún var mjög dugleg að
ferðast og átti margar vinkonur og
náði nánast að rekja ættir allra til
Vestmannaeyja, því þaðan var allt
gott komið að hennar mati. Hún var
félagslynd og skemmtileg og það var
gott að vera í kringum hana.
Amma var alltaf með á nótunum og
fylgdist vel með okkur allt til síðasta
dags, jafnt í námi, leik sem og í lífinu
sjálfu. Hún gladdist með okkur þegar
barnabarnabörnin fæddust og sýndi
þeim mikinn áhuga.
Í janúar greindist hún með
krabbamein, sem dró hana til dauða.
Undir það síðasta þráði hún það heit-
ast að fá að fara til himna, þar hafa
þau tekið vel á móti henni afi Markús,
Birgir, Haukur og fleiri sem hún
hlakkaði til að hitta.
Við kveðjum með miklum söknuði
elskulega ömmu okkar. Við vonum að
henni líði vel í faðmi afa Markúsar,
sem hún elskaði alla tíð og saknaði
svo mikið eftir að hann dó.
Ína Edda, Marín og
Valur Fannar.
MOSAIK Hamarshöfða 4 - 110 Reykjavík
sími 587 1960 - www.mosaik.is
Legsteinar og fylgihlutir
Vönduð vinna og frágangur
Yfir 40 ára reynsla
Sendum myndalista
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
ÁGÚSTA JÓNASDÓTTIR BERGMANN,
áður til heimilis að,
Ljósvallagötu 24,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni í Reykjavík
fimmtudaginn 2. september kl. 11.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er vinsamlegast
bent á líknarstofnanir.
Jón G. Bergmann,
Andreas Bergmann, Guðrún Gísladóttir Bergmann,
Ingibjörg Bergmann, Þorbergur Halldórsson,
Halldór Bergmann, Anna Lára Kolbeins,
Guðrún Bergmann, Gísli G. Sveinbjörnsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
ODDUR BENEDIKTSSON
prófessor,
Lambhaga 12,
Álftanesi,
sem lést þriðjudaginn 17. ágúst, verður jarðsunginn
frá Neskirkju, mánudaginn 6. september kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Krabbameins-
félagið Framför, kt. 620207-2330, reikn. 0101-15-
380028.
Hólmfríður R. Árnadóttir,
Kolbrún Þóra Oddsdóttir, Guðmundur Jónsson,
Hákon Már Oddsson,
Árni Geir Pálsson, Soffía Waag Árnadóttir,
Kári Pálsson, Guðrún María Ólafsdóttir,
Guðrún Oddsdóttir, Árni Maríasson,
Katrín Oddsdóttir, Kristín Eysteinsdóttir,
afabörn og langafabarn.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð,
hlýhug og vináttu við andlát og útför elskulegrar
systur okkar, mágkonu og frænku,
VIGFÚSÍNU GUÐBJARGAR
DANELÍUSDÓTTUR,
Viggu,
frá Hellissandi,
síðast til heimilis á,
hjúkrunarheimilinu Seljahlíð.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Seljahlíðar
fyrir umhyggju og hlýju í Viggu garð.
Sjöfn Bergmann Danelíusdóttir, Hermann Ragnarsson,
Erla Bergmann Danelíusdóttir,
Cýrus Danelíusson, Guðríður Þorkelsdóttir,
systkinabörn og aðrir aðstandendur.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og langalangamma,
STEFANÍA ÓSK GUÐMUNDSDÓTTIR,
Sléttuvegi 11,
Reykjavík,
sem lést á Landspítalanum í Fossvogi mánudaginn
23. ágúst, verður jarðsett frá Fossvogskirkju fimmtu-
daginn 2. september kl. 15.00.
Marinó Óskarsson,
Margrét Örnólfsdóttir, Jón Kr. Valdimarsson,
Örnólfur Örnólfsson, Auðbjörg Árnadóttir,
Sóley Örnólfsdóttir, Kristján G. Bergþórsson,
Eva Örnólfsdóttir, Ragnar Jónasson,
Ólöf Örnólfsdóttir, Þorsteinn Bragason,
Aðalsteinn Örnólfsson, Unnur Sæmundsdóttir,
barnabörn og fjölskyldur þeirra.