Morgunblaðið - 04.11.2010, Síða 25

MINNINGAR 25
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 4. NÓVEMBER 2010
✝ Einar Sigurðssonfæddist í Reykja-
vík 12. ágúst 1937.
Hann varð bráð-
kvaddur í Reykjavík
26. október 2010.
Foreldrar hans voru
Guðrún Markúsdóttir
húsmóðir, f. 22.6.
1905, d. 23.7. 1971,
og Sigurður Ein-
arsson verkamaður,
f. 6.6. 1903, d. 24.1.
1971. Systkini Einars
eru Magnús Ragnar,
f. 25.8. 1928, d. 11.9.
2006, Gunnvör Erna, f. 31.7. 1930,
Margrét, f. 1.12. 1931, Oddný
Steinunn, f. 8.8. 1934, d. 7.1. 1997,
og Markús, f. 20.12. 1935.
Eftirlifandi eiginkona Einars er
Árný Sandra Róbertsdóttur, f.
24.5. 1944. Einar og Sandra gift-
ust 29.12. 1963. Foreldrar hennar
eru Jón Róbert Arnfinnsson, f.
16.8. 1923, og Ólöf Stella Guð-
mundsdóttir, f. 26.7. 1923. Systk-
ini Söndru eru Alma Charlotte R.,
f. 9.8. 1947, Linda Roberts, f. 12.2.
f. 7.2. 2008. Stjúpdóttir Arnfinns
er Alba Solís, f. 26.9. 1987. Barna-
barnabörn Einars og Söndru eru
3, Tarik Örn Mehic, f. 18.6. 2006,
Aron Máni Davíðsson, f. 19.5.
2009, og Benjamin Mehic, f. 7.3.
2010.
Einar ólst upp á Njálsgötu 69 í
Reykjavík og gekk í Austurbæj-
arskóla. Hann lærði seinna prent-
myndasmíði í Iðnskólanum í
Reykjavík. Hann starfaði sem
prentmyndasmiður og við lit-
greiningu, lengst af hjá Kassa-
gerð Reykjavíkur og einnig hjá
Prentmyndastofunni. Nokkur ár
áður en hann fór á eftirlaun starf-
aði hann við ýmislegt, m.a. sem
bensínafgreiðslumaður. Fyrir 20
árum byggði Einar skúr í
Skammadal og var þar með garð
og dvaldi þar mikið á sumrin og
ræktaði matjurtir og kartöflur.
Hann hafði mikið yndi af útiveru
og hafði ávallt eitthvað fyrir
stafni. Hann var mjög góður ljós-
myndari og tók töluvert af mynd-
um alla tíð og nýtti sér tölvu-
tæknina af miklum áhuga síðustu
árin.
Útför Einars fer fram frá Foss-
vogskirkju í dag, 4. nóvember
2010, og hefst athöfnin kl. 15.
1954, Agla Björk, f.
11.10. 1961, og Jón
Róbert, f. 9.3. 1965,
d. 27.12. 2008. Börn
Einars og Söndru
eru Arnfinnur Ró-
bert, f. 7.11. 1962,
maki Helga Júl-
íusdóttir, f. 5.6. 1952,
Sigrún Stella, f. 15.4.
1964, gift Erni Di-
dier Jarosz, f. 4.5.
1952, og Helena
Hörn, f. 8.6. 1968,
gift Ásgeiri Þór
Tómassyni, f. 11.6.
1962. Barnabörn Einars og
Söndru eru 10, Alexandra Claire
Jarosz, f. 10.11. 1986, Kristófer
Didier Jarosz, f. 3.4. 1988, Kol-
brún Soffía Arnfinnsdóttir, f. 28.8.
1988, Davíð Haukur Ásgeirsson, f.
22.5. 1990, Hróbjartur Arnfinns-
son, f. 26.11. 1991, Mikael Einar
Jarosz, f. 13.2. 1992, Sandra Rut
Ásgeirsdóttir, f. 10.8. 1992, Álfdís
Bera Arnfinnsdóttir, f. 13.5. 1994,
Aníta Mjöll Ásgeirsdóttir, f. 14.4.
1999, og Elín Huld Ásgeirsdóttir,
Pabbi minn var mikið góðmenni og
til fyrirmyndar bæði í leik og starfi.
Hann naut þess að þvælast um í nátt-
úrunni. Alltaf sá hann fegurðina
hvernig sem hún kom fyrir og við
börnin fengum að fylgja honum hvert
sem var. Þingvellir voru í miklu uppá-
haldi hjá honum og voru margar
sunnudagsferðirnar farnar þangað en
einnig var Elliðaárdalurinn oft sóttur
heim. Tröllafoss var einnig í uppáhaldi
þótt leiðin væri grýtt og brött en feg-
urð staðarins var það sem kallaði á
hann. Þegar við fluttum í Mosó var
pabbi í sínu uppáhaldsumhverfi þar
sem villt náttúran var allt í kring. Þar
fór hann gjarnan í langa göngutúra
sem enduðu uppi á fjallstindi þar sem
hann settist fram á brúnina til að
kasta mæðinni, kveikti sér í vindli og
naut útsýnisins. Í þessa göngutúra fór
maður gjarnan með og alltaf naut
maður útsýnisins og tímans með
pabba.
Hann var handlaginn maður og var
allt viðhald á heimilinu í hans höndum.
Pabbi var líka snilldarkokkur og stóð
hann oft við eldavélina og brasaði eitt-
hvað gott handa fjölskyldunni. Hann
var líka farinn að fikta við að baka og
var heitt rabarbarapæ með sprautur-
jóma oft eini rétturinn hjá þeim hjón-
um á sumrin, þegar grynnka þurfti á
rabarbaranum. Dýravinur var hann
mikill og voru alltaf einhver dýr á
heimilinu og síðustu árin var það kis-
an hún Ronja sem passaði upp á hann.
Eitt var það sem átti hug hans all-
an, það var matjurtargarðurinn uppi í
Skammadal. Þarna eyddi hann sumr-
unum undanfarin tuttugu ár við rækt-
un á kartöflum, káli og rófum fyrir
fjölskylduna. Barnabörnin fóru mjög
ung upp í garð með afa þar sem þau
gróðursettu á vorin og tóku svo upp
afraksturinn síðla sumars.
Ekkert fannst pabba skemmtilegra
en að vera með börnunum og barna-
börnunum sínum og í sjötugsafmæl-
isgjöf fékk hann heilan dag með öllum
skaranum. Þessi dagur var okkur öll-
um eftirminnilegur og er gott að geta
yljað sér við minninguna um hann á
þessum sorgartímum.
Síðustu sex ár hafði hann helgað sig
konunni sinni henni Söndru enda
hafði heilsu hennar hrakað og var þá
gott að hafa klettinn hann pabba sér
við hlið. Ekkert fannst þeim skemmti-
legra en að ferðast saman um heiminn
og þá helst á eigin vegum með flug og
bíl þar sem þau ákváðu í sameiningu
hvaða hraðbraut þau ættu að fara á vit
ævintýranna. Pabbi var mjög stoltur
af konunni sinni og var hann alsæll
þegar hún komst í öruggt skjól í
Mörkinni þar sem þau nutu stundar-
innar saman.
Elsku pabbi, ég og fjölskylda mín
eigum eftir að sakna þín ólýsanlega
mikið en sem betur fer áttum við
margar góðar stundir saman og
gleymi ég aldrei þessum þriðjudags-
morgni sem við áttum saman rétt áð-
ur en þú varst tekinn burt frá okkur til
annarra verka.
Hvíl þú í friði, elsku pabbi minn, og
vertu viss að við munum passa hana
mömmu fyrir þig þar til þið hittist á
ný. Takk fyrir að vera pabbi minn.
Þín dóttir,
Helena Hörn og fjölskylda.
Elsku pabbi minn, Einar Sigurðs-
son, er látinn.
Pabbi stundaði nám í Iðnskólanum
í kringum tvítugsaldurinn og útskrif-
aðist sem prentmyndasmiður. Í skól-
anum kom í ljós að hann var hæfi-
leikaríkur myndlistarmaður en hann
lagði þó ekki stund á myndlist eftir
það heldur sneri sér að ljósmyndun.
Hann tók alla tíð myndir og síðustu
árin kunni ég best við hann með
myndavélina hangandi framan á sér.
Við krakkarnir fengum grunnkunn-
áttu hjá honum í að taka og framkalla
myndir, hann kenndi okkur líka
margt annað enda vildi pabbi hafa
okkur með í öllu sem hann gerði hvort
sem það var að gera við bíla, byggja
hús, mála, betrekkja, búa til mat eða
hvað sem var. Hann vildi alltaf hafa
okkur í kringum sig.
Í sínu fagi naut pabbi virðingar sem
prentmyndasmiður og offsetljós-
myndari. Hann litgreindi myndir fyr-
ir bækur og tímarit og þótti hafa ein-
stakt auga fyrir gæðum litanna
þannig að prentun tækist sem best.
Dæmi um bók sem hann kom að
prentun á er Guðbrandsbiblía.
Hann var með gott hugmyndaflug
og þegar ég og systkini mín vorum
börn skáldaði hann upp söguna af
Lögreglustjóranum í Þingvallasveit.
Söguna sagði hann í mörgum köflum
og þótti okkur hún afar spennandi,
hann gerði þó í því að þegar spennan
var í hámarki að segja „næsti kafli á
morgun“ og stóð upp. Við urðum við-
þolslaus af spenningi.
Draumur pabba var að byggja sér
hús. Sem ungur maður byggði hann
rishæð ofan á húsið Njálsgötu 69 þar
sem hann hafði alist upp. Seinna meir
þegar hann átti konu og tvö börn
byggði hann ásamt Markúsi bróður
sínum tveggja íbúða hús við Sævið-
arsund. Nokkrum árum síðar sótti
hann um lóð við Gljúfrasel og hóf þar
byggingu á glæsilegu tengihúsi. Þess-
um byggingum gat hann ekki lokið.
Þegar fjölskyldan hafði búið í nokkur
ár í Mosfellsbæ sótti hann um lóð fyr-
ir tvílyft einbýlishús við Víðiteig. Það
hús reis upp og hafði pabbi yndi af að
rækta garðinn við húsið og kom upp
myndarlegum matjurtagarði sem
hafði verið hans áhugamál síðan að
hann fylgdi foreldrum sínum sem
strákur í kartöflugarðinn þeirra.
Pabbi sinnti matjurtaræktinni allt til
síðasta dags í garðinum sínum í
Skammadal sem hann átti árum sam-
an. Hann lagði mikla alúð við rækt-
unina og uppskar vel og leyfði öðrum
að njóta með sér
Pabbi var mikill fjölskyldumaður
og sinnti börnum og barnabörnum
mikið. Hann var alltaf boðinn og bú-
inn að sinna barnabörnum þegar á
þurfti að halda og sóttu þau í að vera
með honum.
Pabbi sinnti konunni sinni, sem
hefur verið sjúklingur í mörg ár, nótt
sem nýtan dag. Hennar hagsmunir og
líðan fannst honum vera verkefni sem
var hans að leysa. Þetta gerði hann af
miklu æðruleysi og óeigingirni. Hann
varð yfir sig glaður þegar hún fékk
pláss inni á nýju hjúkrunarheimili við
Mörkina í Reykjavík núna í sumar.
Hann átti ekki til orð yfir það hvað all-
ur aðbúnaður var glæsilegur og þarna
gátu þau verið saman yfir daginn.
Pabbi var á leið til mömmu þegar
hann dó, hann hafði nóg fyrir stafni
allt til síðustu stundar.
Bless, elsku pabbi minn, ég elska
þig af öllu mínu hjarta. Hvíldu í friði.
Stella.
Ég er í fullri vinnu að hugsa um
hana Söndru mína á daginn og næt-
urnar, skrifaði Einar á Fésbókarsíðu
sína. Þessi hægláti heiðursmaður var
á leið í „vinnuna“ þegar kallið kom.
Einar var afskaplega þægilegur mað-
ur að umgangast, hafði góða nærveru.
Okkur er sérstaklega minnisstæð
ferð stórfjölskyldunnar til Austur-
Þýskalands í ágústmánuði árið 1988.
Það voru ýmis atvik sem komu upp í
ferðinni sem reyndi á æðruleysið, sér-
staklega hvað varðaði gæði á þeirri
þjónustu sem boðið var upp á þarna
austur frá. Það var alveg sama hvað á
bjátaði, alltaf var Einar jafn pollró-
legur. Einar var mikill áhugamaður
um ljósmyndun og í umræddri ferð
vantar hann oft á myndir sem teknar
voru af hópnum, en þá var hann sjálf-
ur að taka myndir.
Einar var mikill fjölskyldumaður
og var stoltur af sínu fólki. Við kveðj-
um Einar hennar Söndru með sökn-
uði og þökkum samfylgdina. Blessuð
sé minning Einars Sigurðssonar.
Linda og Ólafur.
Einar Sigurðsson
HINSTA KVEÐJA
Elsku afi minn.
Hvað mig hefði langað að sjá
þig áður en þú fórst og segja
þér að ég elska þig.
Ég mun alltaf sakna þín.
Hvíldu í friði, afi minn.
Nafni þinn,
Mikael Einar.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir, systir, amma og
langamma,
VIGDÍS DAGMAR FILIPPUSDÓTTIR,
Bjarmalandi 14,
Sandgerði,
sem lést á heimili sínu mánudaginn 25. október,
verður jarðsungin frá Safnaðarheimilinu Sandgerði
föstudaginn 5. nóvember kl. 14.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Karl Þorbergsson.
✝
Útför eiginkonu minnar, móður okkar, tengda-
móður og ömmu,
MARGRÉTAR LOFTSDÓTTUR,
Framnesi,
Ásahreppi,
fer fram frá Kálfholtskirkju laugardaginn 6. nóvem-
ber kl. 13.00.
Jarðsett verður í Áskirkjugarði.
Guðbjörn Ingvar Jónsson,
Jóna Guðbjörnsdóttir, Guðfinnur Gísli Þórðarson,
Þórunn Guðbjörnsdóttir, Jón Þorsteinsson
og barnabörn.
✝
Útför elskulegrar föðursystur okkar,
HALLBERU GUÐNADÓTTUR,
Miklubraut 42,
sem lést á Landakoti miðvikudaginn 27. október,
fer fram frá Fossvogskirkju föstudaginn
5. nóvember kl. 15.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Hallbera Eiríksdóttir,
Guðni Eiríksson,
Tryggvi Karl Eiríksson.
✝
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
SIGURJÓN E. BJÖRNSSON,
Árbraut 17,
Blönduósi,
lést á heimili sínu sunnudaginn 24. október.
Útförin fer fram frá Blönduóskirkju laugardaginn
6. nóvember kl. 14.00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á líknarfélög.
Fyrir hönd annarra vandamanna,
Sigurvaldi Sigurjónsson, Guðbjörg Þorleifsdóttir,
Kristín B. Sigurjónsdóttir, Guðbergur Björnsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
MAGNEA GUÐBJÖRG SIGURJÓNSDÓTTIR
frá Norður Eyvindarstöðum,
Álftanesi,
lést á Hrafnistu í Hafnarfirði föstudaginn
29. október.
Útför hennar fer fram föstudaginn 5. nóvember
kl. 15.00 frá Bessastaðakirkju.
Erla Kristín Gunnarsdóttir,
Svavar Gunnarsson, Stella S. Karlsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir færum við öllum sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför eiginkonu
minnar, móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
GUÐRÚNAR ÞORVALDSDÓTTUR
frá Fáskrúðsfirði.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk á Sólvöllum, Eyrar-
bakka, fyrir frábæra umönnun.
Bjarni Jóhannsson,
Sigurborg Garðarsdóttir, Ásgeir Ingi Eyjólfsson,
Sigríður Garðarsdóttir, Tyrfingur Halldórsson,
barnabörn og barnabarnabörn.