Morgunblaðið - 22.01.2011, Blaðsíða 26

26
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 22. JANÚAR 2011
Hægt er að lýsa skoðun á ritstjórnargreinum Morgunblaðsins á http://www.mbl.is/mogginn/leidarar/
Reykjavík-urborg varnánast
skuldlaus þegar R-
listinn komst til
valda á sínum tíma.
Þegar hann sundr-
aðist í frumeindir á
ný var höfuðborgin
orðin hokin undir
skuldabyrði. R-
listaforystan lagði höfuðáherslu
á að hringla í skipulagi borg-
arinnar, gefa embættum sem
borgarbúar þekktu vel til ný
heiti og færa verkefni frá einu
embætti til annars og iðulega
svo að sama verkefnið heyrði
undir fleiri en einn. Ótal ný
„svið“ voru búin til og er þá ekki
verið að vísa í þau sem eru vin-
sæl á þorra. Ruglingurinn í kerf-
inu óx og skilvirkni minnkaði.
Allt minnir þetta á „uppstokk-
unina“ í stjórnarráðinu núna.
Fullyrt hefur verið að sameining
ráðuneyta muni hafa sparnað í
för með sér og reyndar hefur
verið gefin upp föst tala, níu
prósent, í því sambandi. Þó er
um leið fullyrt að engum verði
sagt upp. Og einnig blasir við að
ráðuneytin hafa verið flutt úr
einu húsnæði í annað í einhvers
konar rússíbanareið. Fullyrt er
að af því hljótist ekki kostnaður
því gert hafi verið ráð fyrir hon-
um inni í fjárlagatillögum ráðu-
neytanna. Það er ekki trúverðug
skýring. Þá er ljóst að breyt-
ingar af þessu tagi eru ekki
hjálplegar fyrir þá sem þurfa að
sækja undir ráðu-
neytin. Og víst er að
ruglandin eykst.
Rökstuðning-
urinn fyrir því
hvaða málaflokkar
falli best saman í
einu ráðuneyti er
illa undirbyggður
og ósannfærandi.
Því er óhætt að spá
því að þegar dæmið verður gert
upp verði útkoman önnur og
mun óhagstæðari en sú sem ósk-
hyggjan skaffaði í áróðurinn. En
verst er þó þegar reynt er að
knýja í gegn breytingu á stjórn-
arráðinu í þeim tilgangi einum
að losna við ráðherra sem fylgir
ekki í blindni þeim sem vilja
koma Íslandi í Evrópusam-
bandið.
Flestir þeir aðilar sem mestu
skipta um góð tengsl þeirra
þriggja ráðuneyta, sem í hlut
eiga út á við, hafa lýst andstöðu
við sameiningaráformin. Fyr-
irfram hafði því verið lofað að
sameiningaráformin gengju ekki
fram nema góð sátt og stuðn-
ingur fengist frá þessum aðilum.
Þegar á daginn kemur að sá
stuðningur er ekki fyrir hendi,
þvert á móti, er ekkert gert með
þau fyrirheit fremur en önnur.
Það var nefnilega háleitara
markmið á bak við samein-
inguna en skilvirkni og góð
stjórnsýsla. Markmiðið var að
kippa stól undan óþægum ráð-
herra. Þetta er nú meira stjórn-
arfarið.
Það er áhyggjuefni
hve algengt er að
offors víki til hliðar
málefnalegum
vinnubrögðum hjá
stjórnvöldum
landsins}
Ómálefnaleg
vinnubrögð
Steingrímur J.Sigfússon, for-
maður Vinstri
grænna, var spurð-
ur að því á Alþingi á
fimmtudag hvort
verið væri að sækja
um styrki úr sjóðum Evrópusam-
bandsins til að vinna að aðlögun
Íslands að sambandinu. Hann
svaraði að vanda eins óskýrt og
honum var unnt, en þó sagði
hann að ekki ætti að taka við
styrkjum til breytinga á laga- og
stofnanaumhverfi Íslands. Þegar
hann var spurður hvort samn-
inganefnd Íslands hefði sótt um
styrki sagðist hann ekki vita það,
en bætti við að slíkar nefndir
þyrftu stundum stuðning og ráð-
gjöf við starf sitt. Sem sagt öllu
haldið opnu eins og fyrr.
En daginn áður hafði sama
mál verið til umræðu á sama
vettvangi. Þá sagði Ásmundur
Einar Daðason, þingmaður
Vinstri grænna, að þingið þyrfti
strax að „fá það algerlega á
hreint hvort verið er að sækja
um slíka styrki. Er verið að
sækja um styrki til aðlögunar að
Evrópusambandinu á sama tíma
og menn tala um að aðlögun eigi
ekki að vera í gangi heldur samn-
ingaviðræður? Evr-
ópusambandið sjálft
talar um að þetta sé
aðlögunarferli, þeir
embættismenn sem
koma hingað tala
um það. Króatía er í
sambærilegu ferli. Gerðar eru
kröfur um að við breytum stjórn-
sýslu okkar.“
Ásmundur Einar sagði að lok-
um: „Þetta mál er komið í alger-
ar ógöngur, það eru allir í aðlög-
unarferli nema
utanríkisráðherra sjálfur og það
verður einfaldlega að taka þetta
mál til gagngerrar endurskoð-
unar.“
Það er með miklum ólíkindum
að þingmenn skuli ekki geta
fengið skýr svör við því hvort
verið sé að sækja um styrki til
Evrópusambandsins þvert á
samþykkt þingsins. Fjár-
málaráðherra svarar engu um
það, engu er treystandi sem ut-
anríkisráðherra hefur um málið
að segja og forsætisráðherra er
að vanda fjarri góðu gamni.
Þessi undanbrögð sýna hve
brýnt það er að Alþingi knýi
fram skýr svör, líkt og Ásmund-
ur Einar Daðason hefur farið
fram á.
Hvaða styrki er verið
að sækja um bak-
dyramegin í
aðlögunarferlinu?}
Skýr svör verða að fást
L
angt síðan ég skrifaði síðustu
færslu í pappírsfésbókina.
Kannski er þetta frekar blogg.
Skiptir það máli?
–
Man einhver eftir því þegar „Strákarnir
okkar“ unnu Sovétmenn í Laugardalshöllinni í
lok ágúst 1988? Þetta var á Flugleiðamóti sem
svo var kallað, úrslitin 23:21. Ævintýraleg
kvöldstund. Gott ef fyrirsögnin hjá okkur hér í
blaðinu daginn eftir var ekki „… og aðeins bet-
ur ef það er það sem þarf,“ eins og strákarnir
sungu sjálfir í laginu. „Við gerum okkar, ger-
um okkar, gerum okkar, gerum okkar besta.“
Og svo framvegis. Frábært lag. Og frábært lið.
–
Mánuði síðar mættust þjóðirnar aftur á Ól-
ympíuleikunum í Suður-Kóreu. Þá fór á annan
veg. Sovétmenn burstuðu Íslendinga, 32:19. Líka eft-
irminnileg stund. Elsta dóttir mín fæddist nefnilega
þessa sömu nótt.
–
Man einhver eftir því þegar við unnum Þjóðverja í
tveimur landsleikjum í Laugardalshöll um daginn?
–
Sovétmenn voru langbestir í heimi 1988. Þjóðverjar eru
góðir núna en fjarri því bestir. En þeir eru þekktir fyrir
allt annað en gefast upp fyrr en í fulla hnefana og í þýska
liðinu eru frábærir einstaklingar. „Strákarnir okkar“ eru
reyndar enn betri, en spennandi verður að fylgjast með
viðureign þjóðanna í dag á HM. Gleym því
ekki, kæra þjóð, að ekki er sjálfgefið að Ís-
lendingar vinni þó að þeir hafi gert það um
daginn. Þótt þeir séu vissulega betri. Verði
allt eðlilegt fara okkar menn þó með sigur af
hólmi í dag.
–
Höldum okkur samt á jörðinni, að minnsta
kosti þar til eftir leik. Og sendum „strákun-
um“ alla hlýjustu straumana. Frábært lið.
–
907-1020.
–
Sumir hafa rifjað upp svörtu dagana í Dan-
mörku 1978. Þá voru væntingarnar fáránlega
miklar. Nú er reyndar innistæða fyrir miklum
væntingum en verum samt róleg. Þeim mun
meiri ástæða til að gleðjast ef allt fer á besta
veg. Næst verða það Spánverjar og loks Frakkar. Verum
bjartsýn en ekkert vera að tala um einhverja málma
strax. Hugsum bara um næsta leik.
-
Er ég orðinn gamall? Svartsýnn? Skynsamur?
–
Stöð 2 Sport gerir heimsmeistarakeppninni ein-
staklega góð skil. Myndirnar eru auðvitað flottar en
ferskleiki í umgjörð og góðir viðmælendur skipta sköp-
um. Gaupi var góður með Bogdan en svei mér ef hann er
ekki betri í sjónvarpinu! Mín vegna mætti hann þó alveg
vera stoltari af syninum í beinni. skapti@mbl.is
Skapti
Hallgrímsson
Pistill
Forfallinn á fésbókinni – IV
STOFNAÐ 1913
Útgáfufélag: Árvakur hf., Reykjavík.
Ritstjórar:
Davíð Oddsson Haraldur Johannessen
Aðstoðarritstjóri:
Karl Blöndal
Útgefandi:
Óskar Magnússon
FRÉTTASKÝRING
Una Sighvatsdóttir
una@mbl.is
S
tarfsmönnum á Landspít-
alanum hefur fækkað um
670 frá ársbyrjun 2009.
Þannig hefur tekist að
koma til móts við kröfur
um gríðarlegan niðurskurð í krepp-
unni, en á árinu 2010 var LSH gert
að lækka kostnað sinn um 3.400
milljónir króna.
Launagjöld eru stærsti út-
gjaldaliður spítalans en þau voru 1,2
milljörðum lægri árið 2010 en árið á
undan og tekjuafgangur var 52 millj-
ónir. Þannig hefur góður árangur
náðst í tilætluðum sparnaði en það
sama verður ekki sagt um ánægju
starfsfólks með starfsumhverfi sitt.
Á dögunum birtust niðurstöður
könnunar sem gerð var meðal
starfsfólks LSH síðastliðið haust, en
þær sýna m.a. að mörgum þykir
Landspítalinn ekki nógu aðlaðandi
vinnustaður, starfsandinn sé ekki
nægilega góður. Þá telja margir að
umræðan sé ekki nægilega opin inn-
an Landspítalans né að óhætt sé að
gagnrýna það sem betur má fara.
Orðin löng vertíð
Þegar spurt var um vinnuálag
sagði meirihluti starfsmanna það
vera mikið eða mjög mikið og svip-
aða sögu var að segja um streitu í
starfi. Elsa B. Friðfinnsdóttir, for-
maður Félags hjúkrunarfræðinga,
segist hafa á tilfinningunni að
stjórnendum hafi tekist þokkalega
að bæta starfsandann eftir mikla
óvissu og erfiðleika undanfarið, en
hinsvegar sé alveg ljóst að vinnu-
álagið hafi aukist gríðarlega
„Upplýsingastreymið til fólks
er betra en áður og stjórnendum
virðist hafa tekist að skapa ákveðna
liðsheild. Ég veit ekki hvort hægt er
að segja að starfsandinn sé léttari,
en í öllu falli eru allir að vinna að
sama markmiði og leggja sig gríð-
arlega mikið fram. En þetta er auð-
vitað ástand sem getur ekki haldið
lengi áfram án þess að valda gríð-
arlega miklu álagi og þreytu.“
Líkja má ástandinu við vertíð
sem engan enda tekur að sögn Elsu.
Starfsfólk ráði við að taka á sig aukið
álag í skorpum en þegar álagið sé
orðið viðvarandi hljóti eitthvað að
láta undan. Hún segist hafa áhyggj-
ur af því að ástandið versni þar sem
sagt hefur verið að fækka þurfi um
70-100 stöðugildi í viðbót.
„Ef fækkar enn í mannaflanum
þá heldur álagið áfram að aukast á
þeim sem eftir standa, jafnvel þótt
vonast sé til að þetta verði tekið út í
starfsmannaveltu en ekki í upp-
sögnum.“
Sjúkraliðar örmagna
Kristín Á. Guðmundsdóttir for-
maður Sjúkraliðafélags Íslands seg-
ir að sjúkraliðar á Landspítala upp-
lifi stöðuna sem mjög erfiða.
„Fólk virðist ekki óánægt með
yfirmenn sína, en því líður illa og það
hefur sýnt sig að þegar við reynum
til dæmis að kalla saman fundi þá
kemst fólk ekki, jafnvel þótt við setj-
um þá niður á vaktaskiptum, því það
er örmagna. Fólk þarf alltaf að
hlaupa hraðar og hraðar og það tek-
ur á bæði andlega og líkamlega.“
Í kjölfar niðurstaðna könn-
unarinnar sem lágu fyrir í byrj-
un janúar ákvað stjórn LSH að
grípa til aðgerða til að minnka
þreytu og álagseinkenni
starfsmanna. Meðal
annars verður efnt
til tilraunar um
stutta hvíld-
arstund, boðið
upp á námskeið
um líkamsbeit-
ingu og starfs-
fólk hvatt til
heilsuræktar.
Starfsfólk LSH að
kikna undan álagi
Morgunblaðið/Heiddi
Landspítalinn Starfsmenn LSH finna margir fyrir þreytu og líkamlegum
álagseinkennum. Starfsfólki hefur fækkað um 670 frá ársbyrjun 2009.
Álagið hefur verið sérstaklega
mikið á starfsfólk Landspít-
alans undanfarnar vikur þar
sem skæðar umgangspestir
herja á fólk. Í síðustu viku lágu
730 sjúklingar inni en spítalinn
hefur aðeins yfir að ráða um
650 rúmum. Að auki hefur
starfsfólk veikst og þar sem
strangt yfirvinnubann er í gildi
hafa vaktir verið undirmann-
aðar. Kristín segist engu
að síður hafa heyrt af því
meðal sjúkraliða að
aukavöktum fjölgi þrátt
fyrir yfirvinnubann því
undirmönnunin sé svo
mikil að þegar einn veikist
sé ekki lengur mann-
skapur til að halda
starfinu uppi. „Þá
verða þeir að kalla
fólk inn og fyrir þetta
er greitt með yf-
irvinnu þannig að
maður sér ekki
sparnaðinn.“
Mega ekki
við flensunni
AUKIÐ ÁLAG VEGNA PESTA